วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1415

เซียวจ้านเห็นใบหน้าของเยี่ยชิวเริ่มจริงจังมากขึ้นกว่าเดิมและพูดว่า "เกิดอะไรขึ้น พี่เขย บอกฉันหน่อย"

เยี่ยชิวกล่าว "คุณคือคนที่ฉันไว้วางใจมากที่สุด หลังจากที่ฉันจากไปแล้ว ฉันอยากจะขอให้คุณปกป้องครอบครัวและเพื่อน ๆ ของฉัน"

เซียวจ้านกล่าว "พี่เขย โปรดอย่าพูดได้โปรด ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉัน เซียวจ้าน คงไม่มีฉันอยู่ทุกวันนี้"

“ ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะไม่ยอมให้ป้าและพี่สะใภ้ของฉันได้รับอันตรายเลย”

“พี่เขย คุณสามารถไปสู่โลกแห่งการฝึกฝนได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องกังวลกับสิ่งต่าง ๆ ในโลกฆราวาส”

เยี่ยชิวพยักหน้า "เอาล่ะ ฉันมั่นใจได้ว่าคุณสามารถทำอะไรได้ ส่งฉันกลับมา!"

ในช่วงเวลาถัดมา เยี่ยชิวอยู่บ้านตลอดทั้งวัน และคนสนิทของเขาก็ผลัดกันติดตามเขาไป และบางครั้ง...

ด้วยกัน!

โดยรวมแล้วชีวิตเล็กๆ ของฉันสบายมาก

นอกจากนี้เขายังฝึกฝนการฝึกฝนแบบคู่กับเชียนซานเสวี่ยและชิวซานหนานเกอมีบางอย่างผิดปกติ การฝึกฝนครั้งที่สาม?

กล่าวโดยสรุป เขาช่วยเชียนซนเสวี่ยและชิวซานหนานเกอเข้าสู่ประตูแห่งความเป็นอมตะได้สำเร็จ และทั้งคู่ก็กลายเป็นคนที่แข็งแกร่งในขอบเขตการสร้างรากฐาน

เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ

สามวันก่อนออกเดินทาง

เยี่ยชิวไปเยี่ยมรองนายกเทศมนตรีหวาง ผู้อำนวยการหลี่ นายหวัง และคนอื่น ๆ จากนั้นไปที่วาติกันเพื่อกล่าวคำอำลากับศาสดาพยากรณ์

ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

เรื่องราวการตายของศาสดาพยากรณ์เริ่มน่าตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ และเนื่องจากตอนนี้เธออยู่ในความดูแลของวาติกัน เธอจึงมีรัศมีของราชินี

สิ่งที่แย่ก็คือเธอมีอำนาจเหนือกว่ามากขึ้น

เยี่ยชิวนิ่งเฉยมาก

คุณรู้ไหมว่าคืออะไร? เมื่อผ้าห่มขยับ คุณไม่ขยับ และถ้าคุณไม่ขยับ เธอก็ขยับ!

พวกเขาทั้งสองอดไม่ได้ที่จะมีความสัมพันธ์ฉันมิตรอีกครั้ง เมื่อเยี่ยชิวจากไป ผู้เผยแพร่วิชากล่าว "ฉันได้แลกเปลี่ยนจดหมายแสดงความเคารพกับนายถัง แล้ว นับจากนี้ไป วาติกันของเราและประเทศของคุณจะเป็นพันธมิตรที่ใกล้ชิด"

“คุณสามารถเข้าสู่โลกแห่งการฝึกฝนได้อย่างสบายใจ หากมีอะไรเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณ ฉันจะไม่ยืนเฉย”

“ฉันก็กำลังวางแผนหาเวลาไปเยี่ยมครอบครัวของคุณด้วย”

เยี่ยชิวกล่าว "คุณควรดูแลตัวเองด้วย"

“ฉันจะทำ” ผู้เผยพระวจนะยิ้มอย่างสดใสและพูดกับเยี่ยชิว “เมื่อคืนนี้ มากกว่าสิบครั้ง ครั้งนี้ฉันควรจะท้องใช่ไหม?”

เยี่ยชิวพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง เขาโกรธเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ผู้เผยพระวจนะเป็นเหมือนมอเตอร์ตัวเล็ก ๆ ราวกับว่าเขาจะไม่มีวันพยายามทำให้ดีที่สุด มันยืนยันคำพูดที่ว่าถ้าผู้หญิงโหดเหี้ยมจริงๆ จะไม่มีอะไรผิดปกติกับผู้ชาย

เยี่ยชิวกล่าว "ถ้าเราท้องจริงๆ ลูกของเราจะถูกเรียก..."

ผู้เผยพระวจนะขัดจังหวะเยี่ยชิว "ไม่ว่าจะเป็นเด็กชายหรือเด็กหญิง นามสกุลของเด็กก็คือของฉัน"

ไอ้สารเลว ฉันอยากจะลงโทษเธอด้วยการเฆี่ยนตีจริงๆ แต่เวลามีจำกัด

“ลูกหลานของเราจะสืบทอดวาติกันในอนาคต ดังนั้นอย่ากังวลกับเรื่องนี้”

ผู้เผยแพร่วิชาพูดด้วยรอยยิ้ม "สามี อย่าลืมคิดถึงฉันด้วย"

“ฉันจะไปแล้ว” เยี่ยชิวโบกมือแล้วขึ้นเครื่องบินเพื่อออกเดินทาง

พระศาสดาเฝ้าดูเครื่องบินทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า แตะท้องของเขาแล้วกระซิบว่า "คราวนี้ฉันต้องทำตามความคาดหวังของฉัน!"

หลังจากที่เยี่ยชิวออกจากวาติกัน เขาก็ไปเกาหลีอีกครั้ง

สวี่ฉางจิงได้ส่งข้อความถึงเยี่ยชิวเมื่อเร็ว ๆ นี้เพื่อแสดงความรู้สึกคิดถึงเธอ และเยี่ยชิวก็อยากจะบอกลาเธอด้วย

เยี่ยชิวอยู่ที่ต้าฮั่นเป็นเวลานานและยังมอบจี้หยกและยาเสริมความงามให้สี่ฉางจินก่อนกลับไปที่เจียงโจว

ในวันสุดท้าย เขาอยู่บ้านกับหลินจิงจิงและคนอื่นๆ

…

วันถัดไป

เมื่อฉันตื่นนอนตอนเช้า ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม มืดครึ้ม เพิ่มความอ้างว้างในการอำลา

เก้าโมงเช้า

สนามบินเจียงโจว

เฉียนจิงหลาน, หลินจิงเหลียน, ไป๋ปิง, เฉียนซานเสวี่ยง, ชิวซานหนานเกอ, ฉินว่าน, ซู่ลั่วอิง, ซู่เซียวเซียว, เซียวอี้เหริน, เซียวจ้าน, ราชามังกร, จ้าวหยุน...