วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2071

ผู้อาวุโสสี่ถูกไฟพิเศษเผาจนไม่เหลือแม้แต่ซากศพ

สิ่งนี้สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนที่อยู่ในที่นั้น

โดยเฉพาะผู้อาวุโสหกและผู้อาวุโสเจ็ดที่กำลังต่อสู้กับเจี้ยนเซียนทั้งสี่ เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงร้องอันโหยหวนของผู้อาวุโสสี่ จึงหันไปดู และเห็นว่าดวงวิญญาณของผู้อาวุโสสี่ถูกไฟพิเศษเผาจนหมดสิ้น

เมื่อเห็นฉากดังกล่าว ผู้อาวุโสหกและเจ็ดต่างตกตะลึงและโกรธจัด

ฉวยโอกาสที่พวกเขาเสียสติ เจี้ยนเซียนทั้งสี่ก็โจมตีเข้ามาอย่างรุนแรง

ฉีเจี้ยนเซียนใช้ค่ายกลจากหลิงหลงขังผู้อาวุโสหกเอาไว้ หลังจากนั้นจิ่วเจี้ยนเซียนก็ใช้เพลงกระบี่เหนือชั้นเกือบจะฟันผู้อาวุโสหกขาดท่อน แต่สุดท้ายผู้อาวุโสหกก็หนีไปได้

อีกด้านหนึ่ง

สถานการณ์ของผู้อาวุโสเจ็ดกลับเลวร้ายยิ่งกว่า

ชูเจี้ยนเซียนถือดาบยาวไว้ในมือ หมุนเวียนพลังภายใน เขียนอักษรขึ้นมาบนความว่างเปล่า

"สิบก้าวฆ่าหนึ่งคน พันลี้ไม่ทิ้งร่องรอย"

ควับ——

ร่างกายของชูเจี้ยนเซียนเต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ ความเร็วของเขาราวกับสายฟ้าที่ผ่าลงร่างของผู้อาวุโสเจ็ดอย่างน่าเหลือเชื่อ

วินาทีถัดมา ศีรษะของผู้อาวุโสเจ็ดก็หลุดออกจากบ่า

จากนั้นฮว่าเจี้ยนเซียนก็วาดกรงขึ้นในอากาศเพื่อขังดวงวิญญาณของผู้อาวุโสเจ็ดไว้

"ขัง!"

ฮว่าเจี้ยนเซียนระเบิดเสียงคำรามออกมา กรงขังวิญญาณปรากฏจากภาพ จับแก่นวิญญาณของท่านผู้อาวุโสเจ็ดไว้

หลังจากนั้น ฮว่าเจี้ยนเซียนได้วาดสัญลักษณ์สายฟ้าอีกครั้งกลางอากาศ

"ปราบ!"

เมื่อสิ้นเสียงของฮว่าเจี้ยนเซียน สัญลักษณ์สายฟ้าปรากฏขึ้น รูปทรงสี่เหลี่ยมกว้างดั่งผืนฟ้า พุ่งตรงไปยังแก่นวิญญาณของผู้อาวุโสเจ็ด

"ตูม......!"

เสียงสายฟ้าฟาดดังขึ้นไม่หยุดยั้ง

เมื่อสายฟ้าฟาดลงมา มันระเบิดออกคล้ายกับการลงโทษจากสวรรค์ พุ่งใส่แก่นวิญญาณของผู้อาวุโสเจ็ด

"อ๊าก......"

แก่นวิญญาณของผู้อาวุโสเจ็ดถูกเผาไหม้จนดำเป็นตอตะโก ช่างดูน่ากลัวยิ่งนัก

โชคดีที่แก่นวิญญาณของปราชญ์แข็งแกร่งกว่าปกติ แม้เผชิญหน้ากับการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้ ผู้อาวุโสเจ็ดก็ยังไม่ตาย

ผู้อาวุโสเจ็ดหาโอกาสหลบหนีออกจากบ่วงฟ้า และถอยไปพันลี้ ปรากฏตัวอยู่ด้านข้างผู้อาวุโสหก

และในตอนนั้นเอง——

"ปัง!"

ท่ามกลางความว่างเปล่า เจ้าวัวต้าลี่ชกใส่หัวของซากดาบที่เหลือจนระเบิดออกมา

จากนั้นเจ้าวัวต้าลี่จับร่างขอซากกระบี่ แล้วฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ

จนถึงตอนนี้ ยกเว้นผู้อาวุโสตระกูลเฉินที่ยังคงสงบลมหายใจอยู่แล้ว ที่เหลือก็มีเพียงผู้อาวุโสอีกสามคน

ในบรรดาผู้อาวุโสทั้งสามคน ผู้อาวุโสเก้ายังปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน ขณะที่ผู้อาวุโสหกและเจ็ดได้รับบาดเจ็บสาหัส

