TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 69

@คอนโดหรูริมแม่น้ำ

“ทิชา”

“หือ” ทิชาขานรับในตอนที่คนข้างๆ เอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงสงสัยอะไรบางอย่าง

“ทำไมเธอทำหน้าเหมือนสงสัยอะไรตลอดเวลา อยากรู้อะไรก็ถามมา”

“ไม่มีอะไรหรอกน่า” ร่างเล็กบอกปัด ทั้งที่เธอมีคำถามมากมายต้องการถามออกไป แต่ดูเหมือนต่อให้เธอพูดไปตอนนี้มันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร เพราะสุดท้ายทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นไปหมดแล้ว

“แน่ใจนะ?”

“อือ ไม่มีอะไรหรอก”

“วันนี้อยากไปไหนไหม”

“อยากขึ้นไปเล่นน้ำมากกว่า คืนนี้จะได้มีแรงไปผับกับพวกเพื่อนๆ” หลายวันที่ผ่านมาเธอแทบจะไม่ได้ว่ายน้ำอย่างเช่นทุกวัน เพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่เธอปิดคอร์สสอนว่ายน้ำให้เด็กๆ เพื่อเตรียมตัวสอบปลายภาค

“ไปนัดกันตอนไหนอีก ทำไมไม่เห็นบอกเลย”

“นัดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ที่ไม่บอกเพราะรู้ว่ายังไงนายก็ไปด้วยกัน”

“เกือบงอนแล้วนะ” เจ้าของร่างสูงแกล้งทำหน้ามุ่ย ก่อนจะถูกทิชาว่าให้แล้วบีบแก้มเขาด้วยความมันเขี้ยว

“งอนอะไรเก่งนักหนาฮะ”

“ก็อยากอ้อนเมีย” ทิชาหลุบตามองใบหน้าหล่อเหลาที่โน้มลงมาซบไหล่เธอราวกับเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แล้วเธอเป็นผู้ชายร่างสูงโปร่งเสียอย่างงั้น “ไม่ชอบให้อ้อนเหรอ หรือชอบให้ดุๆ เหมือนเวลาอยู่บนเตียง”

“ชอบดุๆ มากกว่ามันสมกับเป็นนายดี” ลูแปงแทบอยากจะจับทิชาเข้ามาฟัดเมื่อเธอขยิบตาแล้วกัดริมฝีปากเบาๆ ด้วยท่าทางยั่วยวน

“รีบขึ้นไปข้างบนกันเถอะ ทนไม่ไหวแล้ว อยากฟัดจะตายแล้วเนี่ย”

“ตรงนี้เลยไหมล่ะ ตื่นเต้นดีนะ”

“อย่าท้านะ เอาจริงนะ”

“ฮ่าๆ ล้อเล่น” เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของแฟนหนุ่ม ทิชาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ แต่ทว่าเสียงของใครคนนึงทำให้เธอต้องหุบยิ้มลงแล้วหันไปมองพร้อมๆ กับลูแปง

“ละ…ลูแปง”

“มาทำไม”

“ลูแปงบอกพ่อให้เค้าหน่อยได้ไหมว่าอย่าทำแบบนี้เลย พ่อแม่เค้าไม่เกี่ยวอะไรด้วย” ดารินเอ่ยขอร้องทั้งน้ำตา เธอพยายามเดินเข้ามาหาลูแปง แต่ทว่าชายหนุ่มกลับเดินถอยหลังออกห่างพร้อมกับแฟนสาวของเขา

“มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เธอทำอะไรไว้ก็สมควรได้รับผลกรรม”

“ลูแปง…อย่าทำแบบนี้เลย เค้ารู้ว่าเค้าผิด ถ้าอยากทำก็มาทำเค้าคนเดียวสิ”

“…”

“ละ…ลูแปงเค้า ฮึก! ขอร้อง” ดารินแทบสะอึกเมื่อเห็นสายตาว่างเปล่าที่คนตัวสูงมองกลับมา มันไม่หลงเหลือแม้แต่ความรู้สึกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง “พ่อแม่เค้าไม่เกี่ยวอะไรด้วย”

“พ่อแม่ฉันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับครอบครัวเธอเหมือนกัน ที่พ่อฉันถอนหุ้นออกจากบริษัทของพ่อเธอนั่นก็เพราะเราสองคนไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันแล้ว เข้าใจสักที”

“ฮึก! อย่าใจร้ายกับเค้าได้ไหม”

“อย่ามาใช้สรรพนามแบบนี้กับฉัน มันน่าสะอิดสะเอียน” ลูแปงจ้องมองใบหน้าของอดีตแฟนสาวด้วยแววตาเย็นชา ก่อนจะหันกลับมาสบตากับแฟนสาวตัวเองด้วยความเป็นกังวล แล้วกระชับมือที่จับประสานไว้แน่นขึ้นบ่งบอกว่าเขาจะไม่ใจอ่อนและปล่อยมือเธอไปไหนแน่นอน “กลับไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอดาริน ต่อไปนี้อย่าโผล่หน้ามาให้ฉันอีก ฉันรังเกียจคนอย่างเธอ”

พรึ่บ! ในจังหวะที่ลูแปงกำลังจะหมุนตัวเดินเข้ามาในคอนโดของตัวเอง ดารินก็ทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นพลางยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาแล้วร้องไห้ฟูมฟายราวกับจะขาดใจ

“ฮึก…ขอร้อง”