TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 68

@คอนโดหรูริมแม่น้ำ
“ทิชา”
“หือ” ทิชาขานรับในตอนที่คนข้างๆ เอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงสงสัยอะไรบางอย่าง
“ทำไมเธอทำหน้าเหมือนสงสัยอะไรตลอดเวลา อยากรู้อะไรก็ถามมา”
“ไม่มีอะไรหรอกน่า” ร่างเล็กบอกปัด ทั้งที่เธอมีคำถามมากมายต้องการถามออกไป แต่ดูเหมือนต่อให้เธอพูดไปตอนนี้มันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร เพราะสุดท้ายทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นไปหมดแล้ว
“แน่ใจนะ?”
“อือ ไม่มีอะไรหรอก”
“วันนี้อยากไปไหนไหม”
“อยากขึ้นไปเล่นน้ำมากกว่า คืนนี้จะได้มีแรงไปผับกับพวกเพื่อนๆ” หลายวันที่ผ่านมาเธอแทบจะไม่ได้ว่ายน้ำอย่างเช่นทุกวัน เพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่เธอปิดคอร์สสอนว่ายน้ำให้เด็กๆ เพื่อเตรียมตัวสอบปลายภาค
“ไปนัดกันตอนไหนอีก ทำไมไม่เห็นบอกเลย”
“นัดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ที่ไม่บอกเพราะรู้ว่ายังไงนายก็ไปด้วยกัน”
“เกือบงอนแล้วนะ” เจ้าของร่างสูงแกล้งทำหน้ามุ่ย ก่อนจะถูกทิชาว่าให้แล้วบีบแก้มเขาด้วยความมันเขี้ยว
“งอนอะไรเก่งนักหนาฮะ”
“ก็อยากอ้อนเมีย” ทิชาหลุบตามองใบหน้าหล่อเหลาที่โน้มลงมาซบไหล่เธอราวกับเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แล้วเธอเป็นผู้ชายร่างสูงโปร่งเสียอย่างงั้น “ไม่ชอบให้อ้อนเหรอ หรือชอบให้ดุๆ เหมือนเวลาอยู่บนเตียง”
“ชอบดุๆ มากกว่ามันสมกับเป็นนายดี” ลูแปงแทบอยากจะจับทิชาเข้ามาฟัดเมื่อเธอขยิบตาแล้วกัดริมฝีปากเบาๆ ด้วยท่าทางยั่วยวน
“รีบขึ้นไปข้างบนกันเถอะ ทนไม่ไหวแล้ว อยากฟัดจะตายแล้วเนี่ย”
“ตรงนี้เลยไหมล่ะ ตื่นเต้นดีนะ”
“อย่าท้านะ เอาจริงนะ”
“ฮ่าๆ ล้อเล่น” เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของแฟนหนุ่ม ทิชาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ แต่ทว่าเสียงของใครคนนึงทำให้เธอต้องหุบยิ้มลงแล้วหันไปมองพร้อมๆ กับลูแปง
“ละ…ลูแปง”
“มาทำไม”
“ลูแปงบอกพ่อให้เค้าหน่อยได้ไหมว่าอย่าทำแบบนี้เลย พ่อแม่เค้าไม่เกี่ยวอะไรด้วย” ดารินเอ่ยขอร้องทั้งน้ำตา เธอพยายามเดินเข้ามาหาลูแปง แต่ทว่าชายหนุ่มกลับเดินถอยหลังออกห่างพร้อมกับแฟนสาวของเขา
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เธอทำอะไรไว้ก็สมควรได้รับผลกรรม”
“ลูแปง…อย่าทำแบบนี้เลย เค้ารู้ว่าเค้าผิด ถ้าอยากทำก็มาทำเค้าคนเดียวสิ”
“…”
“ละ…ลูแปงเค้า ฮึก! ขอร้อง” ดารินแทบสะอึกเมื่อเห็นสายตาว่างเปล่าที่คนตัวสูงมองกลับมา มันไม่หลงเหลือแม้แต่ความรู้สึกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง “พ่อแม่เค้าไม่เกี่ยวอะไรด้วย”
“พ่อแม่ฉันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับครอบครัวเธอเหมือนกัน ที่พ่อฉันถอนหุ้นออกจากบริษัทของพ่อเธอนั่นก็เพราะเราสองคนไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันแล้ว เข้าใจสักที”
“ฮึก! อย่าใจร้ายกับเค้าได้ไหม”
“อย่ามาใช้สรรพนามแบบนี้กับฉัน มันน่าสะอิดสะเอียน” ลูแปงจ้องมองใบหน้าของอดีตแฟนสาวด้วยแววตาเย็นชา ก่อนจะหันกลับมาสบตากับแฟนสาวตัวเองด้วยความเป็นกังวล แล้วกระชับมือที่จับประสานไว้แน่นขึ้นบ่งบอกว่าเขาจะไม่ใจอ่อนและปล่อยมือเธอไปไหนแน่นอน “กลับไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอดาริน ต่อไปนี้อย่าโผล่หน้ามาให้ฉันอีก ฉันรังเกียจคนอย่างเธอ”
