วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2159

“อีกแล้วกับบรรพบุรุษชิงอวิ๋น!”

เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะถามว่า “อาจารย์ เมื่อท่านพูดว่ากระเป๋าเฉียนคุนมีความเกี่ยวข้องกับบรรพบุรุษชิงอวิ๋น ท่านหมายความว่าอย่างไร?”

จื่อหยางเทียนจุนตอบว่า “เพราะว่าสิ่งของชิ้นนี้ ปรากฏครั้งแรกในมือของบรรพบุรุษชิงอวิ๋น”

“ฉันไม่รู้ว่าบรรพบุรุษชิงอวิ๋นสร้างกระเป๋าเฉียนคุนหรือไม่ แต่ฉันรู้ว่าบรรพบุรุษเป็นผู้มอบกระเป๋าเฉียนคุนให้กับลูกศิษย์ของเขา ซึ่งต่อมากลายเป็นผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายดาบชิงอวิ๋น”

“และชัดเจนว่า สิ่งของชิ้นนี้จะต้องส่งต่อให้กับคุณ”

เยี่ยชิวสับสนมากขึ้นไปอีก “ส่งต่อให้ฉันเหรอ?”

จื่อหยางเทียนจุนพยักหน้า “ถูกต้องแล้ว เหมือนกับผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายดาบชิงอวิ๋นทุกคน ที่มีส่วนหนึ่งของร่างเต๋าเพื่อปกป้องภูเขาคุนหลุน”

เยี่ยชิวพูดต่อ “แล้วดาบสังหารเซียนล่ะ?”

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า “ดาบสังหารเซียนยังได้รับการถ่ายทอดจากบรรพบุรุษชิงอวิ๋น พร้อมกับคำสั่งที่ให้คุณเรียนรู้วิชาดาบนี้”

“แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจจุดประสงค์เบื้องหลังการกระทำของบรรพบุรุษชิงอวิ๋น ฉันเชื่อว่าเขาต้องเล่นเกมที่ใหญ่กว่านี้มาก”

“เยี่ยชิว ฉันรู้ว่าคุณมีข้อสงสัยมากมายในใจ แต่ฉันเชื่อว่าบรรพบุรุษชิงอวิ๋นไม่มีเจตนาไม่ดีต่อคุณหรือพ่อของคุณ มิฉะนั้น เราคงไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้น”

“สำหรับความสงสัยในใจของคุณ ฉันเชื่อว่าสักวันหนึ่งคุณจะได้รับคำตอบ”

“อย่าคิดมากเกินไป เพราะมันอาจนำไปสู่ความทุกข์ที่ไม่จำเป็นได้”

“ตอนนี้ สิ่งที่คุณต้องมุ่งเน้นคือการพัฒนาความแข็งแกร่งของคุณ”

เยี่ยชิวตอบอย่างอ่อนโยนด้วยคำว่า “อืม”

สำหรับเขา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ การเสริมสร้างการฝึกฝนของเขา ตราบใดที่ความแข็งแกร่งเพียงพอ ความสงสัยทั้งหมดก็จะได้รับการแก้ไขทีละอย่าง

นางฟ้าไป๋ฮวาเหลือบมองจื่อหยางเทียนจุน ลังเลที่จะพูด

การกระทำอันแยบยลของเธอทำให้จื่อหยางเทียนจุนสังเกตเห็นอย่างเฉียบแหลม ซึ่งอดไม่ได้ที่จะถามว่า “สาวน้อย คุณอยากพูดอะไร?”

นางฟ้าไป๋ฮวาตอบว่า “ผู้อาวุโส ฉันมีคำขอที่หวังว่าคุณจะช่วยฉันได้”

จื่อหยางเทียนจุนยิ้ม “พวกเราไม่ใช่คนนอก แค่บอกฉันมาว่ามันคืออะไร”

นางฟ้าไป๋ฮวาพูดต่อ “สถานการณ์เป็นแบบนี้ ฉันเป็นผู้นำของวังร้อยดอกไม้ แต่ในคืนนั้น ทุกคนในวังก็ถูกสังหารอย่างโหดร้าย อาจารย์และสหายของฉันเสียชีวิตหมด วังร้อยดอกไม้ก็ถูกทำลายเช่นกัน”

“ฉันตามหาฆาตกรมาโดยตลอด แต่โชคไม่ดีที่ฉันไม่พบเบาะแสใดๆ”

“ผู้อาวุโส ด้วยความแข็งแกร่งอันยิ่งใหญ่ของคุณ คุณช่วยฉันได้ไหม...…”

นางฟ้าไป๋ฮวาหยุดคิดสักครู่แล้วพูดต่อ “ฉันรู้ว่าคำขอของฉันอาจจะมากเกินไปหน่อย และผู้อาวุโสสามารถปฏิเสธฉันได้”

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า “ถ้าฉันปฏิเสธคุณ ฉันกลัวว่าเยี่ยชิวจะไม่ยอมรับฉันในฐานะอาจารย์ของเขาอีกต่อไป”

