ลูกศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋น ได้เข้าใจแล้วว่าที่ยอดฝีมือทั้งห้านิกายมารวมตัวกันนั้นไม่ใช่เพียงเพื่อต้องการฆ่าหยุนชาน แต่ยังมีต้องการทำลายนิกายดาบชิงอวิ๋นด้วย
จนถึงตอนนี้ พวกเขาถึงตระหนักได้ว่าภัยพิบัติได้มาถึงตัวแล้ว
ชั่วขณะนั้นสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป
“ไม่ได้การณ์แล้ว พวกยอดฝีมือทั้งห้านิกายมาถึงที่นี่แล้ว ตอนนี้นิกายดาบชิงอวิ๋นของพวกเรากำลังแย่แล้ว ”
““เหตุใดเจ้าสำนักและผู้อาวุโสใหญ่ยังไม่ปรากฏตัวอีก?”
“แย่แล้ว แย่แล้ว นิกายดาบชิงอวิ๋นของพวกเราต้องถูกทำลายแน่”
“……”
พวกลูกศิษย์ของนิกายดาบชิงอวิ๋นต่างตัวสั่นด้วยความกลัว
มียอดฝีมือมากกว่ายี่สิบคนจากห้านิกาย แล้วใครจะกล้าต่อต้านพลังอันแข็งแกร่งเช่นนี้ได้
……
สวนด้านหลังบ้าน
“ผลุบ ผลุบ ผลุบ!”
ร่างเต๋าหลายร่างพุ่งออกมาจากห้องด้านใน
พวกเขาคือเยี่ยชิว อมตะชางเหม่ย ผู้อาวุโสวัว นางฟ้าไป๋ฮวา หยุนซี และลู่หลัว
ทันทีที่พวกเขาออกมาจากสวนหลังบ้าน ก็ถูกจิ่วเจี้ยนเซียนขัดขวางเอาไว้
“พวกเจ้าอย่าออกไปนะ” จิ่วเจี้ยนเซียนพูดด้วยสีหน้าคึกขัง
“ท่านพ่อข้าล่ะ?” หยุนซีรีบถามด้วยความร้อนรน
จิ่วเจี้ยนเซียนตอบว่า: “เจ้าสำนักยังเข้กำลังเข้าฌานอยู่”
“แล้วจะทำอย่างไรดี?” หยุนซีกระวนกระวายอย่างมาก
เยี่ยชิวจับมือของหยุนซีไว้ แล้วปลอบเธอว่า: “ไม่ต้องกังวล ไม่เป็นไรหรอก”
จิ่วเจี้ยนเซียนเหลือบมองเยี่ยชิวแวบหนึ่ง พบว่าสีหน้าของเขานิ่งสงบไม่มีอาการตื่นตระหนกเลย ก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมเขาอย่างเงียบๆ
“เจ้าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ เขาสงบนิ่งมากเมื่อต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง ไม่ว่าฟ้าดินจะทล่มทลายแต่เขากลับสงบนิ่งได้เช่นนี้ จะต้องเป็นคนคิดการใหญ่ได้แน่! ”
จิ่วเจี้ยนเซียนเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วพูดว่า: "นักปราชญ์หญิง คุณชายเยี่ย พวกเจ้ารออยู่ที่สวนหลังบ้านก่อนอย่าเพิ่งออกไปข้างนอก"
“ถ้าปล่อยให้คนของอู่จี๋เทียนจุนรู้ว่ามีคนของเผ่าปีศาจอยู่ในนิกายดาบชิงอวิ๋นของเราแล้วล่ะก็ พวกเขายิ่งอาละวาดแน่ ๆ ”
“เรื่องข้างนอกเดี่ยวข้าออกไปจัดการเอง”
เยี่ยชิวตามจิ่วเจี้ยนเซียน : “ผู้อาวุโส ท่านจะจัดการอย่างไร?”
จิ่วเจี้ยนเซียนพูดว่า: “แม้สถานการณ์จะคับขัน แต่ไม่ต้องตื่นตระหนกจนเกินไป”
"พวกเรามีค่ายกลดาบพิทักษ์อยู่ แม้ว่าเหล่ายอดฝีมือทั้งห้าจะทุ่มสุดกำลังในการโจมตี ก็ไม่สามารถฝ่าเข้ามาได้"
“อย่างที่รู้ ค่ายกลดาบพิทักษ์นี้ คิดค้นขึ้นโดยผู้ก่อตั้งนิกายดาบชิงอวิ๋น ในอดีตแม้แต่ขั้นจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งก็ยังไม่สามารถทำลายมันได้”
เมื่ออมตะชางเหม่ยได้ยิน ก็หัวเราะแล้วพูดว่า: "ในเมื่อขั้นจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งยังไม่สามารถทำลายค่ายกลดาบพิทักษ์นี้ได้ ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว เจ้าเด็กเวรกลับเข้าไปข้างในดื่มต่อกันเถอะ”
เยี่ยชิวยื่นอยู่ที่เดิมไม่ขยับ และถามว่า: “ผู้อาวุโส ท่านว่าในอดีตขั้นจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งก็ยังไม่สามารถทำลายค่ายกลดาบพิทักษ์นี้ได้ เช่นนั้นแล้ว ณ ปัจจุบันนี้ล่ะ?”
จิ่วเจี้ยนเซียนพูดว่า: “เมื่อหลายปีก่อน เผ่าเทพผู้แข็งแกร่งเคยโจมตีนิกายดาบชิงอวิ๋นหวังยึดครองโลกฝึกเซียน”
“ทำให้ค่ายกลดาบพิทักษ์เกิดความเสียหาย”
“ต่อมาภายหลังค่ายกลดาบพิทักษ์นี้ได้รับการซ่อมแซมจากยอดฝีมือของนิกายดาบชิงอวิ๋น ตอนนี้ค่ายกลดาบพิทักษ์ยังคงสามารถป้องกันการโจมตีระดับขั้นเตรียมจักรพรรดิได้”
เยี่ยชิวสงสัย: “ขั้นเตรียมจักรพรรดิ?”
จิ่วเจี้ยนเซียนอธิบายว่า : “ผู้ที่อยู่เหนือนักปราชญ์ก็คือขั้นเตรียมจักรพรรดิ เหนือกว่าขั้นเตรียมจักรพรรดิก็คือจักรพรรดิ”
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ขั้นเตรียมจักรพรรดิก็คือผู้แข็งแกร่งที่ก้าวไปสู่ขั้นสวรรด์นั่นเอง”
“คุณชายเยี่ย ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วน ข้าจะไม่พูดกับเจ้าไปมากไปกว่านี้.......”
ก่อนที่จิ่วเจี้ยนเซียนจะพูดจบ เยี่ยชิวก็ถามว่า: "ผู้อาวุโส ถ้าเกิดว่าค่ายกลดาบพิทักษ์นี้ไม่สามารถหยุดคนของอู๋จี๋เทียนจุนได้ จะทำอย่างไรดี?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...