วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1523

เยี่ยชิวด่าอย่างระอุ เขาคาดไม่ถึงว่า ผู้เเข็งเเกร่งคนนี้ที่มาจากนิกายชิงอวิ๋น จะเป็นคนถ่อยที่หน้าเนื้อใจเสือ

ตอนนั้น เขาเห็นฉินเจี้ยนเซียนเผชิญหน้ากับปรมาจารย์พื้นที่เทพทั้งสาม ยังปกป้องจิ่วเจี้ยนเซียนไว้ ยังนึกว่าเป็นคนดี แต่ไม่เคยคิดว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษจอมปลอมที่น่าเกรงขามดีแท้

“ดูเหมือนว่าวันนี้เราจะตายอยู่ที่นี่เเล้ว ”

อมตะชางเหม่ยกว่าว“ไอ้เด็กเปรต ก่อนจะตาย ข้ามีคำหนึ่งอยากจะบอกกับนาย ”

“ให้ล่าเถียวฉันซองหนึ่งได้ไหม?”

เยี่ยชิวอยากจะหัวเราะแต่หัวเราะไม่ออก โยนล่าเถียวหนึ่งซองให้อมตะชางเหม่ย และพูดว่า“ไอ้แก่ ขอโทษ ฉันต่างหากที่ทำให้นายเดือดร้อน”

“เเต่ว่า บอกตายตอนนี้ยังเช้าเกิน”

“เดี๋ยวฉันใช้หม้อเฉียนคุนชนค่ายกลให้เปิด นายรีบหนี”

อมตะชางเหม่ยถามว่า “แล้วนายล่ะ?”

“ไม่ต้องสนใจฉัน นายหาวิธีหนีรอดตาย”เยี่ยชิวกลว่าว่า“ถ้านายหนีออกไปได้ รอหาพ่อฉันเจอ ให้พ่อฉันล้างแค้นให้ฉัน”

นํ้าตาที่ซับซึ้งของอมตะชางเหม่ยไหลลงมา และพูดว่า“ไอ้เด็กเปรต ฉัน”

“อย่าไร้สาระแล้ว ฟังของฉัน”เยี่ยชิวเห็นฉินเจี้ยนเซียนก้าวมาตรงนี้ เอาหม้อเฉียนคุนสี่ปากออกมาเลยตรง”

“โฮ่ง!”

หม้อฉียนคุนสี่ปากลอยออกมาจากอากาศ ขณะนั้น ลักษณะพลังราชวงศ์ก็ท่วมท้นฟ้าดิน

ฉินเจี้ยนเซียนนึกว่าผู้เเข็งแกร่งมาถึง ตกใจไปทีหนึ่ง เมื่อเขาพบว่าลักษณะพลังราชวงศ์มาจากบนหม้อเฉียนคุนแล้ว ดีใจขึ้นทันที

“อาวุธเทพ!นึกไม่ถึงว่านายยังมีอาวุธเทพ!”

ฉินเจี้ยนเซียนรู้สึกประหลาดใจ และพูดด้วยรอยยิ้ม“ ดูเหมือนว่าฉันมาถูกที่แล้วในครั้งนี้ เจ้าหนูน้อยนายเป็นขุมทรัพย์”

เยี่ยชิวไม่พูดอะไรสักคํา กระตุ้นหม้อเฉียนคุนสี่ปาก ชนไปที่ค่ายกลอย่างเเรง

“โฮ่ง!”

เสียงดังใหญ่

ค่ายกลไม่เป็นอะไรเลย

“ฮ่าๆๆ เจ้างี่เง่า คิดจาะใช้อาวุธเทพชนค่ายกลที่ฉันวางด้วยมือของฉันเอง ไร้เดียงสา ”

ฉินเจี้ยนเซียนเยาะเย้ยที่มุมปากของเขา“ทักษะขอบนายอ่อนแอเกินไป ไม่สามารถใช้พลังเเท้ของอาวุธออกมาได้”

“เยี่ยฉางเซิง มีของดีแบบนี้อยู่ในมือนายช่างน่าเสียดาย เอาให้ฉันดีกว่า”

ฉินเจี้ยนเซียนพูดจบ ก็ยื่นมือใหญ่ออก และคว้าไปที่หม้อเฉียนคุนสี่ปาก

“เกรงว่าคุณจะไม่มีชีวิตเอามันได้” เมื่อฝ่ามือของฉินเจี้ยนเซียนจะแตะโดนเยี่ยชิวจิตใจคล้อยตาม หม้อเฉียนคุนสี่ปากใหญ่ขึ้น

ในทันที หม้อเฉียนคุนสี่ปากก็กลายเป็นยอดเขาทั้งสี่ ที่มีความแข็งแกร่งที่ไร้เทียมทาน และกระแทกที่มือของฉินเจี้ยนเซียนอย่างดุเดือด

“ต้าง!”

เสียงดังเหมือนฟ้าร้อง

ฉินเจี้ยนเซียนถอยไปสองก้าว แต่ว่า ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย

“คู่ควรเป็นอาวุธเทพจริงๆ ช่างทรงพลัง!”

“ทักษะน้อยๆอย่างนายยังสามารถกระตุ้นอาวุธเทพสะเทือนฉันถอยหลังได้ ถ้าฉันได้อาวุธเทพหม้อสี่ปากนี้ สามารถสู้กับผู้แข็งแกร่งนักบุญได้เเล้ว”

“บวกกับพลังของแส้้ไม้นั้น ฉันยังสามารถชิงชนะกับผู้เเข็งแกร่งนักบุญด้วย”

“เยี่ยฉางเซิง ฉันแนะนําเป็นครั้งสุดท้าย รีบเอาสมบัติทั้งหมดของนายออกมา ฉันจะจัดกชงานศพให้นายดีๆ ”

สีหน้าของเยี่ยชิวมืดมน

เดิมทีเขาอยากใช้หม้อเฉียนคุนชนค่ายกลเเตก ตอนนี้ดูมา เป็นไปไม่ได้เลย

“ไอ้เด็กเปรต หรือนายใช้วิชาหลบหนีเถอะ?”อมตะชางเหม่ยกล่าว

“ไม่ได้หรอก” เยี่ยชิวกล่าวว่า“ฟ้าดินนี้ถูกปิดกั้นโดยค่ายกล วิชาหลบหนีหนีออกไปไม่ได้”

“ฉันยังมีอีกวิธีหนึ่ง ”อมตะชางเหม่ยมีความคิดปิ๊งขึ้นมา และพูดว่า “สวรรค์ลงโทษ!”

ทันใดนั้น ในดวงตาของเยี่ยชอวก็มีขึ้น

สวรรค์ลงโทษใช้ไปหลายครั้งก็ไม่เคยผิดหวัง โดยเฉพาะ ตอนนี้เขาเเละอมตะชางเหม่ยอยู่ในด่านสวรรค์ลงโทษอีกด้วย

“ฉันมาก่อน”

อมตะชางเหม่ยพูดจบก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า และตะโกนว่า“ฟ้าผ่ามา!”

อย่างไรก็ตาม ระหว่างฟ้าดินเงียบสงบ และไม่มีบรรยากาศที่กดขี่ปรากฏขึ้น