ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 850

บทที่850 ศิษย์ในความดูแล

ได้ยินคณบดีพูด เฉินเกอก็มองสี่ปรมาจารย์ที่นั่งอยู่ด้านข้างแวบหนึ่ง

สี่ปรมาจารย์ต่างนั่งตัวตรงให้อยู่ในอิริยาบถที่ดี รอคอยให้เฉินเกอตัดสินใจเลือก

หลังจากดูไปได้สักพัก เฉินเกอก็ยังไม่เลือกสักที

จึงทำให้สวีหมีกับสี่ปรมาจารย์เผยสีหน้าที่สงสัยขึ้นมา

“เฉินเกอ หรือนายเลือกไม่ถูกเหรอ？”สวีหมีเอ่ยปากถามเฉินเกอ

มุมปากของเฉินเกอเผยยิ้มเป็นรูปเรเดียนที่ทำให้คนอยากต่อการหลั่งถึง จ้องมองสวีหมีพลางตอบว่า“คณบดีครับ นอกจากสี่ปรมาจารย์นี้แล้ว ไม่มีตัวเลือกอื่นแล้วหรือครับ？”

“นาย！”

“พ่อหนุ่ม นายดูถูกความสามารถของสี่ปรมาจารย์หรือ？”

คำพูดของเฉินเกอทำให้ปรมาจารย์ตี้จ้างโมโหขึ้นมา จ้องถามเฉินเกอตาเขม่น

อันที่จริงเฉินเกอไม่ได้คิดเช่นนั้น

“ปรมาจารย์ตี้จ้างเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่ได้ดูถูกพวกคุณปรมาจารย์ทั้งสี่ เพียงแต่ผมหวังว่าจะมีตัวเลือกที่ดีกว่า”เฉินเกออธิบายให้ปรมาจารย์ตี้จ้างเข้าใจอย่างสุขุมเรียบเฉยในขณะที่ยืนอยู่กับที่

“อ่อ？แล้วนายอยากได้ตัวเลือกอย่างอื่นแบบไหน？”

สวีหมีถามเฉินเกออย่างสนอกสนใจ เขารู้สึกว่าชายหนุ่มตรงหน้าช่างพิเศษเหลือเกิน

“ไม่ทราบว่าคณบดีมีความคิดจะรับศิษย์ในการดูแลไหมครับ？”

จากนั้น เฉินเกอก็เอ่ยปากแสดงความคิดเห็นต่อสวีหมี

“พ่อหนุ่ม คณบดีเป็นคณบดีของสถานศึกษาหลิงคง นายจะทำเสียมารยาทพูดตามอำเภอใจได้อย่างไรกัน”ปรมาจารย์ตี้จ้างตวาดเสียงใส่เฉินเกอหนึ่งประโยค

ปรมาจารย์หยุนคงก็ได้เปลี่ยนสีหน้ากลายเป็นตื่นตระหนกตกใจ เขาคาดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะกล้าพูดเช่นนี้ออกมา

สวีหมีคือใคร？คณบดีสถานศึกษาหลิงคง ซึ่งมีสถานะที่สูงส่ง จะไปรับศิษย์ในความดูแลได้ง่ายๆเช่นไร

แต่สวีหมีไม่ได้โกรธคำพูดของเฉินเกอ แต่กลับเผยรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจออกมา

“เฉินเกอ นายใจกล้าเหลือเกิน เป็นคนแรกที่กล้าเสนออย่างนี้ ไม่เลว ไม่เลวจริงๆ”คำพูดประโยคนี้ไม่ได้ตำหนิเฉินเกอแต่อย่างใดแต่เป็นการชื่นชมเฉินเกอต่างหาก

ได้ยินคำพูดของสวีหมี สี่ปรมาจารย์ต่างก็เผยสีหน้าประหลาดใจขึ้นมา

เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นสวีหมีมีความสนใจและเอ็นดูนักฝึกมากขนาดนี้

“ได้ ชั่วชีวิตนี้ผมยังไม่เคยรับศิษย์ของตัวเองมาก่อนเลย ถ้าอย่างนั้นวันนี้ผมจะถือเป็นกรณีพิเศษ รับนายเป็นศิษย์คนเดียวของสวีหมี！”

ต่อจากนั้นสวีหมีก็จ้องมองเฉินเกอพลางตอบตกลง ยินดีรับเฉินเกอเป็นศิษย์ในการดูแลของตน

ซัวะ！

สี่ปรมาจารย์เปลี่ยนสีหน้ากะทันหัน

ผลสรุปเช่นนี้ไม่ได้อยู่ในความคาดเดาของพวกเขาทั้งสี่คนเลย

คิดไม่ถึงว่าสวีหมีจะยินดีทำลายสถิติเพื่อเฉินเกอ

“ขอบคุณคณบดีครับ ไม่ใช่ ขอบคุณอาจารย์ครับ！”เฉินเกอรีบเอ่ยคำขอบคุณสวีหมีอย่างเคารพ

ในเมื่อได้เข้ามายังสถานศึกษาหลิงคงแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ต้องกลายเป็นคนที่เก่งที่สุด ให้สี่ปรมาจารย์มาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา มันไม่ใช่สิ่งที่เฉินเกอปรารถนา อยากจะเป็นศิษย์ของคณบดีแต่เพียงผู้เดียวต่างหาก