วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2068

“นี่มันอะไรกัน?”

ผู้อาวุโสสี่มองด้วยความสงสัย

เขาเห็นไฟที่มือนั้นมีขนาดเพียงเม็ดข้าว ถ้าไม่ใช่ปราชญ์ผู้ทรงพลัง คงไม่ทันได้สังเกตเลย

มันเล็กมาก

นอกจากนี้ นอกจากสีที่เป็นสีฟ้าสดใสแล้ว มันก็ไม่มีอะไรพิเศษเลย แม้กระทั่งความร้อนเพียงเล็กน้อยก็ไม่มี

ตอนที่ผู้อาวุโสสี่ยื่นมือออกไปก่อนหน้านี้ ก็ยังไม่มีไฟก้อนนี้ในฝ่ามือ จนกระทั่งเขาพยายามจะจับเยี่ยชิวแต่จับไม่โดน ไฟนี้จึงปรากฏขึ้นมา

พูดได้ว่าไฟก้อนนี้เกิดจากฝีมือของเยี่ยชิว

“หรือว่าเยี่ยฉังเซิงคิดจะใช้ไฟก้อนนี้สู้กับข้า?”

ผู้อาวุโสสี่คิดได้ก็เปลี่ยนสีหน้าทันที ราวกับว่าเขามองเยี่ยชิวเป็นคนโง่ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งพูดว่า “เยี่ยฉังเซิง เจ้าคิดจะใช้ไฟก้อนเล็กๆนี่มาสู้กับข้าเนี่ยนะ? เจ้าโง่แล้วล่ะ!”

“ข้าเป็นถึงปราชญ์ผู้ทรงพลัง ไฟก้อนแค่นี้ ข้าดับได้ชิวมาก”

หืม เขาไม่รู้หรือว่ามันคือไฟพิเศษ?

เยี่ยชิวรู้สึกแปลกใจ

ตามเหตุผลแล้ว ปราชญ์ผู้ทรงพลังควรจะรู้จักสิ่งนี้ตั้งแต่แรกเห็น แต่ดูจากปฏิกิริยาของผู้อาวุโสสี่แล้ว เขาเหมือนไม่รู้จักมัน

หากเขารู้จัก เขาคงไม่ใจเย็นแบบนี้

แน่นอนว่านี่ก็เป็นเพราะเยี่ยชิวตั้งใจทำให้เกิดขึ้น เขาจงใจย่อขนาดของไฟพิเศษให้เล็กลง เพื่อให้ผู้อาวุโสสี่ประมาท

“ไม่รู้จักก็ดี เพราะพอเจ้ารู้ตัว มันจะสายเกินไปแล้ว”

เยี่ยชิวแอบยิ้มในใจ มองไปที่ผู้อาวุโสสี่พร้อมกับพูดว่า “ดับมันได้ชิวๆ? เจ้าลองดูสิ!”

“ไม่เชื่อหรอ? ดี ข้าจะทำให้เจ้าหมดหวังเดี๋ยวนี้แหละ” ผู้อาวุโสสี่พูดจบก็ตบมือแรงๆเพื่อทำลายไฟนี้

แต่เมื่อเขาแยกมือออก ไฟก้อนเล็กๆ นั้นยังอยู่เหมือนเดิม

“หืม?”

คิ้วของผู้อาวุโสสี่ขมวดเล็กน้อย

พลังที่เขาใช้ไปเมื่อกี้ ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่หนึ่งในร้อยของพลังทั้งหมดของปราชญ์ แต่ก็มากพอที่จะสังหารผู้ฝึกยุทธขั้นต้นได้

แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่า เขาจะไม่สามารถดับไฟก้อนเล็กๆนี้ได้

ไม่น่าเชื่อ!

เขาตระหนักในทันทีว่าไฟก้อนนี้มีอะไรบางอย่างแปลกๆ

“เจ้าจะลองอีกไหมล่ะ?” เยี่ยชิวถามอย่างอารมณ์ดี

“ฮึ” ผู้อาวุโสสี่แค่นเสียงออกมาอย่างไม่พอใจ ปล่อยพลังชี่แท้ออกจากมือขวา จากนั้นก็สะบัดมืออย่างแรงเพื่อจะเหวี่ยงไฟก้อนนี้ออกไป

แต่ปรากฏว่า ไฟก้อนนี้ราวกับว่ามันสลักติดอยู่กับผิวหนังของเขาและหลอมรวมกับเนื้อของเขาไปแล้ว

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

ผู้อาวุโสสี่รู้สึกตกใจ

เยี่ยชิวพูดอย่างตลกว่า “เจ้าไม่ใช่ปราชญ์ผู้ทรงพลังหรอกหรือ? แล้วทำไมดับไฟก้อนเล็กๆนี้ไม่ได้ล่ะ?”

“ก็แค่ไฟก้อนเดียว ข้าไม่อยากสนใจไรมากนัก” ผู้อาวุโสสี่พูดจบก็ใช้มือทั้งสองตบมันอีกครั้ง

“ป้าบ!”

เสียงตบมือดังก้องราวกับฟ้าร้อง

ครั้งนี้เขาใช้พลังถึงห้าส่วน เมื่อเขาแยกมือออกก็พบกับความน่าตกใจ

ไฟนั้นยังไม่ดับ

ถึงไฟก้อนนั้นจะมีขนาดเพียงเม็ดข้าว แต่พลังชีวิตของมันกลับแข็งแกร่งอย่างมาก

“เป็นไปได้ไง?”

ผู้อาวุโสสี่คิดว่าตัวเองคงตาฝาดไปแล้ว ไม่งั้นทำไมเขาจึงดับไฟก้อนเล็กๆนี้ไม่ได้?

มันแปลก

มันแปลกมาก!

“ไฟก้อนนี้มันคืออะไรกันแน่?” ผู้อาวุโสสี่อดไม่ได้ที่จะถามออกมา

เยี่ยชิวหัวเราะแล้วพูดว่า “เจ้าคือผู้อาวุโสของนิกายที่ใหญ่ที่สุดในตงฮวง แค่ไฟก้อนเดียวเจ้าก็ยังไม่รู้จัก น่าอายเสียจริง?”

ผู้อาวุโสสี่โกรธจนหน้าเปลี่ยนสีแล้วพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “เยี่ยฉังเซิง ข้าจะบอกให้นะ ไม่ว่าเจ้าจะใช้วิธีไหนก็ทำอะไรข้าไม่ได้”

“จริงหรอ?” เยี่ยชิวหัวเราะ “งั้นเจ้าลองดับไฟก้อนนี้ดูสิ”