วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2133

จื่อหยางเทียนจุนมองดูสี่นักปราชญ์ที่ก้าวเดินพร้อมกันเข้ามาหาเขา มุมปากยกขึ้นแสดงรอยยิ้มเย้ยหยันพลางกล่าวว่า "อย่างนี้แหละถึงจะถูกต้อง สี่คนเข้ามาพร้อมกัน พวกท่านถึงจะยืดชีวิตได้อีกไม่กี่นาที"

โอหัง!

องอาจ!

ราวกับไม่ใส่ใจสี่นักปราชญ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าแม้แต่น้อย

ปราชญ์หวงกู่คำรามเสียงดัง "ไอ้แก่ตายยาก นี่คือศึกสุดท้ายแล้ว วันตายของท่านได้มาถึงแล้ว!"

จื่อหยางเทียนจุนตอบอย่างไม่แยแส "ศึกนี้มันควรจะจบตั้งนานแล้ว ฉันทนรำคาญพวกท่านมานานพอสมควร"

"ศึกสุดท้ายนี้ หวังว่าพวกท่านจะงัดไพ่ตายออกมาหมด อย่าให้ฉันผิดหวัง"

"แต่ต่อให้พวกท่านมีไพ่ลับกี่ใบ มันก็ไร้ประโยชน์"

จื่อหยางเทียนจุนเปี่ยมด้วยความมั่นใจ

ปราชญ์หวงกู่แค่นเสียงเย็นชา "ใกล้ตายแล้วยังกล้าพูดโอหังอีก เดี๋ยวจะส่งท่านไปยังปรโลกเดี๋ยวนี้!"

ทันทีที่กล่าวจบ รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างของปราชญ์หวงกู่

ในพริบตา ร่างกายของเขาก็เปล่งประกายทองเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงพร่างพราวไปทั่วท้องฟ้า เขาดูราวกับเป็นเทพเจ้าแห่งแสงสว่างที่ส่องประกายไปทั่วทุกสารทิศ

ทันใดนั้นเอง...

เส้นผม ดวงตา ผิวหนัง แม้กระทั่งกระดูกของปราชญ์หวงกู่

ก็กลายเป็นสีทองอันเจิดจ้า

ร่างของเขาเหมือนกับรูปปั้นมนุษย์ทองคำอันสง่างาม ปล่อยแรงกดดันอันน่าหวาดหวั่นออกมาจนทุกคนสัมผัสได้

ตูม!

ทันใดนั้นเอง ด้านหลังของเขาปรากฏพลังปราณมังกร 3,600 สาย

แต่ละสายยาวกว่าร้อยจั้ง เปล่งแสงสีทองพราว สุดท้ายพลังปราณทั้งหมดรวมกันกลายเป็นเงาร่างสีทองสูงหมื่นจั้ง

เงาร่างนั้นดูสง่างามและมีกลิ่นอายแห่งพลังโบราณ ราวกับเทพแห่งสงครามที่ข้ามกาลเวลามาจากยุคโบราณ เต็มไปด้วยพลังที่ไม่อาจต่อต้านได้

จื่อหยางเทียนจุนถอนหายใจและกล่าวว่า "นานแล้วสินะที่ไม่ได้เห็นผู้ครอบครองร่างศักดิ์สิทธิ์แห่งฮวงกู่อีก"

"น่าเสียดายที่ท่านช่างอ่อนแอกว่าบรรพบุรุษของท่านมากนัก ถ้าท่านสำเร็จร่างศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงล่ะก็ บางทีอาจจะพอสูสีกับฉันได้"

นอกสนามรบจักรพรรดิ

หยุนซานกล่าวขึ้นว่า "ในโลกนี้มีร่างพิเศษมากมาย และบางร่างนั้นก็ได้ชื่อว่าไร้เทียมทานตลอดกาล"

"เช่นร่างศักดิ์สิทธิ์แห่งฮวงกู่ ถือเป็นหนึ่งในสิบร่างที่แข็งแกร่งที่สุด มีพลังร่างกายที่แข็งแกร่งและไร้เทียมทานในการต่อสู้ระยะประชิด หากสำเร็จขั้นสูงสุดยังสามารถต่อกรกับจักรพรรดิได้"

"พวกเขาทั้งสี่ล้วนมีร่างพิเศษทั้งสิ้น"

"เช่นปราชญ์ไท่เชิง เขาคือร่างห้าสายฟ้า แม้จะแข็งแกร่งแต่ก็ยังด้อยกว่าร่างของอีกสามคน"

เยี่ยชิวถามอย่างสงสัย "แล้วเซียวฉงโหลวกับอู่จี๋เทียนจุนล่ะ? พวกเขามีร่างพิเศษอะไร?"

หยุนซานตอบ"เซียวฉงโหลวมีร่างแห่งกาลเวลา สามารถควบคุมเวลาและมิติได้ วิชาซ่อมนภาจึงเหมาะสมกับเขาอย่างยิ่ง นี่คือเหตุผลที่เขากลายเป็นผู้นำสำนักปู่เทียน"

"ส่วนอู่จี๋เทียนจุนนั้น ร่างของเขายิ่งพิเศษกว่า"

เยี่ยชิวถามต่ออย่างกระตือรือร้น"เขามีร่างพิเศษอะไรล่ะ?"

หยุนซานกล่าวด้วยเสียงหนักแน่นว่า

"ร่างน้ำแข็งไฟ!"

หื้ม?

เยี่ยชิวตกใจและยังไม่เคยได้ยินร่างนี้มาก่อน

หยุนซานอธิบายต่อ"ในวัยหนุ่ม อู่จี๋เทียนจุนเคยพลัดหลงเข้าไปในเหวลึกและได้พลังเปลวไฟจากจิตวิญญาณแห่งดิน พร้อมทั้งน้ำแข็งศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเขาหลอมรวมพลังเหล่านั้นเข้าด้วยกัน จึงเกิดเป็นร่างน้ำแข็งไฟขึ้นมา"

"เมื่อเขาแสดงร่างนี้ออกมา ครึ่งหนึ่งของร่างจะเย็นยะเยือกดั่งน้ำแข็ง อีกครึ่งจะร้อนแรงดั่งเปลวไฟ สามารถใช้ทั้งไฟและน้ำแข็งโจมตีศัตรูได้"

เยี่ยชิวทำหน้าเหลือเชื่อพลางพูด "นี่มันสองขั้วในร่างเดียวชัดๆ"

หยุนซานพยักหน้า"ถูกต้อง ท่านคิดแบบนั้นก็ได้ ร่างนี้ช่วยให้อู่จี๋เทียนจุนฝึกวิชาสำนักหยินหยางได้อย่างรวดเร็ว ในวัยหนุ่มเขาเคยปราบอัจฉริยะที่ไร้เทียมทานมานับไม่ถ้วน"