ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 22

หัวใจดวงน้อยของฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ พี่เลย์ละสายตามามองฉัน แววตาของเขามันเหมือนกับว่ากำลังไม่สบอารมณ์เอามากๆ

“จัดการตัวเองให้เรียบร้อยแม่จะรออยู่ด้านนอก”

จบคำพูดของป้ารสรินคุณแม่ของพี่เลย์ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าย่ำออกไปจากห้อง พี่เลย์ลงไปจากเตียงก่อนจะเดินไปปิดประตูห้อง

“ทะ ทำไมไม่ล็อกห้องคะ” ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะถามพี่เลย์ เพิ่งรู้ว่าเขาเปิดประตูห้องทิ้งไว้ ถ้าเขาปิดประตูคุณป้าริสรินก็คงไม่ต้องมาเห็นภาพแบบนี้

“แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าแม่จะมา แม่ง!!” พี่เลย์สบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

ส่วนฉันก็จัดการหยิบกางเกงซับในและกางเกงในตัวจิ๋วมาสวมใส่ให้เรียบร้อย เมื่อฉันจัดการกับตัวเองเสร็จเป็นจังหวะเดียวกันที่พี่เลย์เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี

“อะ ไอริสรออยู่ในห้องนะคะ” ฉันก้มหน้าตอบ ไม่กล้าที่จะไปเผชิญหน้ากับป้ารสรินหรอก เพราะความอับอาย

พี่เลย์ไม่พูดอะไร เขาเดินออกไปจากห้องในทันที

มันบ้าที่สุดเลย!! ฉันจะทำยังไงดี จะเกิดอะไรขึ้น ในตอนนี้สมองมันเอาแต่คิดฟุ้งซ่านไม่หยุด ฉันกลัว กลัวว่าเฮียจะรู้เรื่องนี้เข้า

แกร็ก!! เสียงประตูห้องนอนถูกเปิดเข้ามา พร้อมๆ กับร่างของพี่เลย์ที่เพิ่งเดินออกไปเมื่อกี้

“แม่ฉันจะคุยกับเธอด้วย”

เฮือก!! รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมาทันทีพอได้ยินคำพูดของพี่เลย์

“นั่งทื่ออยู่ทำไม ลุกขึ้น!!” พี่เลย์ตวาดเบาๆ ทำให้ฉันที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน

ฉันเดินตามหลังพี่เลย์ออกไปจากห้อง ก้มหน้าตลอดเวลาเพราะไม่กล้าสู้หน้าป้ารสรินจริงๆ

เมื่อฉันหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ข้างพี่เลย์ ป้ารสรินก็พูดขึ้น

“ไม่คิดว่าการมาที่ห้องแกในครั้งนี้จะทำให้ฉันต้องมาเห็นแกทำอะไรแบบนั้น”

“ทำแบบนี้กับน้องมากี่ครั้งแล้ว ห้ามโกหกแม่!!” ป้ารสรินถามพี่เลยเสียงแข็ง

“สองครั้งครับ” พี่เลย์บอกตามความจริง ทั้งที่เขาควรจะโกหกสิ เรื่องแบบนี้น่ะ

“ป้าไม่อยากเมินเฉยกับเรื่องนี้นะ” คำพูดนั้นของป้ารสรินทำให้ฉันเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง

“ป้าอยากจะรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น”

“แม่อย่าหัวโบราณได้ไหม สมัยนี้ใครสนใจเรื่องพรรค์นี้กัน” พี่เลย์รีบพูดสวนขึ้นทันที

“หุบปากแกไปเดี๋ยวนี้ตาเลย์!!” พอเจอดุพี่เลย์ก็เงียบ

“ป้าคงต้องไปคุยกับตาคานส์พี่ชายของหนู เรื่องหมั้นคงเป็นแค่แผนไม่ได้แล้ว”

ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้น “มะ หมายความว่ายังไงคะ”

“หมายความว่าป้าจะรับผิดชอบในสิ่งที่ตาเลย์ทำลงไปด้วยการให้หนูกับตาเลย์หมั้นกันจริงๆ”

“มะ ไม่ๆ นะคะ” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ พอได้ยินแบบนั้น

“ได้ยังไงล่ะลูก ป้าปล่อยผ่านเรื่องนี้ไม่ได้หรอกนะ”

“ตะ แต่หนูไม่ ไม่….” ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่น อธิบายไม่ถูกว่าจะต้องพูดยังไง รู้เพียงแค่ว่าฉันไม่ต้องการจะหมั้นกับพี่เลย์จริงๆ ไม่ต้องการแบบนั้น

“ไม่อะไรหนูไอริส หนูเป็นผู้หญิง หนูเสียหายนะ”

“นะ หนูไม่อยากให้เฮียรู้…คือเรื่องที่เกิดขึ้น อะ ไอริสกับพี่เลย์ไม่…”

“ถึงจะบอกแบบนั้น แต่ยังไงป้าก็ต้องรับผิดชอบอยู่ดี” ป้ารสรินไม่ได้สนใจเลยว่าฉันต้องการแบบนั้นหรือเปล่า

“เธอไม่ต้องการให้รับผิดชอบ จะทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไมครับแม่”