TRICK TO LOVE หลอกให้รัก นิยาย บท 6

“มาด้วยกันด้วย อะไรยังไงค๊าาาาาาา~” เมื่อทิชาก้าวขาเดินไปยืนใกล้ๆ ซุ้มของรุ่นน้อง เสียงแซวของบีน่าก็ตะโกนขึ้นมาจนทำให้คนรอบๆ ข้างหันมาให้ความสนใจจนมีเสียงซุบซิบเกิดขึ้น

“นั่นสิทิชา มากับแพทย์หนุ่มสุดฮอตเพื่อนของพวกผมได้ยังไงเนี่ย” มาร์คเพื่อนของพันไมล์เอ่ยขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วสลับไปมาระหว่างทั้งสองคน ช่วยเพื่อนของเธอคาดคั้นเอาคำตอบเต็มที่

“พันไมล์มาที่คณะบริหารเลยเดินมาด้วยกัน”

“ไอ้ไมล์มึงไปคณะบริหารทำไม มึงเรียนแพทย์นะ”

“ไม่อยากให้เดินมาคนเดียว เลยไปรอรับทิชา”

“กรี๊ดดดดดด~ บ่งบอกถึงความใส่ใจสุดๆ” ทิชากลอกตาไปมาให้กับท่าทางของเพื่อนที่เล่นใหญ่จนเกินเบอร์ ก่อนจะหันไปกระทุ้งศอกใส่คนข้างๆ ที่พูดชวนให้เพื่อนได้กรีดร้องกันไปมากกว่าเดิม

“เอาใหญ่”

“ทำร้ายว่าที่หมอมันบาปนะครับ”

“เดี๋ยวจะตีว่าที่หมอด้วย”

“จะมาจีบกระหนุงกระหนิงอะไรตรงนี้ยะ กลัวคนอื่นเข้าไม่อิจฉาตาร้อนหรือไง…แกก็เข้ามาที่ซุ้มได้ละ เป็นสาวเป็นแส้” เอนจอยกวักมือเรียกทิชาที่ยืนอยู่ข้างนอกกับพันไมล์พร้อมกับพูดเชิงปรามเหมือนมีอะไรเข้าสิงทั้งที่ก็รวมหัวกันตั้งแต่แรก

“เอนจอยรับบทแม่ทิชาเหรอ”

“รับบทเป็นแม่ของลูกทัชได้ไหมล่ะ เราพร้อมนะ”

“เรามาหาแฟนให้เพื่อนเฉยๆ อะ ไม่ได้มาหาแฟนเอง”

“เราปวดใจนะ” เอนจอยที่โดนปฏิเสธล้มตัวนั่งลงบนเก้าอี้อย่างหมดแรงพร้อมกับกุ้มหน้าอกข้างซ้ายตัวเองไว้

“ทำเพื่อนเราอกหักเหรอทัช” ทิชาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบปนเข้มนิดๆ ตั้งใจแกล้งอีกฝ่ายให้ดูเหมือนเธอกำลังไม่พอใจ

“เฮ้ย! เปล่านะทิชาเราแกล้งเอนจอยเล่นเอง”

“งั้นเดี๋ยวเราแกล้งพันไมล์บ้างดีปะ”

“ทิชาไม่เกี่ยวกับเราเลยนะ” คนโดนพาดพิงรีบออกตัวก่อนกลัวว่าจะโดนหางเลขไปด้วย ทิชาขยิบตาหนึ่งทีเชิงบอกว่าเธอไม่ได้จริงจัง ก่อนจะเดินเข้าไปในซุ้มของรุ่นน้องแล้วมีนักศึกษากลุ่มนึงเดินผ่านมาพอดี

แววตาคมกริบจากใครคนนึงจ้องมายังเธออย่างไม่ละสายตา แม้ว่าเพื่อนของเขาจะเดินผ่านไปแล้วก็ตาม ทิชาเลือกที่จะไม่สนใจ แล้วมาช่วยเพื่อนขายน้ำดื่มแทนจนอีกฝ่ายเดินตามเพื่อนไปจนลับสายตา

เธอรู้สึกประหลาดใจมากที่ช่วงนี้เจอคนอันตรายแหน่งคณะนิเทศบ่อยๆ ทั้งที่เรียนมาเกือบสี่ปีไม่เคยได้พบเจอเขาตรงๆ เลยสักครั้ง แถมอีกฝ่ายยังจ้องเธอราวกับว่าเธอไปทำอะไรให้กับเขาอย่างนั้นแหละ

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง~ เสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์ของทิชาดังขึ้น ทำให้เธอเลี่ยงมานั่งข้างหลังของซุ้มแล้วเปิดข้อความอ่าน

LP : สวัสดีครับคุณครู

TICHA : สวัสดีค่ะคุณเลปกร

LP : พอดีว่าผมอยากจะขอเลื่อนนัดจากวันจันทร์หน้าเป็นวันศุกร์นี้ได้ไหมครับ

TICHA : วันศุกร์คิวเต็มแล้วค่ะ ถ้าเป็นวันเสาร์คุณเลปกรสะดวกไหมคะ

LP : สะดวกครับ เวลาเดิมหรือเปล่าครับ

TICHA : ตามที่คุณเลปกรสะดวกเลยค่ะ

LP : งั้นผมขอเป็นช่วงบ่ายสองนะครับ

TICHA : ด้วยความยินดีค่ะ

“คุยกับใครครับ” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาชะโงกหน้าเข้ามาในซุ้มขายข้าวโพดอบเนยของรุ่นน้องที่ทิชานั่งอยู่ ก่อนจะยื่นแก้วกระดาษทรงสูงที่มีน้ำแอปเปิลโซดาของโปรดคนตัวเล็กพร้อมกับประดับด้วยเยลลี่เข็มฉีดยา

“ผู้ปกครองของเด็กนักเรียนค่ะ”

“เป็นผู้ชายเหรอครับ”

“คิดว่าใช่นะ” ทิชาตอบพร้อมกับยกน้ำที่รับมาจากพันไมล์ขึ้นมาดื่ม

“อยากเรียนว่ายน้ำกับครูทิชาบ้างจังเลยครับ”

“ไม่อยากสอนผู้ใหญ่ค่ะ ดื้อ”

“แต่เราจะเป็นเด็กดีกับทิชานะ”