วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1660

เมื่อก่อนที่อมตะชางเหม่ยดูดวง ก็เคยมีบางครั้งที่เหรียญทองแดงแตกบ้าง แต่เหมือนตอนนี้ เหรียญทองแดงแตกก่อน แล้วถึงกลายเป็นผง เขาก็เพิ่งเคยเจอครั้งเเรก

“สถานการณ์อะไร?”

อมตะชางเหม่ยก็งงนิดหน่อย

“พี่รอง เหรียญทองแดงกลายเป็นผงได้ไง? พี่ดูดวงไม่ออกใช่ไหม?หลินต้าเหนี่ยวถาม

เยี่ยชิวพูดตามว่า “ฉันพูดไปแล้ว ด้วยทักษะครึ่งกลางของนาย เป็นไปไม่ได้ที่จะดูออกว่าโอกาสสูงสุดอยู่ที่ไหนหรอก ”

“พวกนายรู้อะไร” อมตะชางเหม่ยว่า“เมื่อกี๊ข้าเตรียมได้ไม่พร้อม ถึงมีสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้น ”

“พวกนายรอฉันไว้ ข้าดูออกว่าโอกาสสูงสุดอยู่ที่ไหนเเน่”

พูดจบ อมตะชางเหม่ยก็หยิบเหรียญทองแดงสามเหรียญออกจากปากกระบอกแขนเสื้อ ถือเหรียญทองแดงไว้ในมือทั้งสองข้างแล้วเขย่าไปมา และท่องในปาก

ครู่ต่อมา

ฝ่ามือของอมตะชางเหม่ยโยนขึ้นไป ในทันที เหรียญทองแดงสามเหรียญก็ปรากฏขึ้นบนหัวเขา เเละหมุนอย่างรวดเร็ว และส่งเสียงคําราม

ถือโอกาสนี้

อมตะชางเหม่ย“ ข้าเคยพูดแล้ว รอฉันดูออกตําแหน่งของโอกาสสูงสุดอยู่ไหน พวกนายห้ามแย่งสักคน ไม่งั้น อย่าตำหนิว่าฉันโกรธพวกนาย ”

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า“พี่รอง รอให้พี่ดูดวงออกมาค่อยว่าเถอะ ”

“นายหมายความว่าไง? ไม่เชื่อความสามารถของฉัน?”อมตะชางเหม่ยพูดอย่างมั่นใจว่า“คราวนี้ข้าสามารถดูออกได้เเน่……”

พู่!

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เหรียญทองแดงสามเหรียญที่หมุนอยู่บนหัว ก็ระเบิดเป็นผงทันที

“นี่……”

อมตะชางเหม่ยตกตะลึง

หลินต้าเหนี่ยวยิ้ม“พี่รอง พี่ทำไม่ได้!”

เพี้ยะ!

อมตะชางเหม่ยโกรธมาก ตบหัวหลินต้าเหนี่ยวไปเลย จนคนโดนตบสูดอากาศเย็น

“ไอ้เหี้ย กล้าบอกว่าข้าทำไม่ได้ นายคันหนังเเล้วสิ?”

อมตะชางเหม่ยจ้องมองหลินต้าเหนี่ยวอย่างดุเดือด

หลินต้าเหนี่ยวกลัวจนหดคอลง รีบถอยสองก้าว จากนั้นคลุมหัวไว้และพูดอย่างเศร้าโศก“ นี่ไม่ใช่โลกมนุษย์ ให้พูดความจริงไม่ได้เหรอ?”

อมตะชางเหม่ยตะโกน“ถ้านายไม่พูดไม่มีใครเห็นนายเป็นใบ้ ”

หลินต้าเหนี่ยวไม่พอใจ“ปากมีไว้ที่ฉัน ฉันอยากพูดก็พูด”

“หุบปาก ถ้านายกล้าพูดมาก ข้าตีนายตาย”อมตะชางเหม่ยจ้องมองหลินต้าเหนี่ยวด้วยใบหน้าที่ไร้ความปราณี

เขาดูดวงต่อหน้าคนอื่น หนึ่งเพื่อรู้ตําแหน่งที่แน่นอนของโอกาสสูงสุด อยากได้โอกาส สองคือเขาอยากแสดงความสามารถต่อหน้าคนอื่น เพื่อที่จะได้รับความนับถือ แต่โดยไม่คาดคิด ดูดวงไม่ออกมา ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์

อมตะชางเหม่ยดูดวงไม่ออก เดิมมีไฟในใจอยู่แล้ว รวมกับคําพูดของหลินต้าเหนี่ยว ทําให้เขาโกรธมาก

หลินต้าเหนี่ยวเห็นว่าอมตะชางเหม่ยโกรธมาก จึงหุบปากไว้

จากนั้น อมตะชางเหม่ยก็เอามือไปไว้ข้างหลัง คิ้วยาวสีขาวของเขาพลิ้วไหวไปตามสายลม และบนร่างกายมีบุคลิกนักพรตเต๋าที่แปลกใหม่ไหลเวียน ทําให้เขาดูเหมือนปรมาจารย์องค์หนึ่ง

“พูดตามความจริง อันที่จริง ข้าสามารถดูออกตําแหน่งของโอกาสสูงสุด แต่ ข้าดูไม่ได้”

อมตะชางเหม่ยแสร้งทําเป็นลึกซึ้ง และพูดว่า“คิดว่าพวกนายก็รู้ด้วยว่า การดูดวงเรื่องเล็กไปถึงการแสวงหาโชคลาภและการหลีกเลี่ยงความชั่วร้าย เรื่องใหญ่ไปจนถึงการสมมุติความลับสวรรค์ ลึกลับอย่างไม่มีที่สิ้นสุด”

“โอกาสสูงสุด สำคัญมาก ถ้าข้าบังคับที่จะดู เบาๆก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส ทักษะสูญหาย หนักๆก็ลงโทษกฎสวรรค์ลงมา ตัวและวิญญาณก็หายไป”

“พวกเราเป็นเพื่อนที่ดี ฉันคิดว่า พวกนายก็ไม่อยากเพื่อโอกาสสูงสุด ปล่อยให้ข้าตายอยู่ที่นี่ใช่ไหม?”

ไอ้ปากแข็ง!

หลินต้าเหนี่ยวแอบดุ“ เห็นได้ชัดว่านายดูไม่ออกมา เเล้วพูดเยอะขนาดนี้ ไร้ยางอาย ”