วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 225

ล้อเล่นเหรอ?

พ่อมึงสิ!

ทำไมนายถึงหน้าด้านขนาดนี้?

ฉีหลินโกรธจนหน้าเขียว

ไอ้แก่คนนี้ทำนายไม่แม่นยำ ยังปากดี พูดว่าฉันไม่มีสมอง หน้าไม่อายจริงๆ

ฉีหลินในใจโกรธมาก พูดอย่างไม่พอใจ“ผู้อาวุโส ตอนนี้เหมือนเผชิญหน้ากับศึกใหญ่ ท่านเอาชีวิตของทูตมังกรเขียวมาล้อเล่น แบบนี้เกินไปไหม ท่านรู้ตัวไหม?”

เพียะ!

ผู้อมตะชางเหม่ยตบลงบนโต๊ะ พูดด้วยความโกรธ “ทำไม ไม่ชอบให้ฉันล้อเล่น?นายไม่ยอมใช่ไหม ถ้าไม่ยอมก็ต่อสู้กับฉัน!”

“ท่าน”

ฉีหลินโกรธมาก ในใจคิด ถ้าหากฉันสู้ชนะนาย ก็ลงมือไปนานแล้ว

“พอแล้ว ผู้อาวุโส คุณอย่าไปเอาพิมเสนแลกกับเกลือ”เฉายวนส่งสายตาไปทางฉีหลิน และพูด“รีบขอโทษผู้อาวุโส”

“ไท้เจี่ยน เขา…”

“ขอโทษ!”เฉายวนพูดตะโกน

เหมือนที่ฉีหลินพูด ตอนนี้เหมือนเผชิญหน้ากับศึกใหญ่ ต้องการผู้มีฝีมือสูงช่วย ถ้าหากกวนโมโหจนผู้อมตะชางเหม่ยไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ต้องยุ่งยากแน่นอน

เยี่ยชิวยิ้มและพูด“คนจริงจะไม่ใจแคบ ผมคิดว่าฉีหลินก็ไม่ต้องขอโทษเขา ดื่มเหล้าคารวะหนึ่งแก้วดีกว่าเถอะ”

ผู้อมตะชางเหม่ยถือว่าอาวุโสกว่าจึงดูถูกเด็กรุ่นหลัง ก็พูดกับฉีหลินเสียงเย็นชา“รินเหล้า”

ฉีหลินรินเหล้าให้ผู้อมตะชางเหม่ยเต็มแก้ว แอบด่าในใจ ดื่มให้ตายไปเลย

“นำเหล้าส่งมาให้ฉัน”ผู้อมตะชางเหม่ยเริ่มสร้างภาพ

ฉีหลินหมดคำพูด จำเป็นต้องนำแก้วเหล้าส่งไปให้ในมือของผู้อมตะชางเหม่ย

ผู้อมตะชางเหม่ยรับแก้วเหล้ามา ดื่มรวดเดียวหมด หลังจากนั้นก็พูดเสียงเย็นชา“นี้ยังถือว่าใช้ได้”

เฉายวนรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ชี้ไปที่ชายวัยกลางคนและพูด“เยี่ยชิว ฉันแนะนำกับนายหน่อย ท่านนี้คือทูตมังกรเขียวของพวกเราหลงเหมิน”

เยี่ยชิวมองสังเกตทูตมังกรเขียว ในใจอดไม่ได้ที่จะสงสัย หมอนี่รูปร่างหน้าตาธรรมดาแบบนี้เป็นผู้มีฝีมือสูงของหลงเหมิน

“สวัสดีครับ ผมคือเยี่ยชิว”เยี่ยชิวเป็นฝ่ายทักทาย

ทูตมังกรเขียวค่อยๆพยักหน้า และพูด“ถือว่าก้าวหน้า แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน”

“เมื่อก่อน？”เยี่ยชิวสงสัย

เฉายวนพูดพลางยิ้มอยู่ด้านข้าง“ครั้งก่อนเวลาที่นายทำลายลัทธิแม่มดที่เจียงโจว ฉันกับทูตมังกรเขียวมองดูอยู่ไม่ไกลเดิมทีเตรียมจะให้ทูตมังกรเขียวลงมือ คิดไม่ถึงว่านายตัวเองจะจัดการได้แล้ว”

เยี่ยชิวรู้สึกตกใจ

ถ้าหากไม่ใช่เฉายวนพูดออกมา เขาก็ยังไม่รู้จริงๆ

“เดิมที ครั้งนั้นคือทดสอบผม ไท้เจี่ยนเข้าใจทุกอย่าง โชคดีที่ผมไม่ได้ทำให้ไท้เจี่ยนผิดหวัง ยังรักษาชีวิตน้อยๆไว้ได้”

