ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 487

ตอนที่ 487 เย็นชา

เฉินเกอดูหล่อเหลาสดใจ ใส่สูทและรองเท้าหนัง ย่อมเป็นที่โปรดปรานของผู้หญิง

และเพื่อนร่วมงานที่ชื่อเฉินเมิ่ง ก็ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย

เฉินเกอพยักหน้าให้เธอ

หยูเฉียงที่อยู่ด้านข้าง ก็เป็นชายหนุ่มเช่นกัน ในขณะนี้ได้เห็นสาวงามเฉินเมิ่ง มีความรู้สึกดีๆต่อเฉินเกอ เนื้อเรื่องสำคัญ ก็จะ

มุ่งมาทางเฉินเกอ

อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว รู้สึกหึงหวงในใจ

แต่เดิม ผู้มาใหม่ทั้งสองมีอาชีพและสาขาวิชาเดียวกัน แต่มาในเวลาเดียวกัน

คงต้องมีการแข่งขันในระดับหนึ่ง

และตอนนี้ เฉินเมิ่งแสดงความรู้สึกดีๆให้กับเขา ก็เหมือนกำลังลดค่าของตัวเอง

ความรู้สึกนี้ทำให้หยูเจียงไม่พอใจเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ใช่คนไร้สมอง ในขณะนี้เขาไม่ได้พูดอะไร และติดตามอยู่ข้างๆ มองดูเฉินเมิ่งที่กำลังคุยกับเฉิน

“อาจารย์เฉินเมิ่ง นี่คืออาจารย์ใหม่สองคนในกลุ่มของเราเหรอ? หล่อเหมือนกันนี่!”

ในขณะนี้ ครูสาวหลายคนเดินเข้ามา

ทักทายเฉินเมิ่ง

พวกเขาเป็นผู้หญิงทั้งหมด ดูอายุเท่าๆกับเฉินเมิ่ง

“ใช่ นี่คืออาจารย์เฉินเกอ ท่านนี้……”

“เอ่อขอโทษนะ ฉันลืมชื่อของคุณ……”

จู่ๆเฉินเมิ่งก็รู้สึกเขินอาย

ใช่ เมื่อกี้เฉินเมิ่งรู้สึกว่าเฉินเกอใส่ชุดสูทและรองเท้าหนัง ท่าทางหล่อเหลามาก

ดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะให้ความสำคัญกับเฉินเกอเป็นส่วนใหญ่

สำหรับหยูเจียง ยิ้มจางๆ ฉันชื่อหยูเจียง!”

ในเวลาเดียวกัน ความอิจฉาริษยาผุดขึ้นมาในใจ

และอาจารย์หญิงสาวเหล่านี้ พูดคุยกับเฉินเกอ

ทันใดนั้น

ทันใดนั้นรถยนต์คันหรูก็ขับเข้ามา

หยุดตรงหน้าพวกเขา

ทำให้เฉินเมิ่งและผู้หญิงหลายคนต่างพากันตกใจเล็กน้อย

ในขณะนี้ บอดี้การ์ดชุดสีดำหลายคนได้ลงจากรถ

“คุณชาย วันนี้เถ้าแก่พูดว่า คุณมาเทียนเฉิงเป็นครั้งแรก คืนนี้ จะต้อนรับท่านอย่างดี!”

บอดี้การ์ดชุดดำก้มหัวให้คนๆหนึ่ง

สำหรับหยูเจียง ค่อยๆถอดแว่นสีทอง “ดี บอกพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง) คืนนี้ฉันจะไป!

“เป็นคุณชาย!”

บอดี้การ์ดหลายคนโค้งคำนับอีกครั้ง

แล้วจากไป

เพื่อนร่วมงานหญิงสาวที่ล้อมรอบเฉินเกอ ต่างตกตะลึง และอ้าปากค้างทันที

มองไปที่หยูเจียงด้วยความประหลาดใจ

“คุณครูหยูเจียงทำไมพวกเขาถึงเรียกคุณคุณชาย?”

เพื่อนร่วมงานหญิงบางคนถามด้วยความประหลาดใจ

“อ้าว พวกเขาเป็นลูกน้องของพี่ชายผม พี่ชายของผมเปิดบาร์และโรงแรมหลายแห่งในหยุนเฉิง

หยูเจียงพูดเบาๆ

และเฉินเมิ่ง ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่หยูเจียง

“ถ้าอย่างนั้นอาจารย์ หยูเจียงดูเหมือนคุณจะไม่ใช่คนเทียนเฉิง ไม่คิดว่าคุณจะมีพี่ชายที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้!”

ถามด้วยรอยยิ้ม

“อืม ฉันมาจาก หมู่บ้านถาโกว คุณเคยได้ยินฝ่ายอิทธิพลทั้งห้าไหม?”

หยูเจียงถามเบา ๆ

“ฉันได้ยินมาว่า หมู่บ้านถาโกวถูกควบคุมโดยฝ่ายอิทธิพลทั้งห้า! มันทรงพลังมาก อยู่ในเทียนเฉิงมีสถานะสูงมาก!”

เพื่อนร่วมงานหญิงคนหนึ่งถามด้วยความประหลาดใจ และทันใดนั้นก็เกิดความสนใจมาก

“พ่อของฉันเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายอิทธิพลทั้งห้า เป็นคนรับผิดชอบดูแลตระกูลเฉา!”

หยูเจียงยิ้มแล้วพูด

“อะไร?”

ทุกคนตกใจมากยิ่งขึ้น

พวกเขาทั้งหมด เป็นคนท้องถิ่นในเทียนเฉิง ซึ่งได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อม และชอบเข้าวงการสังคม

เพราะถ้าได้ดีในวงการนี้ ถึงจะสามารถใช้ชีวิตในเทียนเฉิงได้ดีขึ้น ทัศนียภาพไม่มีขีดจำกัด

นี่คือความโหยหาของสาวๆทุกคน