บทที่874 เชื่อมโยงถึงกัน
ในคืนนั้น ทั้งเมืองมังกรแดงต้องพบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
เล่หงถังแห่งเมืองมังกรแดงถูกคนเผาวอดในคืนเดียว เจ้าสำนักเล่หงถังเล่หู่ถูกฆ่าตายอย่างอนาถไม่เหลือ
ทันใดนั้นชาวเมืองมังกรแดงต้องอกสั่นขวัญแขวน ตระกูลใหญ่มากมายต่างพากันตื่นตระหนก
ในวันนั้น เฉินเกอก็กำลังพักผ่อนอยู่ในจวนตระกูลเจิน
ทันใดนั้นท้องฟ้าก็ปรากฏเงาดำและมีกลุ่มคนเสื้อดำติดตามเงาดำมาด้วยบุกเข้ามาในจวนตระกูลเจิน
เฉินเกอและพวกรวมห้าคนต่างตื่นตัวทันที ทุกคนติดอาวุธและจ้องมองไปที่เงาดำ
“เฉินเกอ คนพวกนี้ไม่ใช่คนดี มีพลังแข็งแกร่ง ไม่น่ารับมือ!”
เจินจีเขยิบเข้าไปชิดเฉินเกอและกระซิบกับเฉินเกอเบา ๆ
เงาดำที่อยู่ตรงหน้ามีแรงอาฆาตที่แรงกล้า มีพลังอย่างน้อยที่การบำเพ็ญจิตชั้นสามของขอบเขตเจินเสิน
เฉินเกอเองก็พยักหน้าอย่างที่ไม่สามารถจะปฏิเสธได้ จุดนี้นั้นเขาเข้าใจแจ่มแจ้ง
“แกเป็นใคร? ต้องการเจอพวกเราด้วยเหตุใด?”
หลังจากชั่วอึดใจ เฉินเกอเป็นฝ่ายถามเงาดำก่อน
ด้วยกำลังคิดว่าตนเองนั้นไม่เคยพบเจอกับเงาดำนี้มาก่อน แล้วทำไมจะต้องหาเรื่องพวกเขาด้วยล่ะ?
“หึ!”
“มอบกระบี่หยูฉางให้ฉัน แล้วฉันจะไว้ชีวิตพวกแก!”
เพียงได้ยินเงาดำพูดออกมาจากปากพ่นคำพูดออกมาจากริมฝีปากตนเองด้วยรอยยิ้มเลือดเย็น
ฉับ!
สีหน้าของเฉินเกอก็เปลี่ยนไปในทันที
คิดไม่ถึงว่าเงาดำจะบุกมาหาตนเองเพื่อกระบี่หยูฉาง และเขารู้ได้อย่างไรว่าตนเองครอบครองกระบี่หยูฉาง?
“กระบี่หยูฉางอะไร? ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร!”
เฉินเกอกลับไม่ยอมรับแต่แกล้งตอบไปเหมือนไม่รู้เรื่อง
“อย่าเหลวไหล อย่ามาแกล้งโง่กับฉัน ไอ้แก่หงเวิงมอบกระบี่หยูฉางให้แกแล้ว ตอนนี้ทางที่ดีที่สุดแกมอบกระบี่หยูฉางมา ไม่อย่างนั้น ฉันจะส่งพวกแกไปเจอกับไอ้แก่นั่น!”
เงาดำไม่มีทางเชื่อคำโกหกของเฉินเกอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและข่มขู่
เมื่อได้ยินคำพูดแบบนี้ เฉินเกอก็รู้แน่แล้วว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับหงเวิง
“แกทำอะไรท่านอาวุโสหงเวิง?”
เฉินเกอขมวดคิ้วแน่น สีหน้าจริงจัง จ้องมองไปที่เงาดำด้วยความโกรธเล็กน้อยและถามขึ้น
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!”
เงาดำหัวเราะเสียงดัง
“เฉินเกอ แกนี่ช่างไร้เดียงสาเสียจริง ยังเรียกไอ้แก่นั่นว่าท่านอาวุโส? แกก็แค่ถูกหงเวิงหลอกใช้เพียงเท่านั้น มันตั้งใจมอบกระบี่หยูฉางให้แกก็เพื่อช่วยให้ฉันได้มาซึ่งกระบี่แห่งอานุภาพ-ไท่อา จากนั้นก็ให้ฉันทำลายเล่หงถังแห่งเมืองมังกรแดง สุดท้ายก็ให้มันได้เป็นผู้ปกครองเมืองมังกรแดง แล้วแกก็ต้องตายด้วยน้ำมือฉัน!”
เงาดำบอกเล่าประสบการณ์และเหตุผลของทุกสิ่ง
หลังจากเฉินเกอได้ยินก็อดตกใจไม่ได้ เขาไม่มีทางจะเชื่อได้เลยว่าหงเวิงจะเป็นคนแบบนี้
“แกหมายความว่าไง? อะไรคือการที่ฉันได้กระบี่หยูฉางมาแล้วแกถึงได้กระบี่แห่งอานุภาพ? เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกัน?” เฉินเกอไม่ค่อยเข้าใจและถามต่อ
“แกคงไม่รู้อะไรเลยสิท่า ก่อนจะครอบครองกระบี่แห่งอานุภาพจะต้องมีกระบี่หยูฉางก่อน ขอเพียงได้กระบี่หยูฉางแล้ว จึงจะสามารถเปิดผนึกแผ่นหินของกระบี่แห่งอานุภาพได้ ดังนั้นฉันจึงได้ครอบครองกระบี่แห่งอานุภาพไงล่ะ!”
เงาดำอธิบายกับเฉินเกออย่างอดทน
ครั้งนี้เฉินเกอเข้าใจทุกอย่างแล้ว ดูแล้วตนเองนั้นถูกหลอกใช้จริง ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!
พระเอกแม่งโครต looser จัดสภาพ...