หยุนซีแทบโกรธเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้
เธอไม่เพียงแต่เป็นลูกสาวของหยุนซานและนักบุญหญิงแห่งนิกายดาบชิงอวิ๋นเท่านั้น แต่ยังเป็นนางฟ้าที่มีชื่อเสียงในอันดับนางฟ้าแห่งสวรรค์อีกด้วย
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ผู้อาวุโสตระกูลเฉินจะบอกว่าเธอกำลังปีนขึ้นไปโดยตระกูลเฉิน
นี่เป็นเรื่องที่อุกอาจ
หยุนซีพูดอย่างเย็นชา “ผู้อาวุโสใหญ่ ถ้าคุณคิดว่าฉันไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นนางสนมของเทียนมิ่งด้วยซ้ำ แล้วทำไมคุณถึงคุยกับพ่อของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“นอกจากนี้ ฉันเคยบอกไหมว่าฉันอยากแต่งงานกับเฉินเทียนมิ่ง?”
“ฉัน หยุนซี ไม่ปีนขึ้นไปบนตระกูลเฉินของคุณ คุณควรหาคู่ครองใหม่ให้กับเฉินเทียนมิ่ง!”
ผู้อาวุโสตระกูลเฉินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ดูเหมือนว่าคุณยังคงมีเยี่ยฉังเซิงอยู่ในใจ”
“คุณเชื่อไหมว่า ฉันสามารถตามหาเยี่ยฉังเซิงได้แล้วและฆ่าเขา?”
ท่าทางของหยุนซีเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เธอยังคงแน่วแน่โดยพูดว่า “ฉันรู้จักเยี่ยฉังเซิงเพียงคนเดียวในช่วงชีวิตนี้”
“ถ้าเยี่ยฉังเซิงยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะเป็นภรรยาของเขา”
“ถ้าเยี่ยฉังเซิงตาย ฉันจะยังคงเป็นม่ายของเขา”
“ไม่ว่าในกรณีใด ฉันจะไม่ก้าวเข้าไปในประตูตระกูลเฉินของคุณ”
ผู้อาวุโสตระกูลเฉินโกรธเคือง ปล่อยแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ซึ่งทำให้ใบหน้าของหยุนซีซีดลงและแทบจะทำให้เธออาเจียนเป็นเลือด
หยุนชานรีบยืนอยู่ตรงหน้าหยุนซีและพูดว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ ในฐานะผู้อาวุโส ทำไมต้องโต้เถียงกับเด็กด้วย?”
“ซีเอ๋อร์ ขอโทษผู้อาวุโสใหญ่”
หยุนซีพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ดังนั้นฉันจะไม่ขอโทษ”
เมื่อมาถึงจุดนี้ ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวว่า “การแต่งงานเป็นเรื่องสำคัญ เป็นการตัดสินใจของพ่อแม่ หยุนซี ตราบใดที่พ่อของคุณเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ คุณจะต้องแต่งงาน แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการก็ตาม”
“หยุนชาน ฉันจะไม่ขอความคิดเห็นของหยุนซีเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“ฉันแค่ถามคุณว่า คุณเห็นด้วยหรือไม่?”
ใบหน้าของหยุนซีเปลี่ยนไป มองดูหยุนชานอย่างกระวนกระวายใจ กลัวว่าเขาจะเห็นด้วย
หยุนชานเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะพูดว่า “ผู้อาวุโสใหญ่ แม้ว่าฉันจะเป็นพ่อของหยุนซี แต่เมื่อพูดถึงเรื่องการแต่งงาน ฉันเคารพการตัดสินใจของเธอ”
“คุณ” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินโกรธมาก โดยไม่คิดว่าหยุนซานจะปฏิเสธ
ในความรู้สึกของเขา หยุนชานยอมจำนนมาหลายปีแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ควรปฏิเสธ ทำไมเขาถึงดื้อรั้นขนาดนี้?
“หยุนซาน คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?”
ผู้อาวุโสตระกูลเฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “ถ้าคุณให้หยุนซีแต่งงานกับตระกูลเฉิน ฉันจะช่วยคุณในการรวมนิกายเข้าด้วยกัน เราจะร่วมมือกันจัดการกับพันธมิตรของห้านิกายได้”
“แต่ถ้าคุณไม่ให้หยุนซีแต่งงานกับเทียนมิ่ง ฉันก็บอกไม่ได้ว่าคุณจะยังคงเป็นหัวหน้านิกายได้นานแค่ไหน”
แสงเย็นวูบวาบในดวงตาของหยุนซาน ขณะที่เขาจ้องมองตรงไปที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉิน และพูดอย่างเย็นชา “ผู้อาวุโสใหญ่ คุณกำลังขู่ฉันอยู่หรือเปล่า?”
“ขู่?” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินยิ้มและพูดว่า ”ฉันแค่เตือนหัวหน้า”
“หัวหน้า คุณลองจินตนาการดูไหมว่า หากฉันไม่สนับสนุนคุณ คุณจะสามารถควบคุมนิกายดาบชิงอวิ๋นได้อย่างเต็มที่หรือไม่?”
“คุณมีพลังที่จะจัดการกับพันธมิตรของห้านิกายหรือไม่?”
หยุนชานตอบว่า “ฉันมีความคิดเห็นของตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้ และไม่จำเป็นต้องให้ผู้อาวุโสใหญ่ต้องกังวล”
“ถ้าเราตกลงกันไม่ได้ งันฉันไปแล้วนะ” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินยืนขึ้นและเดินไปที่ประตูด้วยก้าวย่างก้าวใหญ่
หยุนชานจ้องมองที่ด้านหลังของผู้อาวุโสตระกูลเฉิน ดวงตาเย็นชา
ขณะที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกำลังจะก้าวออกจากประตู เขาก็หันกลับมาและมองไปที่หยุนซานแล้วพูดว่า “หัวหน้า เกี่ยวกับการแต่งงานของเทียนมิ่งและหยุนซี คุณควรพิจารณาอย่างรอบคอบ”
“ฉันหวังว่าเมื่อเทียนมิ่งกลับมาจากรังฝังศพมังกร คุณจะให้คำตอบที่น่าพอใจแก่ฉันได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...