ล้อเล่นเหรอ?
พ่อมึงสิ!
ทำไมนายถึงหน้าด้านขนาดนี้?
ฉีหลินโกรธจนหน้าเขียว
ไอ้แก่คนนี้ทำนายไม่แม่นยำ ยังปากดี พูดว่าฉันไม่มีสมอง หน้าไม่อายจริงๆ
ฉีหลินในใจโกรธมาก พูดอย่างไม่พอใจ“ผู้อาวุโส ตอนนี้เหมือนเผชิญหน้ากับศึกใหญ่ ท่านเอาชีวิตของทูตมังกรเขียวมาล้อเล่น แบบนี้เกินไปไหม ท่านรู้ตัวไหม?”
เพียะ!
ผู้อมตะชางเหม่ยตบลงบนโต๊ะ พูดด้วยความโกรธ “ทำไม ไม่ชอบให้ฉันล้อเล่น?นายไม่ยอมใช่ไหม ถ้าไม่ยอมก็ต่อสู้กับฉัน!”
“ท่าน”
ฉีหลินโกรธมาก ในใจคิด ถ้าหากฉันสู้ชนะนาย ก็ลงมือไปนานแล้ว
“พอแล้ว ผู้อาวุโส คุณอย่าไปเอาพิมเสนแลกกับเกลือ”เฉายวนส่งสายตาไปทางฉีหลิน และพูด“รีบขอโทษผู้อาวุโส”
“ไท้เจี่ยน เขา…”
“ขอโทษ!”เฉายวนพูดตะโกน
เหมือนที่ฉีหลินพูด ตอนนี้เหมือนเผชิญหน้ากับศึกใหญ่ ต้องการผู้มีฝีมือสูงช่วย ถ้าหากกวนโมโหจนผู้อมตะชางเหม่ยไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ต้องยุ่งยากแน่นอน
เยี่ยชิวยิ้มและพูด“คนจริงจะไม่ใจแคบ ผมคิดว่าฉีหลินก็ไม่ต้องขอโทษเขา ดื่มเหล้าคารวะหนึ่งแก้วดีกว่าเถอะ”
ผู้อมตะชางเหม่ยถือว่าอาวุโสกว่าจึงดูถูกเด็กรุ่นหลัง ก็พูดกับฉีหลินเสียงเย็นชา“รินเหล้า”
ฉีหลินรินเหล้าให้ผู้อมตะชางเหม่ยเต็มแก้ว แอบด่าในใจ ดื่มให้ตายไปเลย
“นำเหล้าส่งมาให้ฉัน”ผู้อมตะชางเหม่ยเริ่มสร้างภาพ
ฉีหลินหมดคำพูด จำเป็นต้องนำแก้วเหล้าส่งไปให้ในมือของผู้อมตะชางเหม่ย
ผู้อมตะชางเหม่ยรับแก้วเหล้ามา ดื่มรวดเดียวหมด หลังจากนั้นก็พูดเสียงเย็นชา“นี้ยังถือว่าใช้ได้”
เฉายวนรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ชี้ไปที่ชายวัยกลางคนและพูด“เยี่ยชิว ฉันแนะนำกับนายหน่อย ท่านนี้คือทูตมังกรเขียวของพวกเราหลงเหมิน”
เยี่ยชิวมองสังเกตทูตมังกรเขียว ในใจอดไม่ได้ที่จะสงสัย หมอนี่รูปร่างหน้าตาธรรมดาแบบนี้เป็นผู้มีฝีมือสูงของหลงเหมิน
“สวัสดีครับ ผมคือเยี่ยชิว”เยี่ยชิวเป็นฝ่ายทักทาย
ทูตมังกรเขียวค่อยๆพยักหน้า และพูด“ถือว่าก้าวหน้า แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน”
“เมื่อก่อน?”เยี่ยชิวสงสัย
เฉายวนพูดพลางยิ้มอยู่ด้านข้าง“ครั้งก่อนเวลาที่นายทำลายลัทธิแม่มดที่เจียงโจว ฉันกับทูตมังกรเขียวมองดูอยู่ไม่ไกลเดิมทีเตรียมจะให้ทูตมังกรเขียวลงมือ คิดไม่ถึงว่านายตัวเองจะจัดการได้แล้ว”
เยี่ยชิวรู้สึกตกใจ
ถ้าหากไม่ใช่เฉายวนพูดออกมา เขาก็ยังไม่รู้จริงๆ
“เดิมที ครั้งนั้นคือทดสอบผม ไท้เจี่ยนเข้าใจทุกอย่าง โชคดีที่ผมไม่ได้ทำให้ไท้เจี่ยนผิดหวัง ยังรักษาชีวิตน้อยๆไว้ได้”
เยี่ยชิวแผ่นหลังเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น
ทูตมังกรเขียวพูด“ครั้งนั้นนายทำได้ไม่เลว แต่อ่อนหัดเกินไป บทเรียนสอนให้เราฉลาดขึ้น หวังว่าต่อไปพบเรื่องราวก็อย่าฮึกเหิม”
เยี่ยชิวเข้าใจ ทูตมังกรเขียวพูดก็คือบททดสอบครั้งนั้น เขากับราชามังกรล้วนตกหลุมพลางของตงเฉิน
โชคดีก็คือ สุดท้ายยังจัดการตงเฉินได้ ทำลายลัทธิแม่มดเจียงโจว
“ขอบคุณที่เตือน ต่อไปนี้ผมจะระวัง”เยี่ยชิวพูดตอบอย่างซาบซึ้ง
เวลานี้ ผู้อมตะชางเหม่ยมองดูทูตมังกรเขียว“ต่อสู้กับเซียวจิ่วแล้ว?”
“อืม”ทูตมังกรพูดตอบ
“เมื่อไหร่?”
“เดือนที่แล้ว”
“นายแพ้แล้ว?”
“อืม”ทูตมังกรเขียวพูดตอบ และพูดต่อ“แพ้แค่ครึ่งหนึ่ง”
พรึบ
เยี่ยชิวสูดลมหายใจเย็น
ต้องรู้ว่า ผู้ชนะเลิศโหวเป็นผู้มีฝีมือสูงอันดับหนึ่งของรายชื่อสำนักมังกร แต่ทูตมังกรเขียวนึกไม่ถึงว่าจะแพ้เซียวจิ๋วแค่ครึ่งหนึ่ง นี้บ้าไปแล้วเถอะ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...