วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2282

เยี่ยชิวเหมือนกับพบแผ่นดินใหม่ ตากลมๆจ้องมองไปในห้องนอนเป็นเวลานาน จนไม่สามารถดึงสติกลับมาได้ทันที

ในขณะนั้น เขาก็เห็นนางฟ้าไป๋ฮวายืนอยู่ข้างเตียง นางมัดผมขึ้น เผยใบหน้าที่สวยงามออกมา

แน่นอนว่า นั่นไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้เยี่ยชิวเสียสมาธิ

ที่เยี่ยชิวเสียสมาธิ ก็เพราะเสื้อผ้าที่นางฟ้าไป๋ฮวาสวมใส่

นางฟ้าไป๋ฮวาสวมชุดแอร์โฮสเตสสีฟ้าที่รัดรูปมาก เผยให้เห็นเอวที่เพรียวบางและทรวดทรงที่น่าสนใจ

สิ่งที่ดึงดูดที่สุดคือ ชุดนี้ไม่ใช่ชุดแอร์โฮสเตสธรรมดา บริเวณตรงกลางร่าง มีผ้าน้อยชิ้นมาก

ยอดเขาปรากฏขึ้น

ขาวผ่องสะดุดตา

ทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

และขาทั้งสองข้างของนาง ยาวและตรง ปกคลุมด้วยถุงน่องสีดำ...

พร้อมด้วย รองเท้าส้นสูงสีเงินสูงสิบเซนติเมตร!

ในขณะที่เยี่ยชิวตาค้าง นางฟ้าไป๋ฮวาก็เดินเข้ามาข้างหน้าเขา วางมือที่สะดือและพูดด้วยท่าทางมืออาชีพว่า "นายท่าน ยินดีต้อนรับค่ะ ข้าคือหมอนวดหมายเลข88ค่ะ ท่านคิดว่าอย่างไรคะ?"

พูดจบ นางก็โค้งคำนับให้เยี่ยชิว

ทันใดนั้น สองเนินขาวแทบจะกระโจนออกมา เยี่ยชิวรู้สึกเหมือนมีน้ำคลื่นก่อตัวขึ้นในใจ

"อึก!"

เยี่ยชิวกลับมามีสติอีกครั้ง อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายแล้วถามว่า "เย่ว์เอ้อร์ เจ้าไปเอาชุดนี้มาจากไหน"

เสื้อผ้าแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นของจากโลกมนุษย์

“นายท่าน ท่านยังไม่ได้ตอบข้าเลย ข้าคือหมอนวดหมายเลข 88 ท่านคิดว่าโอเคไหม?” นางฟ้าไป่ฮวาดูเหมือนจะใส่ตัวเองเข้าไปมีบทบาทจริงๆ และพูดว่า "หากท่านไม่พอใจ ท่านสามารถเปลี่ยนอีกครั้งได้"

เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ และพูดว่า "ความงามเช่นนี้ ข้าไม่เปลี่ยนหรอก เจ้านั่นแหละ"

“ขอบคุณนายท่าน เชิญตามข้ามา” นางฟ้าไป๋ฮวาพูดจบ ก็ดึงเยี่ยชิวไปไว้ขอบเตียง แล้วช่วยเขาถอดเสื้อผ้าออก

“นายท่าน กรุณานอนลง โดยคว่ำตัวลง”

เยี่ยชิวทำตามที่นางบอก

จนถึงตอนนี้ เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่า ผ้าปูที่นอนถูกปกคลุมไปด้วยดอกกุหลาบสีสดใส

ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีกระถางธูปจุดอยู่ข้างเตียง และมีควันสีขาวออกมาจากนั้น มันมีกลิ่นหอมและผ่อนคลาย ทำให้ผู้คนผ่อนคลายโดยไม่รู้ตัว

“นายท่าน เริ่มเลยได้ไหม?” นางฟ้าไป๋ฮวาถาม

เยี่ยชิวตอบว่า "เริ่มได้เลย"

ในไม่ช้า เยี่ยชิวรู้สึกได้ว่า มีมือนุ่มๆไร้กระดูกสองมือ กำลังบีบนวดหลังของเขา

เยี่ยชิวเป็นแพทย์แผนจีนและเชี่ยวชาญด้านการนวดมาก เขาค้นพบว่า เทคนิคการนวดของนางฟ้าไป๋ฮวานั้นดีมาก ไม่เบาไม่หนัก กำลังพอดี

“นายท่าน กำลังมือนั้นพอเหมาะหรือไม่?” นางฟ้าไป๋ฮวาถาม

"กำลังดี" เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เย่วเอ๋อร์ เจ้าเรียนการนวดมาจากใคร?”

นางฟ้าไป๋ฮวาบอกว่า "นายท่าน ที่นี่ไม่มีเย่ว์เอ้อร์ ข้าคือหมายเลข 88"

เฮ้อ กำลังอินกับบทบาทอยู่เหรอ?