เยี่ยชิวแผ่นหลังเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น

ทูตมังกรเขียวพูด“ครั้งนั้นนายทำได้ไม่เลว แต่อ่อนหัดเกินไป บทเรียนสอนให้เราฉลาดขึ้น หวังว่าต่อไปพบเรื่องราวก็อย่าฮึกเหิม”

เยี่ยชิวเข้าใจ ทูตมังกรเขียวพูดก็คือบททดสอบครั้งนั้น เขากับราชามังกรล้วนตกหลุมพลางของตงเฉิน

โชคดีก็คือ สุดท้ายยังจัดการตงเฉินได้ ทำลายลัทธิแม่มดเจียงโจว

“ขอบคุณที่เตือน ต่อไปนี้ผมจะระวัง”เยี่ยชิวพูดตอบอย่างซาบซึ้ง

เวลานี้ ผู้อมตะชางเหม่ยมองดูทูตมังกรเขียว“ต่อสู้กับเซียวจิ่วแล้ว?”

“อืม”ทูตมังกรพูดตอบ

“เมื่อไหร่？”

“เดือนที่แล้ว”

“นายแพ้แล้ว?”

“อืม”ทูตมังกรเขียวพูดตอบ และพูดต่อ“แพ้แค่ครึ่งหนึ่ง”

พรึบ

เยี่ยชิวสูดลมหายใจเย็น

ต้องรู้ว่า ผู้ชนะเลิศโหวเป็นผู้มีฝีมือสูงอันดับหนึ่งของรายชื่อสำนักมังกร แต่ทูตมังกรเขียวนึกไม่ถึงว่าจะแพ้เซียวจิ๋วแค่ครึ่งหนึ่ง นี้บ้าไปแล้วเถอะ!

“ถ้าหากไม่ใช่กังวลความปลอดภัยของไท้เจี่ยน ครั้งนั้นฉันไม่มีทางแพ้ให้เซียวจิ่ว”น้ำเสียงของทูตมังกรเขียวเต็มไปด้วยความไม่ยอม

“นายดูถูกเซียวจิ่วแล้ว”ผู้อมตะชางเหม่ยพูดอย่างไม่พอใจ“เซียวจิ่วคนสารเลว คาดไม่ถึงว่าเขาจะแกล้งยอมแพ้ ฉันโกรธมาก”

ทูตมังกรเขียวขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ“ท่านหมายความว่าอะไร?ท่านกำลังสงสัยความสามารถของฉัน หรือคิดว่าเซียวจิ่วลงมืออย่างมีเมตตากับผม?”

“ถ้าหากเขาลงมืออย่างไม่มีเมตตา นายคิดว่านายจะกลับมาได้อย่างสมบูรณ์แบบไหม?”ผู้อมตะชางเหม่ยพูด

“ครั้งก่อนแย่งชิงตำแหน่งผู้นำมังกร ฉันกับอู่ตานซานทั้งสองคนร่วมมือกัน ก็ไม่สามารถต่อต้านเซียวจิ่วได้ แต่นายกลับแพ้เซียวจิ่วแค่ก้าวเดียว นายคิดว่าเป็นไปได้ไหม?”

ทูตมังกรเขียวรู้สำนึกขึ้นทันที

ครั้งที่แล้วหลังจากที่กลับมา เขาก็รู้สึกว่า การต่อสู้ของเขากับเซียวจิ่วมีปัญหา

เวลานั้นเขายังไม่เข้าใจ ปัญหาอยู่ที่ไหน

ตอนนี้ได้ยินผู้อมตะชางเหม่ยพูด ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นผู้มีฝีมือสูงอันดับหนึ่งของสำนักมังกร แต่ความสามารถของผู้อมตะชางเหม่ยกับเจ้าสำนักอู่ตานซานไม่มีทางอ่อนแอกว่าเขาแน่นอน ทั้งสองคนร่วมมือกันก็รับมือกับเซียวจิ่วได้แค่สามครั้ง ทำไมตัวเองถึงสามารถแพ้แค่ครึ่งเดียวล่ะ?

“เซียวจิ่วทำไมต้องลงมืออย่างมีเมตตากับฉัน?”ทูตมังกรเขียวไม่เข้าใจ

“สมองหมู”ผู้อมตะชางเหม่ยพูดอย่างไม่สบอารมณ์“เห็นแก่หน้าผู้อื่น แม้แต่เรื่องนี้นายก็ไม่เข้าใจเหรอ?”

