TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 71
หลายวันต่อมา…
“อ้วกกกกกกกก~” เสียงอาเจียนที่ดังอยู่ในห้องน้ำทำให้ทิชาที่กำลังแต่งตัวอยู่ด้านนอกถึงกับขมวคดิ้วด้วยความประหลาดใจ หลายวันที่ผ่านมาแฟนหนุ่มของเธอมีอาการแบบนี้ตลอดเวลาและดูจะไม่ดีขึ้นเลยสักนิด
“ลูแปงไปหาหมอไหม เห็นเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนะ”
“ไม่เป็นไร ยังไหวอยู่” ชายหนุ่มชะโงกหน้าออกมาตอบกลับด้วยน้ำเสียงผะแผ่ว พร้อมกับยกมือปิดปากตัวเองแล้ว หมุนตัวเดินกลับไปอาเจียนในห้องน้ำอีกครั้ง “อ้วกกกกกกกก~”
“ไหวจริงเหรอ ไปหาหมอดีกว่าเผื่อเป็นอะไรหนัก” เจ้าของร่างเล็กที่เพิ่งเดินตามมายกมือลูบหลังให้อย่างอ่อนโยน มองลงในชักโครกก็พบว่าสิ่งที่เขาอาเจียนออกมามีแค่น้ำเปล่าเพียงเท่านั้น
“เดี๋ยวค่อยไปตอนเย็นก็ได้”
“อือ งั้นกลับจากมหาลัยฉันจะพานายไปนะ”
“โอเค” ลูแปงเงยหน้าขึ้นมาจากชักโครกอีกครั้ง แล้วหยัดตัวลุกขึ้นยืนเดินมาล้างหน้าล้างปากจนเสร็จเรียบร้อย สีหน้าเขาดูซีดจนทิชาเริ่มรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆ แต่ก็นึกไม่ออกว่าเป็นเพราะอะไร “แต่งตัวเสร็จแล้วใช่ไหม งั้นรีบไปเถอะเดี๋ยวเค้าห้องสอบสาย”
“ไม่ต้องไปส่งเลย ไปนอนพักไป เดี๋ยวฉันขับรถไปเอง”
“ไม่เอา อยากไปส่ง แค่อ้วกนิดหน่อยไม่ได้เป็นอะไร”
“แต่นายเริ่มตัวร้อนแล้วนะ”
“อือ เดี๋ยวค่อยกลับมานอนพัก” ความดื้อรั้นของคนตัวสูง ทำทิชาถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นมาคล้องแขน
“งั้นก็ได้” ลูแปงพยักหน้าแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถยนต์กับกระเป๋าสตางค์ตัวเองมาถือไว้ คว้ามือเล็กมาจับประสานจูงเดินออกมาจากห้องของเธอเอง
ไม่นานนักรถยนต์คันหรูก็เคลื่อนเข้ามาจอดบริเวณหน้าคณะบริหารของมหาวิทยาลัยทั้งสองคน ทิชาปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วหันไปกำชับด้วยเสียงเข้มด้วยความเป็นห่วงที่ลูแปงจะต้องขับรถกลับไปที่คอนโดคนเดียว
“ขับรถกลับดีๆ นะ ถ้าไม่ไหวจอดแล้วโทรมาหาฉันรู้ไหม”
“รู้แล้วครับ” ชายหนุ่มยิ้มตอบบางๆ ท่าทางเป็นห่วงเขาของทิชา ทำให้เขายิ้มออกมาจนไม่สามารถหุบยิ้มได้
“งั้นไปก่อนนะ แล้วเจอกันตอนบ่าย” ทิชาโน้มเข้าไปหอมแก้มของคนข้างๆ ฟอดใหญ่ ก่อนที่เขาจะยกมือจับท้ายเธอไว้แน่น แล้วโน้มเข้ามากดหนักๆ บนริมฝีปากบางหนึ่งที
“ตั้งใจสอบนะ”
