วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 14

เยี่ยชิวตกใจมาก เงยหน้ามองราชามังกร

เห็นราชามังกรสีหน้าแดงก่ำ ลมหายใจพอดี ไม่เหมือนกับคนที่ใกล้จะตาย ก็รีบพูดทันที“ราชามังกร ท่านอย่าพูดล้อเล่น ผมเห็นท่านร่างกายแข็งแรง”

“ฉันไม่ได้พูดล้อเล่น ฉันใกล้จะตายแล้วจริงๆ”ราชามังกรสีหน้าจริงจัง

“ผมเป็นแค่นักศึกษาแพทย์ตัวเล็กๆ และยังอยู่ในช่วงทดลองงาน ถ้าหากท่านป่วยหนักจริงๆ ผมก็รักษาไม่ได้!”

เยี่ยชิวรู้สึกเสียใจภายหลังมาก

ถ้ารู้ว่าจะพบเรื่องนี้ พูดยังไงเขาก็ไม่มีทางจะมาที่นี่

ตรงหน้าเขาคือผู้อาวุโสคือราชาแห่งโลกใต้ดินของเจียงโจว ถ้าหากตัวเองรักษาไม่หาย บางทีชีวิตอาจจะแขวนอยู่บนเส้นด้าย

“ฉันเชื่อว่านายจะรักษาให้ฉันหายได้”ราชามังกรพูด

เยี่ยชิวฝืนยิ้มพร้อมกับพูด“พูดแล้วท่านอาจจะไม่เชื่อ ผมยังไม่เชื่อตัวเองเลย”

“เสี่ยวเยี่ย นายยังเป็นวัยรุ่น วัยรุ่นต้องเชื่อมั่นในตัวเอง”ราชามังกรยิ้มพร้อมกับพูด“รู้ว่าทำไมฉันถึงหานายไหม?”

เยี่ยชิวส่ายหน้า

เขารู้สึกแปลกมาก มีหมอชื่อดังและเก่งมีมากมาย เพราะอะไรราชามังกรถึงต้องการให้เขาคนต่ำต้อยไร้ชื่อมารักษาด้วยล่ะ?

คงจะไม่ใช่…

สมองมีปัญหาเถอะ!

ราชามังกรราวกับว่าสังเกตเห็นความคิดในใจของเยี่ยชิว ยิ้มและถาม“นายคิดว่าฉันสมองมีปัญหาใช่ไหม?”

“ผมไม่กล้าครับ”

“ความจริงเหตุผลสำคัญที่ฉันขอให้นายมา ก็เพราะว่าเมื่อวานตอนที่พบกัน นายถามว่าฉันป่วยไหม?นายยังจำได้ไหม?”

“จำได้ครับ”

เยี่ยชิวอดทนไม่ไหวแทบอยากจะตบปากของตัวเอง รู้ตั้งแต่แรกก็คงไม่พูด เมื่อวานก็ไม่ควรปากเสีย

ราชามังกรพูด“เก้าปีมานี้ ฉันพบหมอชื่อดังมาแล้วทุกแห่ง ไม่มีใครดูออกว่าร่างกายฉันมีโรค มีแค่นาย เพิ่งจะพบกันครั้งแรก นายก็บอกว่าร่างกายฉันมีโรค ดังนั้น ฉันคิดว่านายสามารถรักษาโรคของฉันได้”

เยี่ยชิวฝืนยิ้มและพูด“ราชามังกร ความจริงก็คือ เมื่อวานผมแค่พูดตามอำเภอใจ…”

“พูดตามอำเภอใจ สามารถเห็นว่าบนตัวฉันมีโรค ก็ยิ่งยืนยันได้ว่า วิชาแพทย์ของนายไม่ธรรมดา”

ไม่ธรรมดาอะไรล่ะ!

ถ้าหากเก่งขนาดนั้นจริงๆ ฉันยังจะถูกเนรเทศไปอยู่ที่แผนกพยาบาลผู้ช่วยเหรอ?

เยี่ยชิวในใจตัดสินใจ โรคนี้รักษาไม่หาย

ความฝันของเยี่ยชิวถึงแม้ว่าอยากกลายเป็นหมอที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนโลกนี้ แต่ว่าเงื่อนไขข้อแรก ต้องรักษาชีวิตไว้ก่อน!

