วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1165

หม้อเฉียนคุนเปลี่ยนจากหม้อน้ำขนาดเล็กไปเป็นหม้อน้ำขนาดใหญ่ที่มีสามขาในทันที ตั้งอยู่ในอากาศราวกับว่ามันสามารถปราบปรามจักรวาลได้ชั่วนิรันดร์

รัศมีแห่งราชวงศ์แผ่ซ่านไปทั่วสวรรค์และโลก

ไม่เพียงเท่านั้น ภูเขา แม่น้ำ พระอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว และอักษรรูนไหลปรากฏบนหม้อต้มน้ำ ลึกลับและไม่อาจหยั่งรู้ได้

เวลาเดียวกัน

เยี่ยชิวพบว่า เขาดูเหมือนจะสร้างการเชื่อมต่อที่แปลกประหลาดกับหม้อเฉียนคุน

การเชื่อมต่อนี้เปรียบเสมือนสายเลือดที่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง

“บัซ!”

หม้อเฉียนคุนสั่นเบาๆ ในอากาศ และทันใดนั้น พลังงานดาบที่เกิดจากปราณมังกร ราวกับว่ากำลังเผชิญกับบางสิ่งที่น่ากลัว รีบถอยกลับอย่างรวดเร็ว กลับกลายเป็นแค่ปราณมังกร ปรากฏอยู่ด้านหลังอันเป้ยฉิงคง

“อืม?”

อันเป้ยฉิงคงเลิกคิ้ว ตรวจดูหม้อเฉียนคุนอย่างระมัดระวังสักสองสามวินาที จากนั้นแววตาโลภก็ฉายแวว เขาก็หัวเราะเบาๆ “น้องชาย หม้อน้ำของคุณดูดีมาก คุณช่วยแสดงให้ฉันดูได้ไหม?”

อีกด้านหนึ่ง

มิยาโมโตะ โอกาวะจ้องไปที่หม้อเฉียนคุนด้วยสายตาที่เร่าร้อน โดยตระหนักว่าหม้อต้มนี้ไม่ใช่วัตถุธรรมดา

“คุณอยากเห็นมันไหม เอาล่ะ คุณลองดูให้ดี”

เยี่ยชิวจับขาหม้อต้มข้างหนึ่ง แล้วโยนมันออกไปอย่างแรง

“เอามาได้เลย!”

อันเป้ยฉิงคงตะโกนโดยไม่หลีกเลี่ยง แต่กลับรีบวิ่งไปที่หม้อเฉียนคุนพร้อมปราณมังกรทั้งสิบเก้า

“เจ้าเด็กโง่เขลา หม้อต้มนี้เป็นของดีอย่างเห็นได้ชัด เขากล้าโยนมันให้ฉันจริงๆ รู้จักฉันน้อยไปแล้ว อิอิ”

ด้วยความรู้สึกพอใจ อันเป้ยฉิงคงจึงสร้างผนึกอย่างรวดเร็ว และปราณมังกรทั้งสิบเก้าก็กลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ที่ปกคลุมหม้อเฉียนคุน

ขณะที่ตาข่ายปราณมังกรกำลังจะห่อหุ้มหม้อเฉียนคุน ทันใดนั้น ปราณมังกรทั้งสิบเก้าตัวก็กระจัดกระจายราวกับหนีเอาชีวิตรอดอย่างควบคุมไม่ได้

“เกิดอะไรขึ้น?”

อันเป้ยฉิงคงรู้สึกงุนงงและพุ่งเข้าหาหม้อเฉียนคุนทันที เอื้อมมือออกไปด้วยมือข้างเดียว

ฝ่ามือของเขาเพิ่งแตะขาของหม้อต้มน้ำ เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงพลังอันล้นหลามบนหม้อเฉียนคุน ราวกับว่ามันมีความแข็งแกร่งถึงหมื่นกิโลกรัม

“ไม่นะ”

ก่อนที่อันเป้ยฉิงคงจะดึงมือกลับ หม้อเฉียนคุนก็พังทลายลง และพลังมหาศาลก็ทำให้เขากระเด็นไป

“โอ๊ย!”

อันเป้ยฉิงคงปลิวไปด้านหลังหนึ่งร้อยเมตร พ่นเลือดออกมาจากปากอย่างดุเดือด ตีลังกาในอากาศหลายครั้งก่อนจะร่อนลงบนพื้นอย่างมั่นคง

จากนั้นเขาก็จ้องมองด้วยความไม่เชื่อที่หม้อเฉียนคุน

“เป็นไปได้ยังไง?”

“แค่หม้อต้มน้ำ มันจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้ได้ยังไง?”

“แล้วเหตุใด ปราณมังกรจึงสูญเสียการควบคุมกะทันหัน?”

อันเป้ยฉิงคงมองที่มือขวาด้วยความสับสน

ขณะนี้ มือขวาของเขาแตกเป็นเสี่ยง มีเนื้อและเลือดเละเทะ

“คุณอยากเห็นหม้อต้มของฉันใช่ไหม? มาสิ คุณลองดูอีกครั้ง” เยี่ยชิวคว้าหม้อเฉียนคุน แล้วโยนมันออกไปอีกครั้ง

หม้อเฉียนคุนบินราวกับดวงดาว มุ่งหน้าไปยังอันเป้ยฉิงคงอย่างรวดเร็ว ทำให้อากาศแตกกระจายไม่ว่าจะผ่านไปที่ไหนก็ตาม

คราวนี้อันเป้ยฉิงคงฉลาดกว่าและไม่กล้าเผชิญหน้ากับมัน ร่างกลายเป็นเงาและหลบอย่างรวดเร็ว

“บูม!”

หม้อเฉียนคุนตกลงสู่พื้น ทำให้เกิดหลุมลึกขนาดใหญ่

อันเป้ยฉิงคงรีบหยิบสุนัขสีดำตัวเล็กออกมาจากแขนเสื้อของเขา

สุนัขสีดำตัวนี้มีขนาดเท่าไข่ เล็กกว่าสุนัขถ้วยชา สีดำสนิท ไม่มีขนเลย

“แม้ว่าหม้อต้มนี้จะดูพิเศษ แต่คุณก็ยังไม่ใช่ผู้ฝึกเซียนด้วยซ้ำ ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะสามารถเอาชนะฉันได้”

อันเป้ยฉิงคงพูดจบ และวางเครื่องรางบนร่างของสุนัขสีดำ

จากนั้นเขาก็ท่องคาถาอย่างเงียบๆ

เยี่ยชิวเห็นฉากนี้และรู้สึกแปลกๆ และเยาะเย้ย “อะไรนะ คุณวางแผนที่จะใช้สัตว์ร้ายเพื่อจัดการกับฉันเหรอ? ฉันไม่ได้คุยโว ฉันสามารถฆ่ามันได้ด้วยหมัดเดียว”

สุนัขสีดำดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของเยี่ยชิว แยกเขี้ยวและแสดงความดุร้าย

ห้าวินาทีต่อมา

“บูม!”

จู่ๆ สุนัขสีดำก็ตัวใหญ่ขึ้น ในพริบตา ร่างกายของมันก็มีขนาดเท่าช้าง