วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2039

สงครามใหญ่พร้อมจะปะทุขึ้น ในสถานที่เต็มไปด้วยบรรยากาศอันหนาวเหน็บ อากาศเยือกเย็นจนแทบจะแข็งตัว

ทันใดนั้น ก็มีเสียงตะโกนดังก้องไปทั่วท้องฟ้า

“ช้าก่อน!”

เสียงทุ้มลึกนี้ ราวกับเทพเจ้าระเบิดสายฟ้า ทำให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่

“หัวหน้าสำนัก!”

ทุกคนต่างได้ยิน ว่าเสียงพูดนี้ มาจากหยุนซาน

“ในที่สุดเจ้าก็กล้าปรากฏตัวแล้วหรือ? เหอะ เหอะ”

ในใจของผู้อาวุโสตระกูลเฉินหัวเราะอย่างเยือกเย็น “หยุนซาน ข้าอยากจะเห็นว่าวันนี้เจ้าจะจบเรื่องอย่างไร?”

“หากว่าเจ้าปกป้องเยี่ยชิวหรือเผ่าปีศาจนั่น อย่างนั้นหัวหน้าสำนักของเจ้าก็อย่าเป็นมันเลย”

“อีกทั้ง เจ้าต้องอธิบายต่อทุกคน ว่าเผ่าปีศาจนั่นเหตุใดต้องมาปรากฎตัวที่นิกายดาบชิงอวิ๋น?”

“เรื่องนี้หากว่าไม่พูดให้เข้าใจ จะถูกกลุ่มคนโจมตี พ่อหนุ่มก็จะลุกขึ้นก่อความรุนแรง ผลที่ตามมานั้นแย่มาก ในที่สุด อารมณ์ของเหล่าศิษย์ก็ถูกจุดประกาย ไม่สามารถดับลงได้อย่างง่าย?”

“หยุนซาน หยุนซาน เจ้าแค่หวังดีกับตัวเองสักหน่อย!”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินแอบภูมิใจ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่รอมานาน หยุนซานก็ไม่ปรากฏตัว

“เกิดอะไรขึ้น?”

เมื่อทุกคนสับสน เสียงของหยุนชานก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“เยี่ยฉังเซิง รีบกลับมาเร็วๆ ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่ตำหนัก”

ได้ยินออกว่า เสียงของหยุนซานเต็มไปด้วยความโกรธ

“หยุนซานไม่ปรากฏตัว เห็นได้ชัดว่าเขากลัวว่าผู้อาวุโสและศิษย์จะตั้งคำถามเขาในที่สาธารณะ หรือเป็นจิ้งจอกเฒ่าจริงๆ”

“ อย่างไรก็ตาม หากเจ้าไม่ปรากฏตัว ก็ไม่ง่ายเลยที่จะเก็บเยี่ยฉังเซิงและคนอื่น ๆ ไว้”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินคิดถึงสิ่งนี้ แล้วส่งสานตาไปทางผู้อาวุโสที่เจ็ดทันที

“ช้าก่อน!”

ผู้อาวุโสที่เจ็ด เรียกเยี่ยชิวและคนอื่นอีกสามคนที่กำลังจะออกไป จากนั้นมองไปทางตำหนัก แล้วเอ่ยเสียงดัง "หัวหน้าสำนัก ข้ามีคำถามสองสามข้อ ข้าอยากจะขอให้หัวหน้าสำนักช่วยแก้ไข"

“ก่อนอื่น เหตุใดเผ่าปีศาจนี้ถึงปรากฏในนิกายดาบชิงอวิ๋นของเรา?”

“ประการที่สอง เผ่าปีศาจนี้เป็นสหายกับหัวหน้าสำนักจริงหรือ?”

“ประการที่สาม ดังที่เราทุกคนรู้ เผ่ามนุษย์และเผ่าปีศาจมักจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ เหตุใดเจ้าถึงปล่อยให้เผ่าปีศาจดำเนินไปอย่างดุเดือดในนิกายดาบชิงอวิ๋นของเรา?”

ทั่วทั้งสถานที่เงียบสงัด เงียบงันอย่างน่าขนลุก

นี่ไม่ใช่คำถามอีกต่อไป แต่เป็นคำถาม!

หลังจากที่ผู้อาวุโสที่เจ็ดพูดจบ ก็ใช้เวลาสักพักหนึ่ง แต่หยุนชานไม่ตอบ

“หัวหน้าสำนัก ผู้ใต้อำนาจของข้ามีคำถามสามข้อ โปรดตอบพวกเขาทันที…”

ก่อนผู้อาวุโสที่เจ็ดจะพูดจบ ทันใดนั้นก็มีการตบปรากฏขึ้นจากอากาศบางๆ แล้วตกลงบนใบหน้าของเขา

“เพี๊ยะ!”

เสียงตบดังก้องไปทั่วผู้ชม

ทุกคนเงยหน้าขึ้นและเห็นรอยฝ่ามือสีแดงสดทางด้านซ้ายของใบหน้าของผู้อาวุโสคนเจ็ด

ทุกคนต่างก็ตกตะลึง!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋น พวกเขาทั้งหมดอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง

เหตุใดผู้หัวหน้าสำนักที่อ่อนแอจึงกลายเป็นคนหัวแข็งกะทันหัน?

พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกหรือ?

ผู้อาวุโสที่เจ็ดก้มศีรษะลง กำหมัดแน่น และฟันของเขาเกือบจะหัก

“เขากล้าดียังไง...”

โดยปกติแล้ว หยุนชานจะสุภาพกับพวกเขามากกับผู้อาวุโส ไม่กล้าพูดคำที่รุนแรง แต่เขาไม่เคยคาดหวังเลยว่าวันนี้ ราวกับว่าเขากินยาผิด หยุนชานก็ตบเขาต่อหน้าทุกคน