“ค่ะ” รอยยิ้มบางๆ ปรากฎขึ้นมาบนใบหน้าสะสวย ก่อนที่เธอจะเปิดประตูลงจากรถยนต์ของเขาไป ลูแปงมองแผ่นหลังบางไปจนลับสายตา ก่อนที่เขาจะขับรถของตัวเองกลับมาที่คอนโดโดยใช่เวลาเพียงยี่สิบนาทีเท่านั้น
กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในตอนที่เขากำลังก้าวขาเดินเข้าลิฟต์ ทำให้ต้องหยุดชะงักแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสายเสียก่อน
“ครับแม่”
(แปงลูก แม่มีอะไรจะถามลูกหน่อย)
“ครับ ว่ามาเลย”
(เมื่อวานแม่ฝันว่ามีเด็กผู้หญิงมายืนอยู่หน้าบ้านเรา แม่เห็นว่าน่ารักดีเลยชวนเข้ามาในบ้านด้วยกัน)
“แล้วยังไงครับ แม่จะถามอะไร”
(หนูทิชามีอาการแปลกๆ อะไรบ้างไหมลูก อย่างเช่นเบื่ออาหารหรืออาเจียนอะไรแบบนี้)
“ไม่มีนะครับ”
(ไม่มีเลยเหรอ หรือมันจะเป็นแค่ความฝันเฉยๆ นะ)
“…” ลูแปงฟังเสียงผู้เป็นแม่พึมพำผ่านสายโทรศัพท์ พลางนึกสิ่งที่ท่านพูดไปด้วย ถึงแม้อาการเหล่านั้นจะไม่ได้เกิดกับทิชา แต่มันก็คล้ายกับอาการกับที่เขาเป็นอยู่เลย “แต่ผมอาเจียนแล้วก็เบื่ออาหารนะแม่”
(จริงเหรอ! ลูกอาเจียนด้วยเหรอ)
“ครับ เป็นมาหลายวันแล้ว น่าจะไปกินอะไรผิดสำแดงมา”
(แต่แม่ไม่คิดแบบนั้นนะสิลูก แม่คิดว่าถ้าฝันแม่เป็นจริง…หนูทิชาอาจจะกำลังตั้งท้องอยู่ก็ได้)
“…” คำพูดของผู้เป็นแม่ทำลูแปงชะงักงันไป แค่หัวใจแกร่งในอกข้างซ้ายของเขากลับเต้นระรัวราวกับเจอเรื่องตื่นเต้นที่สุดในชีวิตของเขาเลย
(ลูแปงได้ยินแม่ไหม)
“ได้ยินครับ แต่ผมไม่แน่ใจว่าทิชาจะท้องจริงๆ หรือเปล่า เพราะเธอไม่มีอาการอะไรเลย”
(บางครั้งคนที่แพ้ท้องอาจจะไม่ใช่ผู้หญิงอย่างเดียวเสมอไปนะ ผู้ชายก็แพ้ท้องได้เหมือนกัน เหมือนตอนที่พ่อลูกแพ้ท้องแทนแม่ไง)
“แล้วถ้าทิชาท้องจริงๆ ผมจะทำยังไงดีครับ”
(แปงก็ต้องดูแลหนูทิชาดีๆ แล้วก็ต้องเป็นพ่อของลูกดีๆ น่ะสิ ทำได้ไหมเรา เสียงลูกดูเหมือนไม่มั่นใจในตัวเองเลย)
“เรื่องนั้นผมทำได้อยู่แล้ว แต่ผมแค่รู้สึกตื่นเต้นมากเท่านั้นเอง”
(ลูกลองให้หนูทิชาตรวจครรภ์ดูก่อนก็ได้ แม่รอฟังข่าวดีครับ)
“ครับแม่” ลูแปงกดวางสายแม่ตัวเองลง เขายังคงยื่นนิ่งอยู่หน้าลิฟต์พลางคิดไปคิดมากับสิ่งที่ผู้เป็นแม่พูดเมื่อกี้ หากทิชาเกิดตั้งครรภ์ลูกของเขาจริงๆ เขาจะเป็นพ่อของลูกเขาที่ดีได้หรือเปล่า
หลายชั่วโมงผ่านไป…
ติ๊ด ติ๊ด~ การกดรหัสผ่านเข้าห้องสร้างเสียงรบกวนให้คนที่กำลังนอนหลับพักผ่อนอยู่บนโซฟาจนต้องสะลึมสะลือตื่นขึ้นมามอง
“ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ไม่เข้าไปนอนในห้อง” ทิชาวางกระเป๋าสะพายลงบนโต๊ะกระจกหน้าทีวี แล้วหย่อนตัวนั่งยองลงบนพื้นข้างๆ โซฟา เธอยกมือแตะหน้าผากของลูแปงเพื่อวัดอุณหภูมิร่างกายของเขาเล็กน้อย
“นั่งคิดอะไรเพลิน แล้วเผลอหลับน่ะ” ลูแปงมองหน้าแฟนสาวด้วยความรู้สึกที่แปลกไป ก่อนจะหยัดตัวลุกจากโซฟาแล้วเอ่ยถามอะไรบางอย่างออกมา “ใครมาส่ง ทำไมถึงไม่โทรให้ฉันไปรับ”
“พี่พิธาส่งข้อความมาหาพอดีเลยวานให้มารับน่ะ เห็นนายไม่สบายเลยไม่อยากให้ขับรถ”
“เป็นห่วงผัวเหรอ”
“ก็ต้องเป็นห่วงสิ มีอยู่คนเดียวนี่”
“อือ ฉันก็มีเมียคนเดียวเหมือนกัน”
“ก็ลองมีหลายคนดู ฉันจะตัดของนายให้เป็ดกินแน่”
“สะใภ้มาเฟียโหดจังเลยครับ” ลูแปงยิ้มหัวเราะกับท่าทางดุๆ ของแฟนสาว ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว พร้อมกับลูบแผ่นหลังบางด้วยความอ่อนโยน “ไปหาหมอกันไหม”
“อยากไปหาหมอแล้วเหรอ ฉันพูดจนปากจะฉีกถึงรูหูอยู่แล้ว ไม่เห็นอยากจะไปเลย”
“อือ อยากไปแล้ว อยากรู้ว่าฉันเป็นอะไรกันแน่ถึงอ้วกบ่อยแบบนี้” ใจทั้งหมดของเขามันเทไปกับสิ่งที่ผู้เป็นแม่สันนิษฐานทั้งหมดแล้ว เขาแค่ต้องพาตัวเองเข้าไปอยู่ในจุดที่สามารถรู้เหตุผลง่ายๆ ให้ได้ก็เท่านั้นเอง
“งั้นเดี๋ยวขออาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนนะ แล้วเดี๋ยวค่อยไป” ทิชาทำท่าจะลุกจากพื้น แต่ลูแปงกลับดึงเธอขึ้นมานั่งบนตักเขาโดยโอบหน้าท้องแบนราบไว้อย่างหลวมๆ “ปล่อยก่อน จะไปอาบน้ำ”
“เค้าขอกอดก่อน”
“อ้อนเอาอะไรเนี่ย นายไม่สบายอยู่ไม่ให้ทำหรอกนะ” ทิชารีบพูดห้ามคนตัวสูงทันทีที่เขาซุกหน้าลงกับเนินอกของเธออยู่แบบนั้นไม่ห่าง
“ไม่ได้จะทำ แค่อยากถามอะไรนิดหน่อย”
อ่าน TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 71
นวนิยาย TRICK TO LOVE หลอกให้รัก ได้รับการอัปเดต TRICK 71 ที่มีการพัฒนาขั้นสูงสุดมากมายสิ่งที่ทำให้ซีรีส์นี้พิเศษมากคือชื่อของตัวละคร ^ ^. หากคุณเป็นแฟนของผู้แต่ง -Something คุณจะรักการอ่าน! ฉันมั่นใจว่าคุณจะไม่ผิดหวังเมื่อคุณอ่าน มาอ่านนิยาย TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 71 ตอนนี้ที่นี่
การอ่านนวนิยาย TRICK TO LOVE หลอกให้รัก TRICK 71
TRICK 71 ของ TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นวนิยาย