วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2331

ที่ยอดเขาตงซาน

การต่อสู้ที่วุ่นวายยังคงดำเนินต่อไป

เยี่ยชิวเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้สองคน และการต่อสู้ก็ดุเดือดเป็นพิเศษ วัวต้าลี่ยังต้องต่อสู้อย่างหนักกับพระสงฆ์สองรูป

ปัญหาหลักคือพระสงฆ์เหล่านี้แทบจะอยู่ยงคงกระพันราวกับว่าพวกเขาเป็นเครื่องจักรต่อสู้ที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและทนต่อความเจ็บปวด

“บ้าเอ๊ย ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะเอาชนะคุณไม่ได้!”

เยี่ยชิวโกรธจัด ปลดปล่อยเก้าก้าวแห่งสวรรค์ ทำให้พลังต่อสู้ของเขาพุ่งไปถึงจุดสูงสุดในทันที

“ปัง!”

เขาโจมตีพระสงฆ์รูปหนึ่งอย่างรุนแรงด้วยหมัด

ใครจะรู้ ครั้งนี้ พระสงฆ์รูปนั้นไม่ขยับแม้แต่น้อย ร่างกายของเขาเปล่งประกายแสงสีทอง พลังโลหิตพุ่งพล่าน และพลังที่น่ากลัวก็สะท้อนไปทั่วตัว ทำให้เขาเปล่งประกายอย่างเจิดจ้า

“กริ่ง!”

เมื่อหมัดของเยี่ยชิวฟาดไปที่พระสงฆ์ เสียงที่คล้ายกับระฆังก็ดังขึ้น

เยี่ยชิวถอยกลับอย่างรวดเร็ว

ไม่เพียงแต่หมัดของเขาไม่สามารถทำให้พระสงฆ์กระเด็นออกไปได้ แต่พระสงฆ์ยังป้องกันมันได้อย่างง่ายดายอีกด้วย ซึ่งไม่น่าเชื่อจริงๆ

ในขณะนั้น แสงสีทองพุ่งออกมาจากกลางกระโหลกของพระสงฆ์ ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า

เขาแผ่รังสีอันทรงพลัง คล้ายกับพลังที่มองไม่เห็นซึ่งขยายตัวอย่างต่อเนื่อง อากาศรอบตัวเขาตึงเครียดในทันที ราวกับว่าเวลาหยุดนิ่ง

พระสงฆ์ยกมือทั้งสองขึ้นช้าๆ ฝ่ามือหันเข้าหากัน และคลื่นพลังงานสีทองแผ่กระจายออกจากฝ่ามือของเขา

คลื่นพลังงานนี้เปล่งแสงอันแข็งแกร่ง แวววาวเหมือนดวงอาทิตย์

เมื่อคลื่นขยายขึ้น พลังของพระสงฆ์ก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกับสวรรค์และโลก

ในขณะนี้ รัศมีสีทองขนาดมหึมาได้ก่อตัวขึ้นรอบ ๆ พระสงฆ์ ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในบริเวณโดยรอบหยุดนิ่ง

ลมหยุดพัด ใบไม้หยุดสั่นไหว และโลกทั้งใบดูเหมือนจะรับฟังลมหายใจของเขาและรู้สึกถึงการมีอยู่ของเขา

“อ๊าก”

ทันใดนั้น พระสงฆ์ก็ตะโกนออกมา เสียงของเขาก้องกังวานราวกับเสียงคำรามของสัตว์เทพ ซึ่งเต็มไปด้วยพลังอันมหาศาลและไม่มีใครเทียบได้

“ระวังตัวด้วย!”

เยี่ยชิวปลดปล่อยพลังป้องกันที่แท้จริงของเขาออกมาในทันที โดยวางตำแหน่งตัวเองไว้ระหว่างผู้หญิงคนนั้นกับลุงซู จากนั้นเขาก็ปลดปล่อยเทคนิคเสือคำราม

“อ๊าก”

คลื่นเสียงทั้งสองปะทะกันราวกับเสาทองสองต้นในอากาศ ทำให้หินแตกและต้นไม้ลุกไหม้ ราวกับว่าแม้แต่สวรรค์และโลกก็ไม่สามารถต้านทานพลังนี้ได้

สายตาของเยี่ยชิวจ้องไปที่รัศมีที่ล้อมรอบพระสงฆ์ผู้นั้น เย็นชาและชั่วร้าย

“เทคนิคเทพจินกังไม่สลายงั้นเหรอ? งั้นคุณมาจากวัดสายฟ้าใหญ่ในภูเขาวิญญาณสินะ!”

การกล่าวถึงวัดสายฟ้าใหญ่ ทำให้เยี่ยชิวนึกถึงอู๋ฮวา

เขาสงสัยว่าศิษย์ของวัดสายฟ้าใหญ่ เป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ ยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว?

“ลุงซู คุณพาคุณหนูโหรวเอ๋อร์กลับไป.…..”

