ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 9

บทที่ 9 ใครช่วยพวกเราไว้

เฉินเกอเล่าเหตุการณ์ในทันที

หลี่เจิ้นกั๋วรีบตอบรับทันที

“ใช่แล้ว พี่เจิ้นกั๋ว พี่รู้จักกับคนที่ชื่อหนิงฝานหรือเปล่า? ครอบครัวเขาเปิดภัตตาคารที่ถนนการค้า! ”

นาทีนี้ เฉินเกอขมวดคิ้วแน่นด้วยความสงสัย

เดิมทีเขาก็ไม่ได้เป็นคนจิตใจเลวทราม

แต่หนิงฝานนี้ ออกความคิดเห็นให้กลุ่มลู่หยาง สวี่ตงพวกเขามาแย่งหยางเสว่ไป ทั้งยังทำให้ตัวเองต้องอับอายมากขนาดนี้

เฉินเกออยากรู้มากเลย สมมุติว่าวันหนึ่ง หาก หนิงฝานพวกเขากลายเป็นคนจน พวกเขาจะเป็นอย่างไร?

“หนิงฝาน? ผมรู้จัก พ่อของเขาเป็นลูกน้องของผม ภัตตาคารร้านนั้น เป็นกิจการที่อยู่ภายใต้ชื่อของท่าน! เขารุกรานท่านหรอ?”

น้ำเสียงหลี่เจิ้นกั๋วระมัดระวังขึ้นมา

ผ่านไปชั่วขณะ

หลี่เจิ้นกั๋วพูดว่า : “คุณชายเฉินผมรู้แล้วว่าควรทำอย่างไร ท่านวางใจได้เลย!”

......

เฉินเกอไม่รู้ว่าลำดับต่อไปหลี่เจิ้นกั๋วจะจัดการอย่างไร

เพราะแม้แต่เฉินเกอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองเป็นอะไร

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเกอใช้สถานะของตัวเองไปบีบบังคับคนอื่น แม้ในใจจะแค้นมาก แต่หลังจากที่บีบบังคับแล้ว มักจะมีความรู้สึกไม่สบายในใจแปลกๆ

เฉินเกอไม่ได้คิดมากไปกว่านี้

หลังจากที่เก็บโทรศัพท์มือถือ ออกจากห้องน้ำ เดินกลับเข้าไปในห้องสูท

แต่ว่าในห้องสูท ณ ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เมื่อครู่นี้ จ้าวยีฟานหม่าเสี่ยวหนานพวกเธอต่างก็กำลังโทรศัพท์ ติดต่อเพื่อนๆที่ตัวเองสามารถติดต่อได้

เพื่อขอความช่วยเหลือวิธีแก้ไขปัญหา

ผลปรากฏว่าตอนนี้ หลี่เฟยหงวิ่งมาอย่างฉับพลัน

โค้งคำนับให้กับคนที่อยู่ในห้องสูท เพื่อแสดงการขอโทษที่ลึกซึ้ง!　　

ความเสียหายของตู้ปลาฮวงจุ้ย ก็ไม่ต้องชดเชยค่าเสียหายแล้ว

ทุกคนต่างก็มึนงงไปหมด

กระทั่งพวกเขาเห็นหนิงฝานเดินเข้ามา

ทุกคนต่างก็นึกขึ้นมาได้ทันที:

“พี่หนิงฝาน พี่หรอ?”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถามด้วยความหลงใหล

ตัวหนิงฝานเองก็ยังสงสัย อันที่จริงเมื่อครู่นี้เขาออกไปแอบ แต่เมื่อเห็นหลี่เฟยหงวิ่งไปที่ห้องสูทด้วยความร้อนรน

เขาก็ตามเข้ามา

ผลปรากฏว่า กลายเป็นแบบนี้

หนิงฝานไม่ได้บอกว่าที่จริงไม่ใช่ตนเอง

เพียงยิ้มแล้วพูดว่า : “พี่เฟยหงเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของพ่อผม ไม่ใช่คนนอก!”

“ว๊าว! พี่หนิงฝานสุดยอด!”

“พี่หนิงฝาน หล่อมากเลย!”

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งต่างก็เป็นแฟนคลับของหนิงฝาน

จ้าวยีฟานตอนนี้มองไปที่หนิงฝาน มองตาขวางไม่หยุด

รู้สึกหลงรักในใจมากๆ

สรุปนี้เป็นหนึ่งในกิจการของถนนการค้าจินหลิง อยู่ถนนการค้าจินหลิงสถานที่แบบนี้ มีหน้ามีตาเหลือเกิน!

และในตอนนี้ ประตูของห้องสูทเปิดออก เฉินเกอเดินเข้ามาจากข้างนอก

“ฮึ คนไร้ความสามารถนี้ เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วเพิ่งจะกลับมา!”

ผู้หญิงทั้งหลายพูดและจ้องไปที่เฉินเกอ

จ้าวยีฟานยิ่งแสดงสีหน้าที่รังเกียจ

“เสี่ยวหนาน ฉันรู้สึกแปลกใจมาก เธอไปรู้จักกับคนแบบนี้ได้อย่างไร?”

จ้าวยีฟานส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา

เฉินเกอเพิ่งจะรู้ว่า

หลี่เจิ้นกั๋วจัดการธุระเร็วมาก เมื่อครู่นี้หลี่เฟยหงวิ่งลงมา จัดการเรื่องนี้ให้จบลงได้ด้วยดี

ต้องจัดการแน่นอน ว่าไปแล้ว นี่เป็นกิจการของตัวเอง

แต่เมื่อเห็นสายตาที่ทุกคนมองมาที่ตัวเอง เฉินเกอก็เข้าใจ ดูท่าแล้ว พวกเธอจะเข้าใจตัวเองผิด และคิดว่าเป็นผลงานของหนิงฝาน!