ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี! นิยาย บท 860

บทที่ 860 เห็นความไม่เป็นธรรม

หลังจากพักผ่อนอย่างเรียบง่ายในดินแดนหนานฮวง พวกเฉินเกอทั้งห้าก็ออกเดินทางต่อ

ตลอดทั้งคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก มันเงียบสงบอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตามพวกเฉินเกอทั้งห้าไม่ได้รั้งอยู่ในดินแดนหนานฮวงเป็นเวลานาน เนื่องจากท้ายที่สุดแล้วที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัย ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะออกไปก่อนเวลา

เฉินเกอหยิบแผนที่ออกมา และเลือกสถานที่ต่อไปที่จะตามหา ซึ่งก็คือเมืองมังกรแดงถัดจากดินแดนหนานฮวง

เมืองมังกรแดง เป็นเมืองโบราณของแผ่นดินหลิงคง ว่ากันว่าในเมืองนี้มีมังกรแดงอยู่ และในตัวของมังกรแดงก็มีไข่มุกมังกรแดงอยู่ในนั้น หากสามารถครอบครองไข่มุกมังกรแดงได้ก็จะสามารถครอบครองพลังอันแข็งแกร่งของมังกรแดงได้

แต่เฉินเกอไม่ได้ไปเพื่อหาไข่มุกมังกรแดง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจมากนัก สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการมองหาผนึกสวนหลิงให้เจอเสียก่อน

หลังจากช่วงเช้าผ่านไป พวกเฉินเกอก็มาถึงเมืองมังกรแดงอย่างราบรื่น

ในขณะนี้ กำลังมีคนมากมายหลายคนควบม้าจากประตูเมืองมังกรแดง

คนเหล่านี้ล้วนมีหน้าตาดุดันเหี้ยมโหด บนตัวเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟันอันรุนแรง แค่มองก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา

พวกเฉินเกอทั้งห้ายืนอยู่ที่ประตูเมือง โชคดีที่พวกเขาไหวตัวทัน ไม่เช่นนั้นคงจะโดนคนกลุ่มนี้ชนเข้าใส่แล้ว

” เวรเอ๊ย คนพวกนี้เป็นใครกัน? ทำไมถึงได้ดูโหดเหี้ยมนัก! ” ก

หลินจื่อหลันถามขึ้นทันทีด้วยความสงสัยไม่พอใจอยู่บ้าง

“คนของเล่หงถัง! "

ในเวลานี้มีเพียงเล๋ยเล่ที่เอ่ยปากออกมา

เมื่อได้ยินคำพูดของเล๋ยเล่ พวกเฉินเกอทั้งสี่ก็หันไปมองเล๋ยเล่ทันที พวกเขาไม่คาดคิดว่าเล๋ยเล่จะรู้

“เล่หงถัง?” 

หลังจากได้ฟัง เฉินเกอก็สงสัยเล็กน้อย

พวกเฉินเกอทั้งสี่ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเล่หงถังมาก่อน นั่นเพราะพวกเขาเพิ่งมาถึงแผ่นดินหลิงคงไม่นาน

“เล่หงถังเป็นกลุ่มคนที่ทรงพลังในเมืองมังกรแดงของแผ่นดินหลิงคงเลือดบนท้องฟ้า"

จากนั้น เล๋ยเล่ก็เอ่ยอธิบายให้กับพวกเฉินเกอสี่คนฟังอีกครั้ง

เฉินเกอได้ฟังก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว

“คนเหล่านี้ต้องไม่ใช่คนดีแน่! ”

เฉินเกอเอ่ยตัดสินออกมาอย่างเด็ดขาด

เล๋ยเล่อพยักหน้าเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้เอ่ยตอบ แต่ยอมรับคำพูดของเฉินเกอ พวกเล่หงถังไม่ใช่คนดีจริงๆ 

อันที่จริง เล่หงถังเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองมังกรแดง พวกมันล้วนทำเรื่องชั่วร้ายไม่กลัวฟ้าเกรงดิน อีกทั้งเบื้องหลังยังมีกองกำลังที่ทรงพลังสนับสนุน ทำให้พวกมันกรำตัวโหดเหี้ยมฆ่าคนไปมากขึ้นเรื่อยๆ

ดังนั้น วิธีที่ดีที่สุดในการพบคนเช่นนี้ คือการหลีกเลี่ยงและอยู่ห่างๆ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหายุ่งยากขึ้นกับตน

ต่อมา พวกเฉินเกอห้าคนก็เข้าสู่เมืองมังกรแดง จากนั้นจึงเริ่มเดินไปด้านใน

อดเอ่ยไม่ได้ว่า หากเปรียบเทียบระหว่างเมืองมังกรแดงกับสถานศึกษาหลิงคงแล้ว นี่เรียกได้ว่าต่างกันราวฟ้ากับเหว

“กรี๊ด!”

ในเวลานั้นเอง เสียงของผู้หญิงกรีดร้องแหลมคมก็ดังเข้ามาในหูของเฉินเกอ

พริบตา พวกเฉินเกอทั้งห้าก็ถูกเสียงดึงดูดและมองไปยังทิศทางของเสียงในทันที

เมื่อเหลือบไปมอง พวกเฉินเกอทั้งห้าก็เห็นชายสี่คนกำลังลากตัวเด็กสาวคนหนึ่งไปที่ตรอกถนนด้านข้าง อีกทั้งยังฉีกเสื้อผ้าของหญิงสาวออกอย่างไม่หยุด

เมื่อเห็นฉากนี้ พวกเฉินเกอทั้งห้าก็สบตากันทันที

พวกเขาไม่คาดคิดว่าเรื่องต่ำช้าแบบนี้จะเกิดขึ้นในเวลากลางวันแสกๆ

เค้าเรียกว่าเห็นความไม่เป็นธรรม จึงยื่นมือเข้าช่วย นี่แหละเรื่องที่เฉินเกอช่างจัดการที่สุด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!