ในตอนแรกเยี่ยชิวต้องการสั่งให้ลุงซูพาผู้หญิงคนนั้นกลับไปที่คฤหาสน์ของท่านเจ้าเมือง เพื่อที่เขาจะได้ปลดปล่อยเทคนิคลับของเขา โดยไม่มีการยับยั้งชั่งใจเมื่อไม่มีพวกเขาอยู่

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เขาก็ถูกปีศาจโลหิตขัดจังหวะ

“เฮ้อเฮ้อเฮ้อ แสดงว่าเจ้าสามารถแยกแยะที่มาของพวกเราได้จริงๆ เจ้าหนูยังพอรู้อยู่บ้างสินะ แต่โชคไม่ดีที่เจ้าไม่มีทางจัดการกับพวกเราได้”

“ตอนนี้ สนุกให้เต็มที่!”

“ไปจัดการเขาซะ”

ด้วยคำสั่งของปีศาจโลหิต พระสงฆ์ที่ใช้เทคนิคจินกังไม่สลายก็พุ่งเข้าหาเยี่ยชิวอย่างดุเดือด

“คิดจริงๆ เหรอว่าฉันจะจัดการพวกคุณไม่ได้?”

เยี่ยชิวรู้ว่าเขาไม่สามารถรอช้าได้อีกต่อไปแล้ว เขาต้องหาทางกำจัดศัตรูให้ได้ มิฉะนั้น การต่อสู้ที่ยาวนานจะทำให้พลังของเขาลดลงไปอีก

เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับตัวเอง แต่เขากังวลว่าปีศาจโลหิตอาจใช้โอกาสนี้ทำร้ายผู้หญิงคนนั้นและลุงซู

เยี่ยชิวตัดสินใจใช้ไพ่เด็ดของเขา

ขณะที่พระสงฆ์พุ่งเข้าหาเขา ร่างกายอันใหญ่โตของเขารู้สึกเหมือนภูเขากำลังเคลื่อนที่ ก่อให้เกิดความรู้สึกหายใจไม่ออกอย่างรุนแรง

อย่างไรก็ตาม เยี่ยชิวไม่กลัว

บทนี้ยังไม่เสร็จ กรุณาคลิกหน้าถัดไปเพื่ออ่านเนื้อหาที่น่าสนใจต่อไป!

“บูม!”

ฝ่ามือและหมัดปะทะกัน

ในช่วงเวลาต่อมา พระสงฆ์ก็กระเด็นถอยหลังอย่างเห็นได้ชัด ถอยหลังไปหลายสิบก้าว

“อืม?”

เปลือกตาของปีศาจโลหิตกระตุกด้วยความไม่เชื่อเล็กน้อย

“แปลกจัง ศิษย์น้องของข้าใช้เทคนิคเทพจินกังไม่สลาย แล้วเขาจะโดนผลักกลับได้อย่างไร?”

เยี่ยชิวมองไปที่ปีศาจโลหิตแล้วพูดว่า “คนของคุณดูไม่น่าประทับใจเลย”

ปีศาจโลหิตโต้กลับ “เจ้าหนู อย่าเย่อหยิ่งนัก ถึงแม้ว่าเจ้าจะผลักศิษย์น้องของข้ากลับไป เจ้าก็ทำอันตรายเขาไม่ได้ นับประสาอะไรกับการฆ่าเขา ดังนั้น เจ้าจะต้องเป็นคนที่ต้องตายในวันนี้แน่นอน”

เยี่ยชิวมองปีศาจโลหิตด้วยความดูถูกและพูดว่า “ตอนนี้คุณยังยืนกรานว่าฉันจะตายอยู่เหรอ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคุณได้ความมั่นใจมาจากไหน?”

“ปีศาจโลหิต ฉันขอถามคุณหน่อย ทำไมคุณไม่ไปอยู่ที่ทะเลทรายตะวันตกและฝึกฝนอย่างสันโดษล่ะ ทำไมถึงมาที่นี่เพื่อฆ่าคุณหนูโหรวเอ๋อร์?”

“ใครสั่งให้พวกคุณมาที่นี่?”

“เป็นพระสงฆ์จากภูเขาวิญญาณใช่ไหม?”

ปีศาจโลหิตหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและพูดว่า “เจ้าหนู เจ้าช่างอยากรู้อยากเห็นจริงๆ ใช่ไหม ข้าจะบอกคำถามทั้งหมดของเจ้า เมื่อเจ้าตายแล้ว”

“ศิษย์น้อง ฆ่าเขาซะ!”

ด้วยคำสั่งจากปีศาจโลหิต พระสงฆ์กำหมัดแน่นอีกครั้งและพุ่งเข้าหาเยี่ยชิว

อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ เมื่อพระสงฆ์เดินไปได้ครึ่งทาง เขาก็หยุดกะทันหัน

“ปีศาจโลหิต ดูเหมือนว่าคุณจะควบคุมมันไม่ได้!” เยี่ยชิวหัวเราะ

ปีศาจโลหิตตะโกนออกมา “ศิษย์น้อง เจ้ากำลังทำอะไรอยู่ รีบฆ่าเขาซะ!”

ในขณะนั้น พระสงฆ์หันมามองปีศาจโลหิต

“เจ้ากำลังมองข้าทำไม ฆ่าเขาซะ!” ทันทีที่ปีศาจโลหิตพูดจบ ก็มีเสียง “ปัง” ดังขึ้น และร่างของพระสงฆ์ก็ระเบิดเป็นหมอกโลหิตขึ้นมาทันใด