วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1735

ระหว่างสวรรค์และโลก มีความเงียบงัน

ขณะที่อู่จี๋เทียนจุนยืนอยู่ในอากาศ มีลักษณะคล้ายจักรพรรดิ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสวรรค์ สร้างความหวาดกลัวในใจของทุกคน

บนพื้น หัวใจของเยี่ยชิวอยู่ในลำคอ

“เหตุใดอู่จี๋เทียนจุนถึงมีพลังมาก?” อมตะชางเหม่ยรู้สึกว่าลำคอของเขาแห้งผาก ความรู้สึกสิ้นหวังนั้นไหลเข้ามาหาเขาอีกครั้ง

หลังจากที่ตู๋กูอู๋ตี๋ถูกส่งไปข้างหลัง เลือดก็กระเซ็นไปในอากาศ เมื่อเขากลับสู่ตำแหน่งเดิม บาดแผลสาหัสก็ปรากฏบนหน้าอกของตู๋กูอู๋ตี๋ เผยให้เห็นกระดูกสีซีด

“ฉันบอกคุณแล้ว คุณไม่สามารถฆ่าฉันได้” อู่จี๋เทียนจุนกล่าวอย่างใจเย็น

“ฮึ่ม” ตู๋กูอู๋ตี๋สูดจมูกอย่างเย็นชา มีแสงเจิดจ้าปรากฏขึ้นบนหน้าอกของเขา ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็ว

ขณะนี้ เจตนาฆ่าในดวงตาของเขารุนแรงขึ้นและก้าวไปข้างหน้า

“บูม!”

ตู๋กูอู๋ตี๋ลงมือแล้ว

“ตายซะ!”

เขาส่งเสียงคำรามราวกับว่าเขาตกอยู่ในความบ้าคลั่ง ผมของเขาตั้งชัน ชูกำปั้นขึ้นสู่ท้องฟ้า

“บูมปังปัง……”

อากาศสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“มันไม่มีประโยชน์ คุณไม่คู่ควรกับฉันด้วยซ้ำ แค่ยอมรับชะตากรรมของคุณ!” อู่จี๋เทียนจุนเหวี่ยงฝ่ามือขวาของเขาออก

ทันใดนั้น พลังหยินหยางในฝ่ามือของเขาปะทุขึ้นราวกับคลื่นสึนามิ กวาดออกไปด้านนอก

ในไม่ช้า ตู๋กูอู๋ตี๋ก็ถูกห่อหุ้มด้วยพลังหยินหยาง

“สร้างโลกเอง พลิกหยินหยาง”

ด้วยเสียงตะโกนเบาๆ จากอู่จี๋เทียนจุน พลังหยินหยางก็เหมือนกับหมอกหนาที่พลุ่งพล่าน ก่อตัวเป็นโลกเล็กๆ ที่ล้อมรอบตู๋กูอู๋ตี๋อย่างแน่นหนาและส่งเสียงดังพึมพำ

ทุกคนรู้สึกได้ชัดเจนว่า ตู๋กูอู๋ตี๋มีอายุมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยย่นที่สลับซับซ้อนเหมือนเปลือกไม้แห้ง

พลังชีวิตของเขาหมดลงอย่างรวดเร็ว

“โอ้ ไม่ อู่จี๋เทียนจุนกำลังกีดกันผู้อาวุโสตู๋กูจากพลังของเขา เขาต้องการปรับแต่งผู้อาวุโสตู๋กู” เยี่ยชิวมองเห็นความตั้งใจของอู่จี๋เทียนจุนและอุทาน

“ฉันสงสัยว่า ผู้อาวุโสตู๋กูสามารถฝ่าฟันวิธีการของอู่จี๋เทียนจุน ได้หรือไม่?” ใบหน้าของอมตะชางเหม่ยเคร่งขรึม

ความหวังทั้งหมดของพวกเขาตกอยู่กับตู๋กูอู๋ตี๋ หากตู๋กูอู๋ตี๋เสียชีวิตในสนามรบ พวกเขาก็คงไม่รอดเช่นกัน

“บูม!”

ขณะนั้น ตู๋กูอู๋ตี๋ก็เหวี่ยงหมัด ไม่เหมือนการโจมตีที่รวดเร็วดุจสายฟ้าของเขาก่อนหน้านี้ คราวนี้หมัดของเขาเคลื่อนที่ช้ามาก แต่พลังเบื้องหลังเพิ่มขึ้นหลายร้อยเท่า ราวกับว่าเขากำลังจะทำลายอากาศทั้งหมด

หลังจากนั้น พลังหยินหยางที่ห่อหุ้มรอบตัวเขาก็เริ่มแตกร้าว

“ไม่เลวเลย ที่สามารถแสดงพลังการต่อสู้ของนักบุญใหญ่ด้วยระดับการฝึกฝนของนักบุญธรรมดาได้ คุณค่อนข้างน่าประทับใจ” อู่จี๋เทียนจุนกล่าวชมอย่างสงบ

ท่าทางของอู่จี๋เทียนจุนเป็นเหมือนราชาผู้สูงศักดิ์ยกย่องผู้เยาว์

“แค่ไม่เลวเหรอ?” ตู๋กูอู๋ตี๋ตะคอกอย่างเย็นชา ยกกำปั้นขึ้นสู่ท้องฟ้าต่อไป

วิชาหมัดของเขาดุร้าย ยกระดับพลังการต่อสู้ของเขาไปสู่ระดับที่น่าสะพรึงกลัว มีความแข็งแกร่งอันเหลือเชื่อ ทำลายพลังหยินหยางที่ห่อหุ้มเขาอย่างต่อเนื่อง

จากตู๋กูอู๋ตี๋ ทุกคนรู้สึกถึงความเย่อหยิ่งที่ไม่มีใครเทียบได้

ในระยะไกล

หยุนซานเฝ้าดูวิชาหมัดของตู๋กูอู๋ตี๋อยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้น ม่านตาของเขาก็หดตัวในขณะที่เขาอุทานว่า “นี่คือ ใต้สวรรค์ มีเพียงหมัดฉันเท่านั้น!”

หยุนซานตกตะลึงและประทับใจอย่างมาก เพราะในความทรงจำของเขา วิชาหมัดนี้หายไปจากโลกฝึกฝนเป็นเวลาหลายปี

หยุนซานยังได้อ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคู่มือพิเศษ แต่คำอธิบายของวิชาหมัดนี้ในคู่มือนั้นไม่สมบูรณ์ มีเพียงคำที่กระจัดกระจาย

อย่างไรก็ตาม คู่มือดังกล่าวระบุว่าวิชาหมัดนี้เป็นเรื่องยากมากที่จะฝึกฝนให้สำเร็จ

ตลอดประวัติศาสตร์ มีเพียงไม่กี่คนที่ประสบความสำเร็จในการฝึกฝน และทุกคนก็เป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญในโลกฝึกฝน

“ตู๋กูอู๋ตี๋มีที่มาอย่างไร?”

“ทำไมเขาถึงมีวิชาหมัดที่หายไปนี้?”