เยี่ยชิวเหมือนกับพบแผ่นดินใหม่ ตากลมๆจ้องมองไปในห้องนอนเป็นเวลานาน จนไม่สามารถดึงสติกลับมาได้ทันที
ในขณะนั้น เขาก็เห็นนางฟ้าไป๋ฮวายืนอยู่ข้างเตียง นางมัดผมขึ้น เผยใบหน้าที่สวยงามออกมา
แน่นอนว่า นั่นไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้เยี่ยชิวเสียสมาธิ
ที่เยี่ยชิวเสียสมาธิ ก็เพราะเสื้อผ้าที่นางฟ้าไป๋ฮวาสวมใส่
นางฟ้าไป๋ฮวาสวมชุดแอร์โฮสเตสสีฟ้าที่รัดรูปมาก เผยให้เห็นเอวที่เพรียวบางและทรวดทรงที่น่าสนใจ
สิ่งที่ดึงดูดที่สุดคือ ชุดนี้ไม่ใช่ชุดแอร์โฮสเตสธรรมดา บริเวณตรงกลางร่าง มีผ้าน้อยชิ้นมาก
ยอดเขาปรากฏขึ้น
ขาวผ่องสะดุดตา
ทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
และขาทั้งสองข้างของนาง ยาวและตรง ปกคลุมด้วยถุงน่องสีดำ...
พร้อมด้วย รองเท้าส้นสูงสีเงินสูงสิบเซนติเมตร!
ในขณะที่เยี่ยชิวตาค้าง นางฟ้าไป๋ฮวาก็เดินเข้ามาข้างหน้าเขา วางมือที่สะดือและพูดด้วยท่าทางมืออาชีพว่า "นายท่าน ยินดีต้อนรับค่ะ ข้าคือหมอนวดหมายเลข88ค่ะ ท่านคิดว่าอย่างไรคะ?"
พูดจบ นางก็โค้งคำนับให้เยี่ยชิว
ทันใดนั้น สองเนินขาวแทบจะกระโจนออกมา เยี่ยชิวรู้สึกเหมือนมีน้ำคลื่นก่อตัวขึ้นในใจ
"อึก!"
เยี่ยชิวกลับมามีสติอีกครั้ง อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายแล้วถามว่า "เย่ว์เอ้อร์ เจ้าไปเอาชุดนี้มาจากไหน"
เสื้อผ้าแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นของจากโลกมนุษย์
“นายท่าน ท่านยังไม่ได้ตอบข้าเลย ข้าคือหมอนวดหมายเลข 88 ท่านคิดว่าโอเคไหม?” นางฟ้าไป่ฮวาดูเหมือนจะใส่ตัวเองเข้าไปมีบทบาทจริงๆ และพูดว่า "หากท่านไม่พอใจ ท่านสามารถเปลี่ยนอีกครั้งได้"
เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ และพูดว่า "ความงามเช่นนี้ ข้าไม่เปลี่ยนหรอก เจ้านั่นแหละ"
“ขอบคุณนายท่าน เชิญตามข้ามา” นางฟ้าไป๋ฮวาพูดจบ ก็ดึงเยี่ยชิวไปไว้ขอบเตียง แล้วช่วยเขาถอดเสื้อผ้าออก
“นายท่าน กรุณานอนลง โดยคว่ำตัวลง”
เยี่ยชิวทำตามที่นางบอก
จนถึงตอนนี้ เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่า ผ้าปูที่นอนถูกปกคลุมไปด้วยดอกกุหลาบสีสดใส
ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีกระถางธูปจุดอยู่ข้างเตียง และมีควันสีขาวออกมาจากนั้น มันมีกลิ่นหอมและผ่อนคลาย ทำให้ผู้คนผ่อนคลายโดยไม่รู้ตัว
“นายท่าน เริ่มเลยได้ไหม?” นางฟ้าไป๋ฮวาถาม
เยี่ยชิวตอบว่า "เริ่มได้เลย"
ในไม่ช้า เยี่ยชิวรู้สึกได้ว่า มีมือนุ่มๆไร้กระดูกสองมือ กำลังบีบนวดหลังของเขา
เยี่ยชิวเป็นแพทย์แผนจีนและเชี่ยวชาญด้านการนวดมาก เขาค้นพบว่า เทคนิคการนวดของนางฟ้าไป๋ฮวานั้นดีมาก ไม่เบาไม่หนัก กำลังพอดี
“นายท่าน กำลังมือนั้นพอเหมาะหรือไม่?” นางฟ้าไป๋ฮวาถาม
"กำลังดี" เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เย่วเอ๋อร์ เจ้าเรียนการนวดมาจากใคร?”
นางฟ้าไป๋ฮวาบอกว่า "นายท่าน ที่นี่ไม่มีเย่ว์เอ้อร์ ข้าคือหมายเลข 88"
เฮ้อ กำลังอินกับบทบาทอยู่เหรอ?
เยี่ยชิวเลือกที่จะไม่พูดอีกต่อไป แล้วปล่อยให้นางฟ้าไป๋ฮวาเป็นคนลงมือทำต่อ
หลังจากนวดไปสักพัก เยี่ยชิวก็พบว่าจู่ๆนางฟ้าไป๋ฮวาก็หยุดนวด อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมอง เห็นก็ว่านางฟ้าไป๋ฮวากำลังทาอะไรบางอย่างบนมือของนาง และกลิ่นหอมก็ลอยเข้าจมูกของเขา
“น้ำมันหอมระเหย?”
“ไม่มีทาง นางเตรียมน้ำมันหอมระเหยมาด้วยเหรอ?”
เยี่ยชิวเห็นกล่องสีสันสดใสเล็กๆอยู่ข้างๆ เขาจึงตกตะลึงไปชั่วขณะ
นี่คือ......
กล่องหมอนวดในตำนาน?
“คิดไม่ถึงว่า อุปกรณ์จะค่อนข้างสมบูรณ์”
นางฟ้าไป๋ฮวาเทน้ำมันหอมระเหยในปริมาณที่เหมาะสมลงบนฝ่ามือข้างหนึ่ง จากนั้นถูฝ่ามือเล็กน้อยจนอุ่น เพื่อให้ฝ่ามือเคลือบน้ำมันหอมระเหยเท่าๆกัน จากนั้นจึงใช้มือทั้งสองข้างลูบหลังของเยี่ยชิว
จากบนลงล่าง
จากล่างขึ้นบน
กลับไปกลับมา
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“นายท่าน ท่านรู้สึกสบายไหม?” นางฟ้าไป๋ฮวาถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...