ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 483

บทที่ 483 งานประลองฝีมือ

แล้วฉินหน่วนพวกเขาทั้งสองคนก็เดินออกมา เดิมทีรถของพวกเขานั้นจอดอยู่ข้างถนน

แต่ว่าตอนนี้กลับมีขบวนรถจอดอยู่กลางถนนเป็นขบวนยาว

พอเป็นแบบนี้รถที่ต้องการจะเลี่ยงออกจากขบวนรถนี้ไปก็ขยับผ่านไปไหนไม่ได้ ตอนนี้รถเลยติดอยู่ข้างหลัง

" คุณดูสิ ทั้งที่ไม่ใช่รถเราที่มีปัญหา รถขบวนนี้ขวางทางอยู่ มีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้เราย้ายรถนะ? "

ทันใดนั้นฉินหน่วนพูดอย่างไม่พอใจ

เมื่อสักครู่นี้เพิ่งถูกพนักงานของที่นี่ทำท่าเหยียบหยาม ใครไม่โมโหก็ถือว่าแปลกแล้วหล่ะ

" รถอะไรของพวกคุณกันครับ จะเอามาเทียบกับขบวนรถ มาจากข้างนอกสินะ คงจะไม่เข้าใจกฎ ทางที่ดีฟังที่ผมเตือนจะดีกว่า รีบย้ายรถของพวกคุณ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดมีเรื่องขึ้นมา ไม่ใช่สิ่งที่พวกคุณจะรับผิดชอบได้! "

พนักงานยิ้มอย่างเย็นชา

" ว่ากันว่าคนที่สามารถเดินทางเป็นขบวนรถได้ ล้วนแต่เป็นคนมีอิทธิพลในเขตหมู่บ้านถาโกว สินะครับ!? "

แฟนหนุ่มของฉินหน่วนพูด

" เข้าใจก็ดีแล้ว! " พนักงานพูดจบก็เดินจากไป

"เสี่ยวหน่วน พวกเราไปย้ายรถกันเถอะ ถ้าเราไปรุกรานอำนาจของเจ้าถิ่น ต่อให้เป็นคุณลุงก็คงเอาไม่อยู่หรอก! "

“ก็ได้！”

ฉินหน่วนแลบลิ้นออกมาล้อเลียน พลันมองไปที่ขบวนรถหรู พร้อมกับความอิจฉาในใจ

อันที่จริงก็ไม่ใช่ฉินหน่วน เพราะแม้แต่คนที่อยู่ตามถนน ก็ต่างแสดงสีหน้าอิจฉา

ใช่สิ มีใครที่ไม่อยากได้บรรยากาศสวยๆ แบบนี้ มีใครบ้างที่ไม่อยากเดินทางสะดวกสบาย

ให้ขบวนรถจอดอยู่กลางถนนก็ไม่มีใครมายุ่งด้วย

จะมีอำนาจขนาดไหนกันนะ แต่อย่างนั้นฉินหน่วนก็ได้เห็นกับตาแล้วจริงๆ

ในตอนนั้นเอง ประตูก็เปิดออก ก็เห็นเหล่าบอดี้การ์ดชุดดำลงมายืนเรียงแถวกันอย่างเคร่งขรึม ความเคร่งขรึมของพวกเขาราวกับว่ากำลังทำการต้อนรับกษัตริย์ของพวกเขาแบบนั้น ดูมีพลังอำนาจอันมหาศาล

"นี่คือผู้มีอิทธิพลในหมู่บ้านถาโกวของพวกเรางั้นหรอ? "

" ดูไม่เหมือนเลย หมู่บ้านถาโกว ถึงแม้จะมีอิทธิพลในเทียนเฉิง แต่ก็ไม่เคยเห็นทีมที่ดูมีอำนาจขนาดนี้มาก่อน! "

" อาจจะเป็นไปได้ว่าเขาเป็นผู้มีอิทธิพลคนใหม่ของที่นี่? "

“ดูแล้วรู้สึกถึงความแข็งแกร่งจริงๆ ！”

พอบอดี้การ์ดออกมายืนก็ทำให้ผู้คนต่างพากันตกใจ

แล้วเหล่าหัวหน้าไม่กี่คนพร้อมกับผู้ติดตามก็เดินฝ่าฝูงชนมายังทางของพวกเขา

แล้วฉินหน่วนและแฟนหนุ่มก็ถึงกับอึ้ง ขนาดที่คำพูดสักคำก็ไม่กล้าพูดออกมา และก็ไม่กล้าที่จะเดินไปขับรถ ทั้งยังพากันกลืนน้ำลายลงคอไปด้วย

" คุณผู้ชาย เชิญขึ้นรถครับ! "

หัวหน้าทั้งหลายเดินมาตรงหน้าของชายหนุ่มคนหนึ่งพร้อมกับกล่าวอย่างพร้อมเพรียงกัน

แล้วประตูรถก็ถูกเปิดออก

" นี่คุณ? อะไรกันหน่ะ? ลูกพี่ของพวกเขาอยู่ที่นี่จริงหรอ? "

" ใช่หน่ะสิ ลูกพี่ของคนกลุ่มนี้ยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย! "

ฝูงชนพูดคุยกันอย่างประหลาดใจ แล้วฉินหน่วนเองก็ยังคงตะลึงอยู่ เพราะคนที่พวกเขารอไม่ใช่ใครคนอื่น แต่กลับเป็นเฉินเกอเองงั้นหรอ?

“อืม ไปเถอะ！”

เฉินเกอพยักหน้ารับ

แต่ในตอนที่เดินผ่านฉินหน่วนพวกเขาสองคนนั้น เฉินเกอก็มองมายังฉินหน่วนอย่างเรียบเฉย

สีหน้าตกใจของฉินหน่วนนั้นเกินความบรรยาย และแฟนหนุ่มก็ปล่อยมือของฉินหน่วน

เพราะว่าฉินหน่วนเคยพุ่งเป้าหมายไปที่เฉินเกอมากกว่าหนึ่งครั้งแล้ว

แล้วเขาก็กลายเป็นคนทรงอิทธิพลของที่นี่? แถมยังมีลูกน้องเยอะขนาดนี้อีก? เพียงแต่ว่าเฉินเกอก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับฉินหน่วน จนถึงตอนนี้เฉินเกอก็ยังไม่เคยไปเกี่ยวพันกับผู้หญิงอ่อนแอเลยสักคน พอเขาขึ้นรถ รถก็สตาร์ทพร้อมกันแล้วเคลื่อนออกไป

เหลือเพียงฉินหน่วนที่กำลังตระหนกปนกับความซับซ้อน ยืนนิ่งอยู่กับที่ ไม่รู้จะทำอะไรต่อ!

และในขณะเดียวกัน ท่ามกลางวิลล่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหมู่บ้านถาโกว ก็กำลังมีการประชุมรวมตัวครั้งใหญ่อีกครั้ง