“สาวน้อย ฉันไม่ได้เพิ่งบอกไปเหรอว่า เราเป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าทำให้มันเป็นทางการเกินไป”

“ไม่ใช่แค่ตามหาฆาตกร ฉันจะช่วยคุณทันที”

“บอกที่อยู่ของวังร้อยดอกไม้ให้ฉันทราบหน่อย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ นางฟ้าไป๋ฮวาก็ดีใจมากและรีบบอกที่อยู่ของวังร้อยดอกไม้ให้ทราบ

“ดูให้ดี ฉันจะช่วยคุณจับฆาตกรตอนนี้” จื่อหยางเทียนจุนกล่าว เมื่อสะบัดแขนเสื้อ พื้นผิวคล้ายกระจกทรงกลมก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา

วงกลมนั้นเหมือนกับกระจก และในไม่ช้า รูปภาพของวังร้อยดอกไม้ก็ปรากฏขึ้นในวงกลม

“นี่คือสถานที่นั้นไหม?” จื่อหยางเทียนจุนถาม

“ใช่” นางฟ้าไป๋ฮวาพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น

“คุณโปรดรอสักครู่ ฉันจะสรุปชื่อฆาตกรให้คุณ” จื่อหยางเทียนจุนชี้ไปที่พื้นผิวกระจกอย่างรวดเร็วสองสามครั้ง ในขณะที่ร่ายคาถา

ภาพในกระจกเริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ราวกับกำลังฉายภาพยนตร์

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง

“เอ๊ะ?”

เยี่ยชิวขมวดคิ้ว “มันแปลกนะ วังร้อยดอกไม้เป็นเพียงนิกายเล็กๆ ในตงฮวง จะไปยั่วยุสิ่งมีชีวิตที่มีพลังเช่นนี้ได้อย่างไร?”

จากนั้นเขาก็มองไปที่นางฟ้าไป๋ฮวา

นางฟ้าไป๋ฮวาส่ายหัวด้วยความสับสนและพูดว่า “ฉันก็คิดไม่ออกเหมือนกัน”

เยี่ยชิวถามอีกครั้ง “อาจารย์ ตามหลักเหตุผลแล้ว ไม่น่าจะมีมหาอำนาจมากมายในตงฮวง ที่ตรงตามเกณฑ์ของการเป็นราชานักบุญใช่ไหม?”

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า “อันที่จริงแล้วมีไม่มาก อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ที่ฆาตกรอาจไม่ได้มาจากตงฮวง”

เยี่ยชิวรู้สึกสับสน “หมายถึงอะไร?”

จื่อหยางเทียนจุนอธิบายว่า “แม้ว่าฆาตกรจะมีวิธีการที่น่าทึ่งในการลบร่องรอย แต่ฉันยังคงสัมผัสได้ถึงพลังอสูรขณะที่ฉันกำลังตามหา”

“ฆาตกรอาจเป็นมหาอำนาจอสูรได้”

เมื่อได้ยินคำว่าเผ่าอสูร เยี่ยชิวก็คิดถึงหู่จื่อทันที

ขณะนี้หู่จื่ออยู่ในเผ่าอสูร

นางฟ้าไป๋ฮวากล่าวว่า “เท่าที่ฉันรู้ วังร้อยดอกไม้ของเราตั้งอยู่ในตงฮวงมาโดยตลอด และเราไม่มีศัตรูเลย เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะทะเลาะกับเผ่าอสูร แต่ทำไมเผ่าอสูรถึงได้เล็งเป้ามาที่วังร้อยดอกไม้ของเราล่ะ?”

“ฉันไม่รู้เรื่องนี้ คุต้องหาคำตอบเอง” จื่อหยางเทียนจุนสั่ง “สาวน้อย ฆาตกรนั้นทรงพลังมาก ก่อนที่คุณจะก้าวสู่ระดับราชานักบุญ อย่าเสี่ยงเข้าไปในเผ่าอสูร”

นางฟ้าไป๋ฮวาพยักหน้าและกล่าวว่า “ขอบคุณที่เตือนนะผู้อาวุโส เมื่อฉันก้าวไปสู่ระดับราชานักบุญแล้ว ฉันจะไปยังเผ่าอสูรเพื่อชี้แจงเรื่องนี้”

ขณะนั้น การปรับปรุงการฝึกฝนของเธอก็เร่งด่วนยิ่งขึ้นมาก

เยี่ยชิวแนะนำว่า “เยว่เอ๋อร์ อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป เมื่อถึงเวลา ฉันจะไปกับคุณที่เผ่าอสูร หู่จื่อเป็นนายน้อยของเผ่าอสูรแล้ว ดังนั้นการมีเขาคอยช่วยเหลือ น่าจะทำให้การสืบสวนเรื่องนี้ง่ายขึ้น”

“อืม” นางฟ้าไป๋ฮวาพยักหน้าเห็นด้วย

“เอาล่ะ มาแสวงหาโอกาสกันต่อเถอะ!” จื่อหยางเทียนจุนกล่าว และด้วยการโบกแขน พลังดาบก็ปะทุขึ้น ทำให้กำแพงพังทลายลง และเผยให้เห็นห้องหิน