เยี่ยชิวเลือกที่จะไม่พูดอีกต่อไป แล้วปล่อยให้นางฟ้าไป๋ฮวาเป็นคนลงมือทำต่อ

หลังจากนวดไปสักพัก เยี่ยชิวก็พบว่าจู่ๆนางฟ้าไป๋ฮวาก็หยุดนวด อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมอง เห็นก็ว่านางฟ้าไป๋ฮวากำลังทาอะไรบางอย่างบนมือของนาง และกลิ่นหอมก็ลอยเข้าจมูกของเขา

“น้ำมันหอมระเหย?”

“ไม่มีทาง นางเตรียมน้ำมันหอมระเหยมาด้วยเหรอ?”

เยี่ยชิวเห็นกล่องสีสันสดใสเล็กๆอยู่ข้างๆ เขาจึงตกตะลึงไปชั่วขณะ

นี่คือ......

กล่องหมอนวดในตำนาน?

“คิดไม่ถึงว่า อุปกรณ์จะค่อนข้างสมบูรณ์”

นางฟ้าไป๋ฮวาเทน้ำมันหอมระเหยในปริมาณที่เหมาะสมลงบนฝ่ามือข้างหนึ่ง จากนั้นถูฝ่ามือเล็กน้อยจนอุ่น เพื่อให้ฝ่ามือเคลือบน้ำมันหอมระเหยเท่าๆกัน จากนั้นจึงใช้มือทั้งสองข้างลูบหลังของเยี่ยชิว

จากบนลงล่าง

จากล่างขึ้นบน

กลับไปกลับมา

ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“นายท่าน ท่านรู้สึกสบายไหม?” นางฟ้าไป๋ฮวาถาม

(เพื่อที่จะรักษาจำนวนคนอ่าน จุดนี้จึงละคำ5,000คำไว้ ไม่ต้องขอบคุณฉัน โปรดเรียกฉันว่าคนดีเถอะ)

ผ่านไปเป็นเวลานาน

ทุกอย่างกลับสู่ความสงบ

นางฟ้าไป๋ฮวานอนอยู่ในอ้อมแขนของเยี่ยชิว เหมือนดอกท้อที่ถูกพายุรุนแรงซัดมา เห็นแล้วรู้สึกสงสาร

“เยว่เอ๋อร์ เจ้าเรียนรู้วิธีการเหล่านี้จากใคร? พี่หว่านเป็นคนสอนเจ้าใช่ไหม?”

"ท่านรู้ได้อย่างไร?"

“เพราะพี่หว่านใช้น้ำมันหอมระเหยแบบเดียวกับเจ้า เพราะฉะนั้น เสื้อผ้าพี่หว่านก็เป็นคนให้มาด้วยเหรอ?”

"อืม" นางฟ้าไป๋ฮวาบอกว่า "พี่หว่านบอกให้ข้าจับตาดูท่านไว้ และอย่าปล่อยให้ท่านไปยุ่งกับคนอื่น"

“แล้วทำไมก่อนหน้านั้นเจ้าไม่เอาออกมาล่ะ” เยี่ยชิวถาม

“เมื่อก่อนท่านไม่ให้โอกาสข้านิ” นางฟ้าไป๋ฮวาถามว่า "ท่านชอบหรือไม่?"

“ข้าชอบ แต่น่าเสียดาย ที่เมื่อกี้ทำถุงน่องขาด” เยี่ยชิวพูดด้วยความเสียใจเล็กน้อย

“จริงๆแล้วข้ายังมีอีก” นางฟ้าไป๋ฮวาบอกว่า "พี่หว่านเตรียมมาให้ข้าหลายร้อยคู่ ทุกสี แถมยังเป็นรูปตาข่ายด้วย"

"เยี่ยมมากเลย" เยี่ยชิวดูตื่นเต้นมาก

“สามี ขอปรึกษาอะไรกับท่านหน่อยได้ไหม” นางฟ้าไป๋ฮวากล่าวว่า "เมื่อท่านไปจากนิกายดาบชิงอวิ๋น ช่วยพาข้าไปด้วยได้ไหม?"

"ไม่ได้" เยี่ยชิวปฏิเสธโดยไม่คิด และพูดว่า "เจ้าอยู่ที่นิกายดาบชิงอวิ๋นปลอดภัยที่สุด หากเจ้าติดตามข้า เจ้าอาจเผชิญกับวิกฤติความเป็นความตายได้ในบางครั้ง ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถพาเจ้าไปด้วยได้”

“หึ ปฏิเสธข้าตรงๆแบบนี้ มันใจร้ายเกินไป ข้าไม่ยอมปล่อยเจ้าไปแน่” นางฟ้าไป๋ฮวาพูดจบ ก็เข้าไปพัวพันเยี่ยชิว

ศึกเริ่มต้นอีกครั้ง

.........

ช่วงเวลาอันแสนวิเศษสามวัน ผ่านไปในพริบตา

วันที่สี่

แต่เช้าตรู่ เยี่ยชิวก็มาที่ห้องประชุมตำหนัก

เพราะวันนี้จื่อหยางเทียนจุนจะพาเขาเยี่ยหวู่ซวงไปที่สถานที่สืบทอดของนิกายดาบชิงอวิ๋น