วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2088

หลี่ชางชิงรอบคอบสมกับที่เป็นผู้อาวุโสใหญ่ของแดนเทพไท่ชู

แม้ว่าเหล่ายอดฝีมือเหล่านี้จะเป็นพันธมิตรกัน แต่เขาก็ยังเลือกที่จะส่งเสียงไปถามปราชญ์ไท่เชิง

เยี่ยหวู่ซวงโจมตีแดนเทพไท่ชู นี่เป็นเรื่องใหญ่สะท้านฟ้าสะเทือนดินมากๆ

พูดได้ว่าตั้งแต่แดนเทพไท่ชูก่อตั้งขึ้น ไม่เคยเจอกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

จับหอกควบม้าบุกเดี่ยวไปยังสำนักระดับสุดยอดของตงฮวง ใครกล้าคิด? ใครกล้าที่จะทำ?

เยี่ยหวู่ซวงกลับทำเช่นนั้นได้

ุถ้าหากสำนักอื่นๆล่วงรู้เข้า เกรงว่าแดนเทพไท่ชูจะถูกเย้ยหยันเป็นแน่

ประมุขปราชญ์พายอดฝีมือบุกมายังนิกายดาบชิงอวิ๋น คาดไม่ถึงว่าจะถูกคนอื่นไปบุกถึงรังเช่นนี้

สำนักสุดยอดของตงฮวงกลับไม่สามารถต้านทานเยี่ยหวู่ซวงได้เลย รู้ถึงไหนอับอายถึงนั่น?

อีกทั้งทั้งห้าสำนักเป็นพันธมิตรกัน แต่จริงๆแล้วกลับไม่ได้สนิทแนบแน่นกันขนาดนั้น หากรู้ว่าแดนเทพไท่ชูเกิดเรื่องขึ้นแล้ว เกรงว่าพวกเขาจะถูกเอาเปรียบได้

โดยเฉพาะอู่จี๋เทียนจุนที่มีใจทะเยอทะยาน อยากจะปกครองตงฮวงแต่เพียงผู้เดียว หากเรื่้องนี้ไปถึงหูของเขาเกรงว่าหลังจากที่จัดการนิกายดาบชิงอวิ๋นเสร็จ รายต่อไปก็คงจะเป็นตาของแดนเทพไท่ชูแล้ว

ดังนั้นจะให้พวกเขารู้เรื่องไม่ได้เด็ดขาด

ประมุขปราชญ์ไท่เชิงจึงตอบกลับไปว่า：“ยังจะทำอะไรได้ แน่นอนว่าต้องรีบกลับไปช่วยสิ”

“หากไม่กลับไป เกรงว่ารังของพวกเขาคงถูกทำลายสิ้นแน่ๆ”

“ชางชิง เรียกคนอื่นๆมาแล้วพวกเรารีบกลับไปกันเถอะ”

หลี่ชางชิงตอบกลับมา：“ช้าก่อนประมุขปราชญ์”

“ตอนนี้พันธมิตรหา้สำนักกำลังโจมตีนิกายดาบชิงอวิ๋น หากพวกเราจากไปตอนนี้จะดูเหมือนว่าพวกเราหนี”

“สี่สำนักที่เหลือจะต้องไม่พอใจพวกเราแน่ๆ ไม่แน่ว่ารอจนพวกเขาจัดการนิกายดาบชิงอวิ๋นแล้วจะหันกลับมาโจมตีแดนเทพไท่ชูต่อ”

“ดังนั้นการที่จะจากไปนั้นเสี่ยงมากๆ”

“อีกทั้งค่ายกลดาบปกป้องนิกายของนิกายดาบชิงอวิ๋นถูกทำลายไปแล้ว ยอดฝีมือของพันธมิตรห้าสำนักเราก็อยู่ตรงนี้ทั้งหมด นิกายดาบชิงอวิ๋นต้องถูกทำลายแน่นอน”

“ถ้าหากจากไปตอนนี้ก็เท่ากับมีเพียงสี่สำนักที่ไปทำลายนิกายดาบชิงอวิ๋น แดนเทพไท่ชูของพวกเราจะไม่ได้ผลประโยชน์ใดๆเลย”

“เมื่อถึงตอนนั้น พวกเราไม่ได้ผลประโยชน์ใดๆ แต่อาจจะถูกทั้งสี่สำนักหันมาโจมตีอีกด้วย”

ปราชญ์ไท่เชิงพูด：“ไปก็ไม่ได้ ไม่ไปก็ไม่ได้ งั้นจะเอาไงดี？”

หลี่ชางชิงพูด：“ฉันมีความคิดดีๆ”

“ประมุขปราชญ์กับยอดฝีมืออยู่ที่นี่ร่วมมือกับอีกสี่สำนักโจมตีนิกายดาบชิงอวิ๋น”

“ส่วนฉันจะรีบกลับไปรับมือกับเยี่ยหวู่ซวง”

