"ทำไมจะไม่กล้าล่ะ?"
หลงเอ้อร์ก้าวออกมาเดินไปด้วยพูดไปด้วย"คืนนี้พวกนายไม่รอดกันแน่"
เทพทหารหัวเราะพูดว่า"พวกเรากล้ามาที่นี้ก็ไม่คิดจะมีชีวิตกลับออกไปอยู่แล้ว
ใช่ ถ้าพวกเขาเป็นคนขี้ขลาดคืนนี้คงไม่มาที่นี้
"ตระหนักรู้ก็ดีเดี๋ยวฉันจะเป็นคนส่งพวกนายไปยมโลกตอนนี้เลย"
สิ้นเสียงหลงเอ้อร์ ร่างกายก็เหมือนกระสุนใหญ่ร่างปรากฏที่ด้านหน้าเทพทหารและตบด้วยมือใหญ่ของเขา
เทพทหารไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว แต่สวนหมัดกลับไปทันที
"ตูม!"
ทันทีที่หมัดและฝ่ามือปะทะกันเทพทหารก็ถอยหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว
ตึงตึงตึง--
เทพทหารถอยหลังไปหลายก้าวถึงจะทรงตัวอยู่
"ปิดบังมาหลายปี มีปัญญาแค่นี้เองหรอ?"หลงเอ้อร์พูดอย่างเหยียดหยาม"อ่อนหัดมาก"
"อ่อนหัดขนาดนั้นเลยหรอ?"เทพทหารเป็นนักรบและยังเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของวังซาตาน แม้ว่าเขาจะแก่แต่เขาก็ไม่ได้อ่อนแอเลย
วูบ!
ร่างของเทพทหารออร่าความน่ากลัวสะพรึงออกมา ทันใดนั้นมีพลังชี่แท้เก้าวิถีออกมาจากด้านหลัง
ในเวลานี้ เทพทหารเหมือนภูเขาหนึ่งลูกเหมือนจะบดขยี้โลก
ลมหิมะในรัศมีสามเมตรไม่สามารถทนต่อแรงกดดันได้ก็สลายกลายเป็นผุยผงทันที
ฉากนี้เต็มไปด้วยความตกตะลึง
"คิดไม่ถึงเลยนะเนี่ยว่าพลังยุทธ์ของเทพทหารจะแข็งแกร่งขนาดนี้"
"น่าประหลาดใจจริง"
"ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะสามารถฆ่าจูเก่อหยุนได้ ที่แท้พลังยุทธ์แกร่งกว่าจูเก่อหยุนนี้เอง"
เยี่ยชิวตกตะลึงมากเช่นกัน
ถึงแม้ว่าเทพทหารจะผ่านการฆ่าจูเก่อหยุน เขาก็รู้แล้วว่าพลังยุทธ์ของเทพทหารไม่ธรรมดา แต่คิดไม่ถึงว่าเทพทหารจะสามารถฝึกในพลังชี่แท้เก้าวิถีออกมาได้
"ก็ไม่รู้ว่าพลังยุทธ์ของหลงเอ้อร์จะอยู่ในระดับไหน?"
เยี่ยชิวคิดมาถึงตรงนี้ก็ได้ยินเสียงหลงเอ้อร์หัวเราะและพูดเหยียดว่า"ก็แค่พลังชี่แท้เก้าวิถี เอามาขู่ให้ใครกลัว?"
ตูม!
ร่างกายของหลงเอ้อร์ระเบิดออกมาด้วยแรงผลักดันมหาศาลตามด้วยด้านหลังมีพลังชี่แท้
หนึ่งวิถี สองวิถี สามวิถี
สี่วิถี
ห้าวิถี……
เก้าวิถี!
ยิ่งไปกว่านั้นพลังชี่แท้เก้าวิถีของหลงเอ้อร์ยังส่องแสงสีขาว ดูมีพลังแข็งแกร่งกว่าของเทพทหาร
ไม่เพียงแค่นั้น
เยี่ยชิวยังสังเกตเห็นลมหายใจของหลงเอ้อร์สอดคล้องกับฟ้าดิน
สมบูรณ์ไร้ที่ติ
เยี่ยชิวรู้สึกไม่สบายใจ เขารู้สึกถึงลางสังหรณ์บางอย่างที่ชัดเจนถึงแม้ว่าจะเป็นพลังชี่แท้เก้าวิถีแต่เทพทหารไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลงเอ้อร์เลย
ในเวลานี้เงียบมาก
ทุกคนในพิธีไม่มีใครเปิดปากพูดสักคน
พวกเขารออย่างเงียบๆ
เพราะอีกไม่นานการต่อสู้ไม่เคยมีมาก่อนก็จะเริ่มขึ้นที่นี้
"ตึง!"
หลงเอ้อร์ก้าวไปด้านหน้าและเหยียบลงพื้นจนเกิดเสียงดัง
"เทพทหาร ฉันแนะนำให้คุณใช้ทุกวิธีการไม่งั้นคุณก็จะได้ไปรายงานตัวที่ยมโลก"
หลงเอ้อร์ไขว้มือทั้งสองไว้ด้านหลัง พร้อมกับรอยยิ้มเย็นชา
ก้าวมาหน้าด้าน
รังสีนักฆ่าแผ่ออกมา
"ลุงสอง ฉันขอเตือนคุณหนึ่งอย่าง ทางที่ดีระวังตายในกำมือฉัน ไม่งั้นเมืองต้องห้ามก็คงจะเสียศักดิ์ศรี"ตอนที่เทพทหารพูดก็กำหมัดข้างขวา
"นายฆ่าฉันไม่ได้หรอก ถ้าหากว่าเปลี่ยนเป็นฉันฆ่านายง่ายกว่าเยอะ"แต่ละก้าวของหลงเอ้อร์มีแต่ไอสังสาร ระยะห่างยิ่งอยู่ยิ่งเข้าใกล้เทพทหาร
สามสิบเมตร
ยี่สิบเมตร
สิบเมตร
ห้าเมตร
ตูม!
หลงเอ้อร์ลงมือก่อน เปิดมาก็โจมตีอย่างรุนแรง หมัดแล้วหมัดซัดใส่เทพทหาร
สีหน้าเทพทหารเคร่งขรึม ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อยเพราคู่ต่อสู้ตรงหน้าเป็นสัตว์ประหลากแก่ที่มีอายุนับร้อยปี
หมัดถูกปัดออกอย่างรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...