“ฉันจะไปสู้กับหยุนซานเอง”
หลังจากได้ยินเสียง เหล่ายอดฝีมือจากพันธมิตรห้าสำนักต่างก็หันไปทางต้นเสียง พบว่าเป็นผู้อาวุโสใหญ่จากแดนเทพไท่ชู
หลี่ชางชิง!
“ชางชิง แน่ใจแล้วเหรอ?”ปราชญ์ไท่เชิงขมวดคิ้ว เขาไม่อยากให้หลี่ชางชิงลงมือเลย
เพราะหลี่ชางชิงเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของเขา สำหรับแดนเทพไท่ชูแล้วหากหลี่ชางชิงพิการไปนั้น นับว่าเป็นความเสียหายที่ร้ายแรงมาก
ในท้ายที่สุดหยุนซานก็คือประมุขของนิกายดาบชิงอวิ๋น ขนาดเฉินเป่ยโต่วยังไม่ใช่คู่มือของหยุนซานเลย การที่หลี่ชางชิงจะไปสู้กับหยุนซานนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างอันตราย
“ฉันแน่ใจประมุขปราชญ์”
หลี่ชางชิงพูด:“ฉันอยากจะประมือกับหยุนซานมาโดยตลอด”
“เขาอยู่ในระดับนักบุญใหญ่ ฉันเองอยู่ในระดับเดียวกัน ปกติแล้วระดับเดียวกันต่อสู้เสมอกันนั้นนับว่าเป็นเรื่องปกติ แต่หยุนซานได้สู้กับเฉินเป่ยโต่วมาก่อนแล้ว เขาได้ใช้พลังไปมาก ฉันน่าจะจัดการเขาลงได้”
หลี่ชางชิงเต็มไปด้วยความมั่นใจ
ปราชญ์ไท่เชิงมองไปยังหยุนซานที่อยู่ด้านในค่ายกลจักรพรรดิแล้วรู้สึกลังเล
ในตอนนั้นเอง อู่จี๋เทียนจุนก็หัวเราะขึ้นแล้วพูด:“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นฉันก็ขอให้พี่หลี่ประสบความสำเร็จ”
“หากคุณสามารถสังหารหยุนซานลงได้ ฉันจะนับว่าครั้งนี้แดนเทพไท่ชูได้สร้างผลงานใหญ่”
“เมื่อถึงเวลาแจกจ่ายสมบัติ แดนเทพของพวกคุณก็จะได้มากกว่าสำนักอื่น”
“ขอบคุณเทียนจุน”หลี่ชางชิงพูดขอบคุณ แล้วหันไปพูดกับปราชญ์ไท่เชิง:“ประมุขปราชญ์ให้ฉันไปเถอะ!”
เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ปราชญ์ไท่เชิงถึงไม่อยากให้ไปก็ต้องปล่อยเขาไปอยู่ดี
หลี่ชางชิงเสนอตัวออกไปเอง อู่จี๋เทียนจุนเองก็สนับสนุน ถ้าหากเขายังคัดค้านเกรงว่าจะไปทำให้เสียเรื่องเปล่าๆ
“ได้ คุณไปสู้กับหยุนซานเถอะ”ปราชญ์ไท่เชิงมองหลี่ชางชิงอย่างเป็นห่วง:“ชางชิง หยุนซานนั้นเป็นถึงประมุขนิกาย อีกทั้งยังเป็นผู้ฝึกดาบ ฝีมือไม่ธรรมดา อย่าดูแคลนอีกฝ่ายเด็ดขาด”
หลี่ชางชิงยิ้มแล้วพูด:“ประมุขปราชญ์โปรดวางใจ ฉันจะสังหารหยุนซานด้วยความรวดเร็ว”
“อืม”ปราชญ์ไท่เชิงหยักหน้า
เซียวฉงโหลวและประมุขปราชญ์อีกสองคนต่างก็ให้กำลังใจหลี่ชางชิง
“พี่หลี่เอาชนะมาให้ได้นะ”
“พี่หลี่เราจะรอคุณชนะกลับมา อย่าลืมเชิญพวกเราไปเลี้ยงเหล้าล่ะ”
หลี่ชางชิงพูดกับปราชญ์ฮุ่นตุ้น:“ประมุขปราชญ์พูดเล่นแล้ว ฉันไม่ได้ชอบสาวน้อยเหล่านั้น ฉันชอบผู้ใหญ่เช่นคุณ”
ปราชญ์ฮุ่นตุ้นขยิบตา:“คนเลว ในเมื่อกล้าพูดออกมาแบบนี้ เชื่อหรือไม่ว่าจะโดนฉันตีก้นลงโทษ?”
หลี่ชางชิงพูด:“หากคุณอยากจะถอดกางเกงของฉันก็บอกมาได้เลย เดี๋ยวฉันจะทำให้เอง”
ฮ่าฮ่าฮ่า……
เหล่ายอดฝีมือต่างก็หัวเราะขึ้น
ปราชญ์ไท่เชิงพูดติดตลกว่า:“ปราชญ์ฮุ่นตุ้น ชางชิงนั้นแรงดีมาก คุณจะไม่คิดทบทวนดูหน่อยเหรอ?”
ปราชญ์ฮุ่นตุ้นพูด:“คุณรู้ได้ยังไงว่าเขาแรงดี?เคยลองมาก่อนเหรอ?”
ได้ยินเช่นนั้นปราชญ์ไท่เชิงก็มีสีหน้าเขินอาย
เซียวฉงโหลวแตะไหล่ของปราชญ์ไท่เชิงแล้วพูด:“คุณอย่าไปล้อเล่นกับเธอ คุณก็รู้ว่ามีผู้ชายมากมายขนาดไหนถูกเธอสูบจนสิ้นใจตายไป”
“อะไร อยากลองงั้นเหรอ?”ปราชญ์ฮุ่นตุ้นพูด:“เซียวฉงโหลว หากคุณอยากลองคืนนี้ก็มาหาฉันสิ
เซียวฉงโหลวพูด:“ฉันคนเดียวเกรงว่าไม่ไหว งั้นพวกเราไปกันหมดเลยมั้ย?”
ปราชญ์ฮุ่นตุ้นไม่เพียงไม่โกรธ แต่กลับพูดขึ้นว่า:“ได้สิ ฉันจะรอดู ถ้าใครไม่มานับว่าเป็นสุนัข”
เอ้อ——
ยอดฝีมือจากพันธมิตรห้าสำนักต่างก็แอบหลั่งเหงื่อเยียบเย็น แม้ว่าปราชญ์ฮุ่นตุ้นจะหน้าตาไม่เลว อีกทั้งยังหุ่นไม่ธรรมดา ได้ยินมาว่าลีลาก็ร้อนแรง แต่ว่า......
สกปรก!
“พอแล้ว เลิกล้อเล่นกันเถอะ มาจัดการธุระกันก่อน”อู่จี๋เทียนจุนพูด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...