อมตะชางเหม่ยตกใจจนขนหัวลุก
เดิมทีเขากะจะใช้โอกาสนี้แสดงความสามารถของเขาต่อหน้าทุกคน และทำให้ทุกคนตะลึง
แต่สถานการณ์ในตอนนี้กลับทำให้ทุกคนตกตะลึง ไม่เว้นแม้แต่ตัวเขา
“ทำไมถึงได้ดุเดือดตั้งแต่เริ่มเลยล่ะ”
“สวรรค์ลงโทษ เจ้าอยากให้ข้าตายหรือไร”
“ข้ายังไม่ได้ล่วงเกินอะไรเจ้าเลยนะ!”
อมตะชางเหม่ยไม่กล้าประมาท ในมือของเขาได้สร้างตราประทับและตะโกนออกไปว่า “ไป”
เพียงพริบตาเดียว ยันต์แปดทิศที่ล้อมรอบตัวเขาไว้ก็ได้ลอยขึ้นไปบนฟ้าทีละแผ่น
อีกด้านหนึ่ง
หยุนซานเองก็กล่าวออกมาด้วยความตกใจว่า “เหตุใดสวรรค์ลงโทษขั้นต้งเทียนของชางเหม่ยถึงได้มีพลังรุนแรงกว่าปราชญ์บางคนเสียอีกเล่า”
ในพื้นที่ห่างไกล นางฟ้าไป๋ฮวาและหยุนซีก็อดตะลึงไม่ได้ โดยเฉพาะหยุนซี เพราะเธอรับรู้ว่าสวรรค์ลงโทษครั้งแรกของอมตะชางเหม่ยนั้นน่ากลัวกว่าสวรรค์ลงโทษครั้งสุดท้ายในตอนที่เธอเข้าสู่ขั้นกลางเสียอีก
จู่ๆในใจของหยุนซีก็เกิดความคิดเลวร้ายขึ้น
“หรือว่า ชางเหม่ยเต้าจ่างจะคิดทะลวงด่านสุดยอดขั้นทงเสินภายในครั้งเดียว”
“จะเป็นไปได้ยังไง”
“แล้วถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นั่นก็ถือว่าสมเหตุสมผลแล้วที่สวรรค์ลงโทษของเขาจะน่ากลัวถึงขนาดนั้น”
ในขณะที่หยุนซีกำลังสับสน สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 81 สายก็พุ่งกระทบเข้ากับยัน 8 ทิศสีทองกลางอากาศ
“ปัง!”
เพียงพริบตาเดียว ยันต์ 8 ทิศสีทองของเขาก็ถูกทำลายลง เดิมทียัน 8 ทิศก็ไม่สามารถป้องกันสวรรค์ลงโทษได้อยู่แล้ว
และทันใดนั้นเอง สายฟ้าทั้ง 81 สายก็ผ่านลงไปที่ร่างของอมตะชางเหม่ย
“ซวยแล้ว!”
อมตะชางเหม่ยตะโกนเสียงดังลั่น เขารีบเร่งความเร็วเพื่อหลบเลี่ยงสายฟ้า แต่สายฟ้าทั้ง 81 สายก็ไล่ตามอมตะชางเหม่ยไปทุกทิศทุกทาง
เพียงไม่นาน อมตะชางเหม่ยก็ถูกสายฟ้าผ่ามาโดนจนได้
แสงจากสายฟ้าเจิดจ้าไปทั่วพื้นดินและผืนฟ้า ไม่มีใครมองเห็นเงาของอมตะชางเหม่ยเลยแม้แต่คนเดียว ได้ยินเพียงเสียงสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นของฟ้าผ่าเท่านั้น
เห็นได้ชัดว่า ร่างของอมตะชางเหม่ยได้ถูกสวรรค์ลงโทษกลืนกินไปแล้ว
“ผู้อาวุโสสูงสุด ชางเหม่ยเขา...จะไม่เป็นไรใช่ไหม” ภายในใจของหยุนซานเกิดความกังวลเล็กน้อย
อมตะชางเหม่ยเป็นเพื่อนของเยี่ยชิว ถ้าเขาถูกสวรรค์ลงโทษฆ่าตายแล้วก็เขาคงไม่สามารถไปอธิบายให้เยี่ยชิวฟังได้
จื่อหยางเทียนจุนเองก็ยิ้มพร้อมกล่าวว่า “วางใจเถอะ ชางเหม่ยจะไม่เป็นไร แต่เขาอาจจะต้องทรมานนิดหน่อย”
หลังจากผ่านไป 15 นาที
สายฟ้าเหล่านั้นก็ค่อยๆเลื่อนลางหายไป
หลังจากที่สายฟ้าหายไป ร่างของอมตะชางเหม่ยก็ค่อยๆโผล่ขึ้นมาให้ทุกคนเห็นอีกครั้ง
เพียงแค่เห็นใบหน้าของอมตะชางเหม่ยคิดดำสนิทราวกับพึ่งออกมาจากเหมืองถ่านหิน เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งเนื้อตัวก็เต็มไปด้วยรอยแผล หลายแผลลึกจนเห็นกระดูก
“ครืน!”
ในขณะที่อมตะชางเหม่ยปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยพลังงานอันยิ่งใหญ่ที่มีมากกว่าก่อนหน้านี้กำลังแผ่ซ่านออกมา
“เฮ้ เขาสามารถทะลวงด่านสุดยอดขั้นทงเสินแล้วงั้นหรอ เป็นไปได้ยังไง!” คางคกทองคำมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของอมตะชางเหม่ย
สีหน้าของหยุนซานเองก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจเช่นกัน “เขารอดชีวิตจากสวรรค์ลงโทษเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมถึงได้สามารถทะลวงด่านสุดยอดขั้นทงเสินได้กัน ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย!”
เป็นที่ทราบกันดีว่าในสถานการณ์ปกติ การทะลวงผ่านด่านพลังขั้นเล็กๆก็ยังต้องโดนสวรรค์ลงโทษอย่างน้อย 7 ครั้ง
แต่อมตะชางเหม่ยนั้นโดนสวรรค์ลงโทษเพียงแค่ครั้งเดียวกลับทะลวงผ่านขีดจำกัดไปได้ นี่มันขัดต่อกฎสวรรค์ชัดๆ
“จื่อหยางเทียนจุนจึงได้อธิบายว่า “สวรรค์ลงโทษที่เพิ่งจบไปนั้น มีสายฟ้าทั้งหมดอยู่ถึง 81 สาย นับว่าใกล้เคียงกับการลงโทษสวรรค์ขั้นปราชญ์อย่างมาก ซึ่งเหนือกว่าการลงโทษของผู้ที่อยู่ในขั้นทงเสินโดยสิ้นเชิง ชัดเจนว่า ชางเหม่ยได้ผ่านการลงโทษของขั้นสูงสุดของทงเสินทั้งหมดในคราวเดียวจึงทำให้การทะลวงด่านพลังสำเร็จลุล่วง”
“อย่างนี้ก็ได้เหรอ” หยุนซานตกตะลึงจนตาค้าง
เขาเป็นประมุขของนิกายแห่งหนึ่ง และเป็นผู้มีอำนาจเทียบเท่ากับนักบุญใหญ่ ตัวเขาเองก็ไม่เคยพบเจอใครที่สามารถเอาชนะสวรรค์ลงโทษได้แบบอมตะชางเหม่ยมาก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...