พรึ่บ! ในจังหวะที่ลูแปงกำลังจะหมุนตัวเดินเข้ามาในคอนโดของตัวเอง ดารินก็ทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นพลางยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาแล้วร้องไห้ฟูมฟายราวกับจะขาดใจ
“ฮึก…ขอร้อง”
“ลูแปงเข้าไปรอข้างในก่อน ฉันขอคุยกับเธอส่วนตัว”
“คุยอะไร” ลูแปงถามออกมาด้วยตวามสงสัยทันทีที่ได้ยินทิชาสั่งแบบนั้น เขาไม่เข้าใจว่าทิชามีเรื่องอะไรต้องการจะคุยกับดารินอีก
“เถอะน่า”
“ฉันรออยู่ตรงนั้นนะ มีอะไรเรียกแล้วกัน”
“อือ” ทิชาพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ก่อนจะเบนสายตากลับมามองดารินที่ยังนั่งอยู่บนพื้นด้วยสายตาราบเรียบ “รู้หรือยังว่าราคาที่ต้องจ่ายจากการกระทำของเธอมันราคาแพงแค่ไหน”
“…” ดารินเงยหน้าขึ้นมามองทิชาทั้งน้ำตา สายตาของเธอบ่งบอกถึงความรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นลงไป
“ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอนะว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เธอจะเอามาทำร้ายฉันต่อได้”
“ฉันรู้”
“รู้แล้วทำไมยังทำ เธอไม่รู้เหรอว่าสุดท้ายคนที่เจ็บก็ยังเป็นเธออยู่ดี” ดารินแค่คิดว่าในเสี้ยวหนึ่งของส่วนลึกในหัวใจลูแปงยังเหลือพื้นที่สำหรับเธออยู่บ้าง แต่ทุกอย่างที่เธอคิดมันกลับเป็นเรื่องที่เธอสร้างขึ้นมาหลอกตัวเองทั้งเพ
“ฉันขอโทษที่ทำแบบนั้นกับเธอ”
“เธอทำให้ฉันเสียเพื่อนที่คิดว่าเป็นเพื่อนที่ดีไปคนนึงเลยนะ พันไมล์น่ะ เขาเป็นคนดีนะแต่เธอกลับชวนให้เขาทำเรื่องไม่ดีด้วยกันมันใช้ได้ที่ไหน”
“…”
“ถ้าเธอรับปากฉันว่าจะไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของลูแปงและฉันอีก ฉันจะยอมคุยกับพ่อเขาให้…” ยังไม่ทันที่ทิชาจะพูดจบประโยค ดารินก็โพล่งถามขึ้นมาอย่างมีความหวัง
“จริงเหรอ! เธอพูดจริงใช่ไหม”
“แต่ฉันไม่รับปากนะว่ามันจะสำเร็จ เพราะคนที่ตัดสินใจอีกครั้งก็คงเป็นพ่อของเขาอยู่ดี” น้ำเสียงเยือกเย็นทำดารินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แต่ก็ยอมรับปากเพราะไม่อยากให้ครอบครัวต้องมาลำบากกับการกระทำสิ้นคิดของเธอ “รับปากมาสิ แต่ถ้ามีอีกครั้ง…คนที่ทำลายเธอจะเป็นฉันเอง”
“อือ ฉันรับปาก”
“งั้นก็กลับไปได้แล้ว แล้วอย่ามาให้ฉันหรือลูแปงเห็นหน้าอีก” พูดจบทิชาก็หมุนตัวเดินเข้ามาในคอนโดโดยมีลูแปงยืนมองจากข้างในอยู่ห่างๆ ด้วยความสงสัย
“เธอใจดีเกินไปหรือเปล่า” ถึงแม้ว่าลูแปงจะไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น แต่ประตูที่เขาเปิดค้างเอาไว้ก็ทำให้ได้ยินเสียงพูดคุยระหว่างผู้หญิงทั้งสองคนได้อย่างชัดเจน
“ไม่หรอก แค่ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกร้อนรนเจ็บปวดกับการกระทำของตัวเองมันก็ทำให้ฉันรู้สึกสะใจมากพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องทำอะไรให้มันมากมายถึงขนาดนั้นหรอก” บทเรียนที่ดารินได้รับมันคงเพียงพอแล้ว การที่เธอรู้สึกย่ำแย่ที่ให้พ่อแม่ต้องมารับผลกรรมที่ไม่ได้ก่อไปด้วย คนเป็นลูกอย่างเธอก็คงจำติดตัวไปจนวันตายแล้วล่ะ
TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 68 โดย -Something
อ่าน TRICK 68 ของนิยาย TRICK TO LOVE หลอกให้รัก ที่นี่ นวนิยายชุด TRICK TO LOVE หลอกให้รัก ประเภท: นวนิยายโรแมนติกของจีนอัปเดตเป็น TRICK 68 อ่านนิยาย TRICK TO LOVE หลอกให้รัก ฉบับเต็มได้ที่ novelones.com
คำค้นหาที่เกี่ยวข้อง TRICK 68:
TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 68
TRICK 68