วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 13

ภายในรถ

เยี่ยชิวพูดก็ขึ้นมา“แม่ ขอโทษครับ วันนี้ทำให้แม่ได้รับความไม่เป็นธรรมชาติ”

“เด็กโง่ พูดอะไรแบบนั้นล่ะ”เฉียนจิ้งหลานก็พูด“ลูกอยู่โรงพยาบาลพบเรื่องมากมายขนาดนั้น นึกไม่ถึงว่าจะปิดบังแม่ ถ้าวันนี้แม่ไม่ได้ไปที่โรงพยาบาล ลูกจะปิดบังแม่ไปถึงเมื่อไหร่?”

“ผมแค่ไม่อยากจะให้แม่กังวล”

“ฟังที่แม่พูด ไม่ต้องฝืน ถ้าหากอยู่ที่โรงพยาบาลนี้ไม่ได้ งั้นก็เปลี่ยนโรงพยาบาล ส่วนจางลี่ลี่ เธอเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ได้เป็นสาวน้อยจิตใจดีเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เลิกกันก็ดีแล้ว”

“ครับ”

“คุณจ้าวมาหาลูกคงมีธุระ แม่ไม่อยากทำให้พวกนายเสียเวลา จอดรถให้แม่ลงข้างหน้าเถอะ”

หลังจากที่จอดรถ เยี่ยชิวก็ประคองเฉียนจิ้งหลานลงจากรถ

“คุณจ้าว วันนี้รบกวนคุณแล้ว”เฉียนจิ้งหลานพูดด้วยความเกรงใจ

“คุณป้าไม่ต้องเกรงใจ เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง”จ้าวอวิ๋นก็พูดด้วยความเกรงใจ

เฉียนจิ้งหลานก็พูดสั่งเยี่ยชิว“รีบกลับบ้าน แม่รอลูกกลับมากินข้าวที่บ้าน วันนี้แม่จะทำเต้าหู้ทรงเครื่องที่ลูกชอบกินที่สุด”

“ครับแม่”

หลังจากที่รถขับออกไป เยี่ยชิวก็พูดด้วยความเกรงใจ“แม่ผมก็เป็นแบบนี้ ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก ขอโทษคุณจ้าวด้วย ทำให้คุณต้องหัวเราะแล้ว”

“ดีแล้ว”

ดีแล้ว?

เยี่ยชิวมองจ้าวอวิ๋นด้วยความสงสัย

เขาเงียบไม่พูดจา ตั้งใจขับรถ

เงียบมาตลอดทาง

บรรยากาศภายในรถอึดอัดเล็กน้อย

เยี่ยชิวหลายครั้งที่อยากจะพูดแต่ก็ไม่พูด

ผ่านไปยี่สิบนาทีเต็มๆ ทันใดนั้นจ้าวอวิ๋นก็เปิดปากพูด“หมอเยี่ย คิดว่าในใจนายคงมีความสงสัยมากมายเถอะ?”

“ครับ”เยี่ยชิวไม่ปฏิเสธ

“อยากถามอะไรก็ถามเถอะ ถ้าหากฉันตอบได้ ฉันก็จะบอกนาย”

“ราชามังกรคือใครครับ?”เยี่ยชิวก็เปิดปากพูด

คำถามนี้อยู่ในสมองเขามาตลอดทาง

“ราชามังกรคือราชาแห่งโลกใต้ดินของเจียงโจว!ท่านเคยเป็นผู้ที่มีฝีมืออันดับหนึ่ง!”จ้าวอวิ๋นก็พูดต่อไป“ความจริง นายกับราชามังกรเคยเจอกันแล้ว”

“ก็คือผู้อาวุโสในชุดสมัยราชวงศ์ถังที่อยู่กับคุณเมื่อวาน?”เยี่ยชิวถาม

“ใช่”

เป็นเขาจริงๆด้วย!

เมื่อวานตอนที่เยี่ยชิวเห็นผู้อาวุโสในชุดสมัยราชวงศ์ถัง ก็รู้สึกว่าผู้อาวุโสไม่เหมือนคนธรรมดา ตอนนี้ดูเหมือนว่า การคาดเดาของตัวเองไม่ผิด

“ราชามังกรคือชื่อจริงเหรอครับ?”เยี่ยชิวก็ถามอีก

“ไม่ใช่ เป็นแค่ฉายา”จ้าวอวิ๋นพูด“ชื่อจริงของราชามังกรก็คือหลงเชียนชิว คนในเจียงหูเรียกขานเขาว่าราชามังกร”

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้

“อยากจะถามอีกว่า คุณจ้าวกับราชามังกรเกี่ยวข้องอะไรกันครับ?”เยี่ยชิวอยากรู้ฐานะของจ้าวอวิ๋น

“ฉันเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวของราชามังกร”

“ถ้าอย่างนั้นฝีมือการต่อสู้ของคุณก็คงจะเก่งกาจมาก?”

จ้าวอวิ๋นยิ้ม ไม่ได้พูดตอบกลับไป

รถขับเข้าสู่เขตตัวเมือง หลังจากนั้นก็เข้าสู่ถนนบนภูเขาที่เงียบสงบ เยี่ยชิวมองออกไปนอกหน้าต่าง และพูดถาม“พวกเรากำลังจะไปภูเขาอวิ๋นอู้ใช่ไหมครับ？”

“ใช่ ราชามังกรอยู่ที่ภูเขาอวิ๋นอู้”

เยี่ยชิวรู้สึกแปลกใจ

ในเมืองเจียงโจว มีภูเขาลูกหนึ่งที่สูงจากระดับน้ำทะเล500เมตร ชื่อว่าภูเขาอวิ๋นอู้ ที่นี่บรรยากาศทำให้สบายใจ สภาพแวดล้อมสวยมาก

ในระยะแรกที่ก่อตั้งประเทศ ที่นี่เป็นสวนสาธารณะ หลังจากนั้นก็ถูกพัฒนากลายเป็นเขตมหาเศรษฐี มีเพียงแค่คนที่มีตำแหน่งสูงและมีอำนาจของเจียงโจว จึงมีคุณสมบัติได้อาศัยอยู่ที่ภูเขาอวิ๋นอู้

หลังจากสิบนาทีผ่านไป

คฤหาสน์ที่สวยหรูสไตล์จีนปรากฏอยู่ในสายตาของเยี่ยชิว กระจายตัวอยู่ท่ามกลางร่มเงาของต้นไม้เขียวขจี พวกมันกระจายเป็นหย่อมๆปิดบังจุดด้อยและเสริมจุดเด่นของต้นไม้ที่เขียวขจี เงียบสงบและห่างกันไกล