“ท่านคือพูดว่า เซียวจิ่วเห็นแก่หน้าไท้เจี่ยน ลงมืออย่างมีเมตตากับผม?”ทูตมังกรเขียวยิ่งสงสัยมากขึ้น และพูด“ตามที่ผมรู้ ไท้เจี่ยนกับผู้ชนะเลิศโหวไม่ได้สนิทสนมกัน”

ผู้อมตะชางเหม่ยพูดสบถ“เฉายวนไม่ได้สนิทสนมกันจริงๆ เพียงแต่เขากลายเป็นน้องเขยของเฉายวน”

น้องเขย?

ทุกคนชะงักไปทันที

หรือว่าคนที่เซียวจิ่วชอบก็คือจูเซวี่ย?

ผู้อมตะชางเหม่ยพูดกับเฉายวน“เซียวจิ่วเจ้าหนุ่มนั่นถึงแม้ว่าฉันไม่ชอบ แต่ก็ต้องยอมรับ เขาเป็นบุคคลอัจฉริยะ จูเซวี่ยแต่งงานกับเขา พอที่จะพูดได้ว่าชายเก่งหญิงสวย เป็นกิ่งทองใบหยกที่สวรรค์ประทานให้”

“และ ยังเอื้อผลประโยชน์กับหลงเหมินเป็นอย่างยิ่ง”

“ฉันคิดว่านายลองพิจารณาเรื่องการแต่งงานอีกครั้งเถอะ”

เฉายวนฝืนยิ้ม“ผู้อาวุโส ท่านก็รู้ ไม่ใช่ผมไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานนี้ แต่ว่าจูเซวี่ยไม่ชอบเซียวจิ่ว ผมจะทำอะไรได้ล่ะ?”

“ไม่มีทาง จูเซวี่ยแม้แต่เซียวจิ่วก็ยังไม่ชอบ?”

ผู้อมตะชางเหม่ยไม่เชื่อ

เฉายวนพูด“จูเซวี่ยเคยพูด ถ้าหากหลงเหมินไม่ยิ่งใหญ่ เธอก็จะไม่แต่งงาน”

ผู้อมตะชางเหม่ยรู้สึกซาบซึ้งใจ และพูด“เฉายวน น้องสาวคนนี้ของนายไม่ง่าย!ถ้าหากเธอเป็นผู้ชาย ฉันจะรับไว้เป็นลูกศิษย์ รับช่วงแทนต่อฉันดูแลสำนักภูเขาอู่ซาน”

เยี่ยชิวที่อยู่ด้านข้างกลอกตามองบน

ไอ้แก่คนนี้ เริ่มมองข้ามคนอื่นอีกแล้ว

“พอแล้ว ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว พูดเรื่องเป็นงานเป็นการเถอะ”เฉายวนถามทูตมังกรเขียว“เรื่องจัดการเสร็จแล้ว?”

“จัดการเสร็จแล้ว”ทูตมังกรเขียวพูดตอบ“คืนนี้ เฟิงชู่หลิงสู้รบกันให้ตายไปข้างหนึ่ง”

“ดี”เฉายวนก็ถามอีก“ฝ่ายตรงข้ามมีคนเท่าไหร่”

ทูตมังกรเขียวพูดตอบ“ไม่รู้จำนวนคนอย่างละเอียด ผมเดาว่า มีประมาณห้าหกคน ความสามารถน่าจะมากกว่าผู้มีฝีมือสูงสำนักมังกร จริงสิ ยังไม่รวมถึงหญิงชราประหลาดหนานเตียนกับราชางู”

“สองคนนี้ไม่ต้องกังวล คนหนึ่งตายแล้ว อีกคนกำลังหนี”

เฉายวนไม่ได้อธิบายเยอะ พูดกับผู้อมตะชางเหม่ย“ผู้อาวุโส รบกวนท่านช่วยทำนาย ดูว่าการสู้รบคืนนี้มีผลดีกับพวกเราไหม?”

“ได้”

ผู้อมตะชางเหม่ยนำเหรียญทองแดงสามเหรียญออกมาอีกครั้ง ใช้มือขวาโยนขึ้น

ฉับพลัน เหรียญทองแดงสามเหรียญก็หมุนอยู่ในอากาศ มีเสียงดังออกมา

หลังจากนั้นครึ่งนาที

เพล้ง!

เหรียญทองแดงสามเหรียญตกลงบนโต๊ะ เรียงตัวอักษรกัน

ผู้อมตะชางเหม่ยยิ้มและพูด“เป็นสิริมงคล”

ได้ยิน เยี่ยชิวก็สบตากับเฉายวน

หัวใจของทั้งสองคนจมดิ่ง

ไอ้แก่คนนี้ทำนายดวงเชื่อถือไม่ได้ ถ้าฟังตรงข้ามกัน ก็คือเกิดความชั่วร้ายมาก

หรือว่า สวรรค์จะทำลายหลงเหมิน?