หลังจากที่เจ้าวัวต้าลี่จัดการกับซากกระบี่เสร็จแล้ว สายตาของเขาจับจ้องไปยังผู้อาวุโสทั้งสามคนที่เหลืออยู่ความมุ่งมั่นสังหารพลุ่งพล่าน

ผู้อาวุโสเก้าถูกสายตาของเจ้าวัวต้าลี่จ้องจนรู้สึกหวาดกลัว แต่เหตุผลบอกเขาว่า เขาเป็นผู้อาวุโสของนิกายอันดับหนึ่งแห่งตงฮวง ดังนั้นต้องไม่ยอมแพ้ในเรื่องพลังอำนาจ

เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจ้าวัวต้าลี่ เขาจึงหันไปหาเยี่ยชิวแทน พร้อมตะโกนเสียงดังว่า "เยี่ยฉังเซิง เจ้าหยุดเดี๋ยวนี้! หยุดตอนนี้ ข้าจะมอบหนทางมีชีวิตอยู่ให้กับเจ้า!"

"ไม่อย่างนั้น หากเรื่องที่เจ้าสมคบกับพวกปีศาจแพร่ออกไป เจ้าจะถูกตามล่าดั่งหนูเฒ่าที่ทุกคนจ้องทำลาย"

"ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ทำอะไรโง่ๆ"

เยี่ยชิวยิ้มแล้วถามว่า "เจ้ากำลังเตือนข้าหรือขู่ข้าอยู่กันแน่?"

ผู้อาวุโสเก้าเจ้าเล่ห์มาก เขารู้ดีว่าเยี่ยชิวคือแกนกลางของคนกลุ่มนี้ หากควบคุมเยี่ยชิวได้ คนอื่นๆ ก็จะไม่กล้าทำอะไร

"เจ้าหุบปากซะ!" เยี่ยชิวพูดอย่างหงุดหงิด "เจ้าบอกว่าทำเพื่อคนอื่น แต่แท้จริงแล้วเจ้าแค่ทำเพื่อตัวเจ้าเองเท่านั้น"

"ถ้าไม่ใช่เพราะมีคนมากมายต้องตาย เจ้าจะยอมลดตัวมาพูดกับข้าแบบนี้หรือ?"

"ดูเหมือนจะเป็นความหวังดี แต่นี่มันแค่การถ่วงเวลาเท่านั้น"

"อย่าคิดว่าข้าดูไม่ออก เจ้าก็แค่พยายามถ่วงเวลาอยู่เท่านั้น"

"สภาพจิตใจของเฉินเป่ยโต่วเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง ทำให้ไม่อาจควบคุมอารมณ์และร่างกายได้ เจ้าเพียงต้องการถ่วงเวลาจนกว่าลมหายใจของเฉินเป่ยโต่วกลับมาเป็นเหมือนเดิม จากนั้นก็จะให้เขามาฆ่าข้าใช่ไหม?"

"ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าทำสำเร็จ"

เยี่ยชิวสั่งว่า "ต้าลี่ ฆ่าพวกเขาซะ!"

"รับทราบ!" เจ้าวัวต้าลี่ตอบรับพร้อมก้าวเข้าไปหาผู้อาวุโสทั้งสามคน ปลดปล่อยเจตจำนงแห่งการฆ่าออกมา

เมื่อเห็นสถานการณ์อันเลวร้าย ผู้อาวุโสเก้ารีบพูดออกมาว่า "เยี่ยฉังเซิง เจ้าอย่าใจร้อน พวกเรามาพูดคุยกันก่อนดีกว่า......"

"อยากคุยกับท่านอาจารย์ของข้า เช่นนั้นต้องถามกำปั้นของข้าก่อน" เจ้าวัวต้าลี่พูดพร้อมปล่อยหมัดออกไป

ผู้อาวุโสเก้าไม่คิดอะไรมาก เขารีบหนีออกไปทันที พร้อมตะโกนบอกผู้อาวุโสหกและเจ็ดว่า "ผู้อาวุโสหก ผู้อาวุโสเจ็ด ช่วยข้าขวางปีศาจวัวตัวนี้ที"

แต่ผู้อาวุโสหกและผู้อาวุโสเจ็ดได้หลบหนีออกไปตั้งนานแล้ว

"เจ้ายังกลัวตาย มีหรือที่พวกข้าจะไม่กลัว?"

ผู้อาวุโสหกและเจ็ดได้รับบาดเจ็บ พวกเขากลัวที่จะเผชิญหน้ากับเจ้าวัวต้าลี่เช่นกัน

"จะหนีไปไหน!" เจ้าวัวต้าลี่ตะโกนเสียงดังก้องจนแผ่นดินสะเทือน พร้อมปล่อยหมัดใส่ผู้อาวุโสเก้า

ตอนนี้ผู้อาวุโสเก้าหลบหนีต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

ในช่วงเวลาเสี้ยววินาที

ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นเบื้องหน้าผู้อาวุโสเก้า พร้อมกับปัดหมัดของเจ้าวัวต้าลี่ออกไปอย่างง่ายดาย