วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1783

ผู้อาวุโสแกะยื่นมือออกไปต่อหน้าผู้อาวุโสลิงแล้วกล่าวอย่างยิ้มๆว่า "เอามานี่สิ"

อาวุโสลิงสะดุ้งตกใจ "จะเอาอะไร?"

“ยาวิญญาณระดับสวรรค์!” ผู้อาวุโสแกะกล่าวว่า “เจ้าลืมเรื่องการเดิมพันไปแล้วเหรอ เจ้าแพ้ไม่ได้ใช่ไหม”

“อืม ไม่มีใครอยากแพ้หรอก” หลังจากที่ผู้อาวุโสลิงพูดจบ เขาก็หยิบกล่องไม้ออกจากแขนเสื้อแล้วโยนมันให้กับผู้อาวุโสกระต่าย

“นี่คือยาอายุวัฒนะฟื้นฟูระดับกลางในระดับสวรรค์หลังจากรับประทานแล้ว เจ้าจะอายุน้อยกว่าห้าร้อยปีได้” ผู้อาวุโสลิงกล่าว

ผู้อาวุโสกระต่ายมีสีหน้าประหลาดใจ แม้ว่าเธอจะเป็นปีศาจที่มีการฝึกฝนที่ทรงพลังและสามารถรักษารูปร่างหน้าตาของเธอไว้ได้ไม่เปลี่ยนแปลง แต่เธอก็ยังรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินว่าเธอสามารถอายุน้อยกว่าได้อีกถึงห้าร้อยปี

“ขอบคุณ” ผู้อาวุโสกระต่ายกล่าวขอบคุณ

ผู้อาวุโสลิงพูดว่า "เจ้าไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า หากเจ้าต้องการขอบคุณข้า ก็ขอบคุณผู้เฒ่าแกะ ข้าแพ้เดิมพันกับเขา และข้าก็ยินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้"

ผู้อาวุโสกระต่ายขยิบตาให้ผู้อาวุโสแกะราวกับจะบอกว่า ให้ตายเถอะ คืนนี้จะให้รางวัลคุณ

ผู้อาวุโสแกะยิ้มและพูดว่า "ข้าจำได้ว่ามีผู้ชายคนหนึ่งพูดด้วยว่าถ้าสหายเยี่ยได้รับไฟพิเศษระดับสวรรค์ เขาจะกินอึ"

“หุบปากไปเลย” ผู้อาวุโสลิงสีหน้าเป็นสีแดง

เมื่อได้ยินการสนทนาของพวกเขา ผู้อาวุโสคนอื่นๆ ก็ดูอยากรู้อยากเห็น

“ผู้อาวุโสแกะเกิดอะไรขึ้นเหรอ” ผู้อาวุโสหมีถาม

ผู้อาวุโสแกะอธิบายการเดิมพันอย่างสั้น ๆ เป็นที่แน่นอนว่าก่อนที่ผู้อาวุโสแกะจะพูดอะไรเกี่ยวกับผู้อาวุโสไก่ เขาก็ถูกสั่งหยุดด้วยสายตาของผู้อาวุโสลิง

หลังจากฟังแล้ว ผู้อาวุโสวัวตบไหล่ผู้อาวุโสลิงแล้วพูดว่า "ผู้อาวุโสลิง ทำไมเจ้าถึงเดิมพันกับผู้อาวุโสแกะ"

“แม้ว่าพระราชาจะยกย่องคุณว่าฉลาดแบบลิง แต่เจ้าแต่อย่าคิดเรื่องนี้เลย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาผู้อาวุโสแกะได้ช่วยเหลือกษัตริย์และผู้อาวุโสหมีในการจัดการกิจการของเผ่าปีศาจอย่างเป็นระเบียบ เขามีความคิดรอบคอบลึกล้ำ ถ้าเขาไม่แน่ใจเลยเขาจะเดิมพันกับเจ้าไหม?”

“แต่ถ้าแพ้ก็แพ้ เราทุกคนเป็นพี่น้องกัน ไม่มีอะไรต้องละอายใจ”

พูดตามตรง ผู้อาวุโสลิงรู้สึกสะเทือนใจมากเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้

“ผู้อาวุโสวัว ขอบคุณ…”

ก่อนที่ผู้อาวุโสลิงจะพูดจบ ผู้อาวุโสวัวพูดอีกครั้ง "ผู้อาวุโสลิง เรามีชีวิตอยู่มาจนถึงยุคนี้แล้ว และเราเป็นผู้อาวุโส ในเมื่อเราพ่ายแพ้ เราควรยินดีที่จะยอมรับความพ่ายแพ้และทำตามสัญญาของเรา"

“เจ้าจะกินอึของใคร”

“ข้าจะอึให้เจ้าตอนนี้เลยยังไงล่ะ”

เสียงหัวเราะดังขึ้น

“ไปไกลๆ!!” ผู้อาวุโสลิงสาปแช่งเสียงดัง และทันทีหลังจากนั้น ผู้อาวุโสลิงก็ตะโกนเสียงดังว่า "ไม่ ไม่ หากไม่มีการปราบปรามไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ ไฟพิเศษอื่น ๆ จะลุกลามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้"

อย่างที่คาดไว้

ขณะที่ผู้อาวุโสลิงพูดจบ ไฟพิเศษอื่น ๆ ทั้งหมดในหุบเขาก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับเมฆหลากสี ส่องสว่างในเวลากลางคืนเหมือนกลางวัน

ในขณะเดียวกัน ออร่าที่ลุกเป็นไฟก็ปกคลุมไปทั่วกลุ่มปีศาจส่วนใหญ่

“ผู้อาวุโสหมี รีบนำพวกปีศาจล่าถอยออกไปซะ ก่อนที่มันจะสายเกินแก้ ให้ตายเถอะ!” ทันใดนั้นผู้อาวุโสลิงก็ร้องอุทานออกมา เมี่อเห็นไฟพิเศษมากกว่า 900 ดวงพุ่งเข้าหาเยี่ยชิว

ในชั่วพริบตา ไฟพิเศษทั้งหมดก็พุ่งเข้าไปในถุงเฉียนคุน แต่เยี่ยชิวไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ

สำหรับลมหายใจที่ลุกโชนระหว่างสวรรค์และโลก ข้าไม่รู้สึกอะไรอีกต่อไปแล้ว

“โอ้พระเจ้า เยี่ยฉังเซิงทำให้ไฟพิเศษทั้งหมดยอมจำนนแล้วอย่างนั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสลิงตกตะลึง “เขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?”

ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน

เมื่อจิ้งจอกขาวตัวน้อยเห็นฉากนี้ รอยยิ้มอันสดใสก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา และเขาก็ดูสง่างามมาก

ในหุบเขาลึก

เยี่ยชิวหลับตาและระลึกอยู่ชั่วขณะ จากนั้นลืมตาขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา

“แม้ว่าจะใช้เวลานานและทรมานมาก แต่การได้รับไฟพิเศษมากมายเป็นที่คุ้มค่าแก่การเดินทาง”