ปราชญ์ไท่เชิงถามอย่างไม่วางใจ：“คนเดียวพอเหรอ？”

“ประมุขปราชญ์ ฉันแข็งแกร่งขนาดไหนคุณไม่รู้เหรอ？”หลี่ชางชิงพูด：“เมื่อซักครู่หยกสื่อสารแจ้งอะไรบ้างคุณเห็นแล้วใช่มั้ย？ระดับของเยี่ยหวู่ซวงอยู่ในขั้นปราชญ์ ฉันจัดการเขาได้แน่”

ประมุขปราชญ์ไท่เชิงยังกังวลอยู่：“แต่ว่า……”

“ประมุขปราชญ์สถานการณ์ค่อนข้างเร่งด่วน อย่าลังเลเลย”หลี่ชางชิงพูด：“ฉันจะรีบกลับไปจัดการเยี่ยหวู่ซวง”

“อีกทั้งเรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ นอกจากคนของแดนเทพเราแล้วห้ามให้คนอื่นรู้เด็ดขาด”

“ถึงจะจัดการเยี่ยหวู่ซวงไปแล้วก็ห้ามใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด ไม่งั้นพวกเราจะเอาหน้าไปไว้ไหน？”

“ประมุขปราชญ์ ฉันต้องไปแล้ว”

พวกเขาไหนเลยจะทราบว่าปราชญ์ไท่เชิงโกหก หากไม่พูดเช่นนี้ใครเล่าจะเชื่อ?

ปราชญ์ฮุ่นตุ้นหัวเราะแล้วพูดกับปราชญ์ไท่เชิง：“กลับไปแล้วพาลูกชายของคุณมาที่แดนเทพฮุ่นตุ้นสิ ฉันจะหาเหล่าหญิงสาวมาดูแล วางใจได้ที่นั่นเราฝึกวิชาบำเพ็ญเพียรคู่ ไม่ส่งผลกระทบต่อปราณของลูกชายคุณแน่ๆ”

ปราชญ์ไท่เชิงถอนหายใจ：“ปราชญ์ฮุ่นตุ้นอย่าล้อเล่นเลย แม้ว่าเรื่องภายในครอบครัวไม่ควรเอามาพูดให้คนนอกรู้ แต่ทุกคนเป็นพันธมิตรกัน ฉันบอกพวกคุณแล้วก็อย่าเอาไปเล่าต่อล่ะ”

ปราชญ์ไท่เชิงนั้นมีทักษะการแสดงที่สูงมาก จนไม่มีใครสงสัยเลยแม้แต่น้อย

ปราชญ์หวงกู่พูด：“ปัญหาก็คือหลี่ชางชิงไปแล้ว แล้วใครจะออกไปสู้กับหยุนซานล่ะ？”

ทุกคนล้วนแต่นิ่งเงียบไป

“ฉันเอง！”เฟิงว่านหลี่พูด：“แค่หยุนซาน ดาบเดียวก็จัดการได้แล้ว”

ทุกคนต่างก็ยินดี เตรียมที่จะประจบสอพลอเฟิงว่านหลี่ แต่อู่จี๋เทียนจุนกลับพูดขึ้น：“อย่าเล่นตลก！”

เฟิงว่านหลี่หน้าเสีย：“พี่ใหญ่ ฉัน……”

“ทำไมล่ะ！ยอดฝีมือทั้งห้าสำนักอยู่ที่นี่ แกอยากจะเป็นวีรบุรุษ？”อู่จี๋เทียนจุนพูด：“แกเป็นถึงราชันย์ปราชญ์ หากแกลงมือแล้วคนอื่นจะทำยังไง？”

“สำนักปู่เทียนและสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์มีผู้แข็งแกร่งตั้งมากมาย？”

“แกรู้มั้ยว่าพวกเขามีคนมากมายขนาดไหนที่อยากจะสังหารหยุนซาน”

“ถ้าแกจัดการหยุนซานแล้วไม่ให้ฝโอกาสคนอื่น อีกทั้งยังแย่งผลงานของพวกเขา คนอื่นจะมาโทษแกเอาได้ เข้าใจมั้ย？”

เฟิงว่านหลี่ แม้ว่าจะไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร แต่ก็ตอบว่า：“พี่ใหญ่สั่งสอนได้ถูกแล้ว ฉันไม่แย่งโอกาสคนอื่นแล้ว รอบนี้ให้พวกเขาไปเถอะ”

คนอื่นๆต่างก็ด่าทออยู่ในใจ โอกาสบ้าบออะไร มันคือหลุมพรางชัดๆ

อู่จี๋เทียนจุนพูด：“ข้าผู้สูงส่งยังคงยืนยันคำเดิม ใครสังหารหยุนซานได้ถือว่าได้ผลงานใหญ่ไป！”

“สี่สำนักส่งคนออกมาเถอะ！”