วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1498

“เป็นไปได้อย่างไร?”

หลินเทียนตกตะลึง

น้ำเต้าสีดำขาวเป็นหนึ่งในการ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา แม้ว่าพลังของมันไม่แข็งแกร่งเท่ากับอาวุธเทพอื่นๆ แต่ความสามารถในการป้องกันของมันก็แข็งแกร่ง

มันจะแตกสลายได้อย่างไรหลังจากการปะทะกับอาวุธเทพ?

หัวใจของหลินเทียนเจ็บปวด

“หลินน้อย น้ำเต้าของคุณทำจากโคลนเหรอ? มันบอบบางเกินไปหรือเปล่า?”

เสียงของอมตะชางเหม่ยดังขึ้นพูดว่า “คุณคงคิดว่ามันคือสมบัติล้ำค่า คิดว่ามันทรงพลัง แต่ทำไมมันถึงแตกสลายง่ายขนาดนี้ใช่ไหม?”

“หลินน้อย คุณเป็นบุตรนักบุญของสำนักหยินหยางจริงๆ หรือ?”

“บุตรนักบุญของสำนักหยินหยางทุกคนโง่เขลาเหมือนคุณ และถือว่าขยะเป็นสมบัติหรือไม่?”

“หุบปาก!” หลินเทียนถูกยั่วยุอีกครั้ง ใบหน้าเปลี่ยนเป็นขุ่นเคืองขณะที่เขาพูดว่า “วันนี้ ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกคุณมีชีวิตอยู่”

“โอ้ คราวนี้กล้าพูดใหญ่เลยเหรอ?” อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันคงไม่มีหน้าที่จะมีชีวิตอยู่ ทำไมไม่ไปตายซะล่ะ”

ฮัม!

แรงผลักดันมหาศาลพุ่งออกมาจากร่างของหลินเทียน ต้งเทียนทั้งเก้าที่แขวนอยู่ข้างหลังเขา เผยให้เห็นความหวาดกลัวอย่างมาก

จากนั้น เขาก็ยื่นมือขวาออกไป

“ดาบ ออกมา!”

ด้วยเสียงตะโกนดังๆ หลินเทียนก้าวไปข้างหน้า ท่าทางทั้งหมดของเขาบรรลุถึงสภาวะสูงสุด

เสื้อผ้ากระพือปีก ผมปลิวว่อน

ถ้าไม่ใช่เพราะเลือดระหว่างขาของเขามองเห็นได้ชัดเจนเกินไป เขาก็คงจะมีความสง่างามมาก

“คุณไม่ใช่ผู้ชายด้วยซ้ำ ทำไมคุณถึงยังเสแสร้งอยู่?”

อมตะชางเหม่ยยังคงเยาะเย้ยต่อไปว่า “ดาบออกมาเหรอ? คุณอ่านนิยายมากเกินไปหรือเปล่า!”

“ดาบของคุณอยู่ในมือของฉัน คุณจะไปเอาดาบมาจากไหน?”

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น จู่ๆ อมตะชางเหม่ย ก็สัมผัสได้ถึงการสั่นสะเทือนที่รุนแรงที่มาจากวงแหวนมิติ

ดาบเทพหยินหยางส่งเสียงฮัม สั่นเทาภายในวงแหวนมิติ บ่งบอกว่ามันสามารถบินออกไปได้ทุกเมื่อ

อมตะชางเหม่ยจำได้ นางฟ้าไป๋ฮวาพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่า รัศมีของหลินเทียนอยู่ที่ดาบเทพหยินหยาง และหลินเทียนสามารถเรียกดาบออกมาได้ตลอดเวลา

“บูม!”

อมตะชางเหม่ยใช้กำลังทั้งหมดของเขาเพื่อพยายามปราบปรามมัน แต่ดาบเทพหยินหยางกลับสั่นอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น

“เจ้าหนู ดาบกำลังจะหลุดออกมาแล้ว ฉันแทบจะระงับมันไม่ไหวแล้ว” อมตะชางเหม่ยเร่งเร้า

“ปล่อยมันออกไป” เยี่ยชิวกล่าว

“ไม่” อมตะชางเหม่ย ให้ความสำคัญกับดาบ เหมือนกับชีวิตของเขา โดยพูดว่า “ในที่สุดฉันก็ได้รับอาวุธเทพแล้ว ฉันจะปล่อยมันไปได้อย่างไร?”

“ไม่เป็นไร ฉันจะช่วยคุณคว้ามันกลับมาทีหลัง” เยี่ยชิวกล่าว

อมตะชางเหม่ยยังคงไม่เต็มใจ “แต่”

“ไม่มีแต่ ดาบนั้นมีรัศมีของหลินเทียนอยู่ หลินเทียนยังไม่ตาย คุณจะไม่สามารถควบคุมมันได้” เยี่ยชิวกล่าวว่า “รีบปล่อยมันออกไป ไม่เช่นนั้น หากอาวุธเทพปลดปล่อยพลังของมัน แหวนมิติของคุณจะไม่สามารถต้านทานมันได้”

“เจ้าหนู สัญญากับฉันสิว่า จะช่วยฉันคว้าดาบกลับมาทีหลัง”

“ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ยอมให้ใครจากสำนักหยินหยางมีชีวิตอยู่”

อมตะชางเหม่ยทำอะไรไม่ถูก จึงต้องเปิดแหวนมิติ

“หวด”

ดาบเทพหยินหยางกลับมาที่ฝ่ามือของหลินเทียนทันที ทันใดนั้น พลังของหลินเทียนก็มีพลังมากขึ้น เหมือนกับผู้พิพากษาที่น่าสะพรึงกลัว มีพลังแห่งชีวิตและความตาย

“ฆ่า!”

หลินเทียนไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป หลังจากที่ดาบยาวกลับมาที่มือของเขา หลินเทียนก็ฟันตรงไปที่เยี่ยชิว

ดาบนั้นคม เจตนาฆ่ามีอย่างท่วมท้น

เยี่ยชิวยังเป็นปรมาจารย์ด้านดาบ แม้ว่าการฝึกฝนของเขาจะไม่ทรงพลังเท่ากับของหลินเทียน แต่ความเชี่ยวชาญด้านดาบของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าของหลินเทียน

ขณะนี้ ในสายตาของเขา ดาบของหลินเทียนสามารถอธิบายได้เพียงสองคำเท่านั้น

เด็ดขาด!

ดาบเล่มนี้สะอาดและคม ไม่มีการเคลื่อนไหวที่หรูหราหรือเทคนิคดาบที่ซับซ้อน มันละทิ้งเทคนิคทั้งหมด เพียงแค่ก้าวไปข้างหน้า