ถ้าไม่มีชีวิตแล้ว ยังจะพูดเรื่องความฝันได้ยังไงล่ะ

คิดมาถึงตรงนี้ เยี่ยชิวก็พูด“ราชามังกร ท่านมองผมสูงเกินไปแล้ว ผมเป็นแค่หมอทดลองงาน ก็เป็นวันนี้ ผมถูกเนรเทศไปอยู่แผนกพยาบาลผู้ช่วยแล้ว ไม่แน่อีกสองวัน ผมก็ต้องไสหัวออกจากโรงพยาบาลแล้ว โรคของท่านผมรักษาไม่ได้จริงๆ ท่านเชิญหมอที่มีความรู้คนอื่นเถอะ”

“นี้คือนาย…ปฏิเสธฉัน?”รอยยิ้มบนใบหน้าของราชามังกรก็ค่อยๆหายไปแล้ว

เยี่ยชิวเงียบไม่พูดจา

เงียบไม่พูดจาก็คือการยอมรับ

“นายรู้ไหม เมื่อก่อนคนพวกนั้นที่ปฏิเสธฉัน สุดท้ายเป็นยังไง?”

“เป็นยังไงเหรอครับ?”

“จ้าวอวิ๋น นายบอกเขาไป”

จ้าวอวิ๋นมองเยี่ยชิวและพูด“เมื่อก่อนคนที่ปฏิเสธราชามังกร ทั้งหมดถูกฉันโยนลงในแม่น้ำเป็นอาหารปลาแล้ว”

ตึง

เยี่ยชิวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ตกใจกลัวจนหน้าซีดเผือด พร้อมกับพูด“ราชามังกร ท่านอย่าขู่ผม ผมเป็นคนขี้ขลาด”

“ฉันไม่ได้ขู่นาย หลายปีมากแล้วที่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธฉัน”ราชามังกรลุกขึ้นยืนมือสะพายไว้ด้านหลัง หันหลังให้เยี่ยชิว พร้อมกับพูด“ฉันเชิญนายมา คือฉันคิดว่านายมีความสามารถ สามารถรักษาฉันได้”

“แค่นายสามารถรักษาโรคของฉันหาย ฉันก็สามารถให้นายร่ำรวยมีเกียรติเสพสุขตลอดไป ในเจียงโจวนายสามารถเดินอย่างขวานผ่าซากได้ตามอำเภอใจ”

“ถ้านายรักษาฉันไม่หาย…”

เสียงของราชามังกรก็หยุดลงทัน

จ้องมองดูราชามังกรสักพัก คิ้วของเยี่ยชิวก็ค่อยๆขมวดแน่นขึ้น

ราชามังกรสีหน้าแดงก่ำ ดวงตาแวววาวมีชีวิตชีวา ดูจากภายนอก ไม่เหมือนกับคนเป็นไข้ จนกระทั่ง ทำให้รู้สึกว่า ราชามังกรร่างกายแข็งแรงกว่าคนปกติด้วยซ้ำ

“น่าแปลกมาก!”เยี่ยชิวบ่นพึมพำ หลังจากนั้นก็พูด“ราชามังกร นำมือขวาของท่านมาให้ผม”

ราชามังกรยื่นมือขวาออกมา

เวลาที่เยี่ยชิวจับชีพจรมือขวาของราชามังกร ก็ตกใจมาก ราวกับจับน้ำแข็งหนึ่งก้อน

แขนของราชามังกรเย็นจนซึมเข้าคน ก็เหมือนกับถูกแช่แข็งในช่องแช่แข็ง เย็นลึกเข้าถึงกระดูก ซึมเข้ามาในฝ่ามือ เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเทา

เขาอดไม่ได้ที่จะสงสารคนแก่ตรงหน้า ไม่รู้จริงๆว่า หลายปีนี้ราชามังกรผ่านมาได้ยังไง

หลับตาลง สำรวจละเอียดอีกครั้ง

เยี่ยชิวพบว่า ชีพจรของราชามังกรเต้นสงบมาก ไม่มีท่าทีที่ส่อให้เห็นอาการป่วย

เยี่ยชิวขมวดคิ้วขึ้นอีกครั้ง และพูด“ราชามังกร คุณนำมือซ้ายมาให้ผม”

ราชามังกรก็นำมือซ้ายส่งให้เยี่ยชิว

กับสถานการณ์มือขวาต่างกันโดยสิ้นเชิง

มือซ้ายของราชามังกรร้อนมาก เหมือนกับถ่านไฟที่กำลังลุกโชน กุมไว้ในมือ กลางฝ่ามือก็จะร้อนเหมือนถูกไฟเผา

เยี่ยชิวตรวจชีพจรอีกครั้ง

ที่แปลกประหลาดก็คือ ชีพจรราชามังกรเหมือนปกติมาก มองไม่เห็นความผิดปกติ

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

“เสี่ยวเยี่ย นายตรวจแล้วพบอะไรไหม?”ราชามังกรถามพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง

“ให้ผมคิดก่อน”เยี่ยชิวขมวดคิ้วแน่น คิดไตร่ตรองสิบนาทีเต็มๆ ทันใดนั้นก็พูดขึ้นมา“ผมรู้แล้ว”

“นายรู้อะไร?”ราชามังกรรีบถามทันที

“ท่านป่วยหนักจนหมดทางเยียวยา มีชีวิตอยู่ไม่ถึงเจ็ดวัน!”