วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2349

“ป้ายของคุณกงซุน!”

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวจำได้ในทันทีว่าเยี่ยชิวกำลังถือป้ายประจำตัวของกงซุนหยาง นางถามว่า “คุณกงซุนให้ท่านมาหาข้าหรือ?”

“มิใช่” เยี่ยชิวกล่าว “ขอคุยกันสองต่อสองได้หรือไม่?”

“คุณชาย โปรดขึ้นไปชั้นสอง” หนานกงเสี่ยวเสี่ยวกล่าวจบก็หันหลังเดินขึ้นบันได

อมตะชางเหม่ยกำลังจะตามขึ้นไป แต่ได้ยินเยี่ยชิวกล่าวว่า “ไอ้แก่ ต้าลี่ พวกเจ้ารอข้าอยู่ข้างล่าง”

อมตะชางเหม่ยเบะปาก แล้วกระซิบข้างหูของต้าลี่ว่า “น้องต้าลี่ คอยดูเถอะ ไอ้เด็กเปรตจะต้องทำเรื่องน่าอายอะไรอีกแน่ๆ ฮึ่ม~”

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวเดินนำหน้า เยี่ยชิวเดินตามหลัง เห็นเพียงสะโพกกลมกลึงของนางแกว่งไปมาซ้ายขวา ช่างเย้ายวนและเต็มไปด้วยเสน่ห์

“ผู้หญิงคนนี้ เป็นของหายากจริงๆ!”

แม้เยี่ยชิวจะเคยเห็นผู้หญิงมานับไม่ถ้วน ก็อดไม่ได้ที่จะมองนางอีกสองสามครั้ง

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวดูเหมือนจะรู้ว่าเยี่ยชิวกำลังมองนาง นางยกยิ้มที่มุมปาก แล้วบิดสะโพกให้มากขึ้น

มาถึงชั้นสอง

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวพาเยี่ยชิวเข้าไปในห้องส่วนตัว

ห้องนี้ตกแต่งอย่างเรียบง่าย มีโต๊ะหนึ่งตัว เก้าอี้สองสามตัว บนผนังมีภาพวาดแขวนอยู่สองสามภาพ

บนโต๊ะยังมีเตาเผาเครื่องหอมเล็กๆ อันหนึ่ง มีกลิ่นหอมจางๆ ลอยออกมา ทำให้ทั้งห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมที่อบอุ่นและสง่างาม

“คุณชายเชิญนั่ง”

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวเชิญเยี่ยชิวนั่งบนเก้าอี้ จากนั้นก็รินชาให้เยี่ยชิว แล้วถามว่า “ไม่ทราบว่าคุณชายชื่ออะไร?”

“เยี่ยชิว!” เยี่ยชิวตอบ

“เยี่ยชิว?” คิ้วของหนานกงเสี่ยวเสี่ยวปรากฏความสงสัยขึ้นเล็กน้อย แม้ว่าศาลาหยงเป่าจะเป็นเพียงบริษัทการประมูล แต่ข่าวสารของพวกเขาก็รวดเร็วมาก ทว่านางไม่คุ้นเคยกับชื่อเยี่ยชิวเลย ไม่เคยได้ยินมาก่อน

“คุณชายไม่ใช่คนต้าโจวใช่ไหม?” หนานกงเสี่ยวเสี่ยวถามอย่างลองเชิง

“ข้ามาจากตงฮวง” เยี่ยชิวกล่าวต่อ “ข้ายังมีอีกชื่อหนึ่ง ว่า เยี่ยฉังเซิง”

เยี่ยฉังเซิง!

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว มองเยี่ยชิวด้วยความตกใจ แล้วถามว่า “อันดับหนึ่งในอันดับเฉียนหลง เยี่ยฉังเซิง?”

เยี่ยชิวพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม

ความตกใจบนใบหน้าของหนานกงเสี่ยวเสี่ยวหายไปอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เข้ามาแทนที่คือรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ นางกล่าวว่า “ไม่คิดเลยว่าคุณชายเยี่ยจะมาเยือน ช่างเป็นการเสียมารยาทอย่างยิ่ง”

ขณะที่พูด หนานกงเสี่ยวเสี่ยวอดไม่ได้ที่จะมองเยี่ยชิวอีกสองสามครั้ง หมอนี่คืออันดับหนึ่งในอันดับเฉียนหลงจริงหรือ?

ช่างหนุ่มเกินไป!

แถมยังหล่อมาก!

ในกระบวนการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การดึงดูดทางเพศตรงข้ามเป็นสัจธรรมที่ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ในสถานการณ์ปกติ พวกเขาจะมีความรู้สึกดีๆ ต่อเพศตรงข้ามที่หน้าตาดีโดยไม่รู้ตัว นี่เป็นธรรมชาติของมนุษย์

รอยยิ้มบนใบหน้าของหนานกงเสี่ยวเสี่ยวยิ่งเข้มข้นขึ้น นางถามว่า “ไม่ทราบว่าคุณชายเยี่ยมาหาข้าด้วยเรื่องอันใด?”

“เจ้าดูนี่สิว่าคืออะไร?” เยี่ยชิวหยิบป้ายอีกอันออกมา โยนลงบนโต๊ะ

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวก้มหน้าลงมอง หัวใจของนางก็สั่นสะเทือน จากนั้นก็รีบหยิบป้ายขึ้นมา พลิกดูไปมา สุดท้ายก็ยืนยันว่าป้ายนี้เป็นของจริง

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวเก็บยิ้ม แล้วถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “คุณชายเยี่ย ไม่ทราบว่าป้ายนี้ท่านได้มาจากที่ใด?”

เยี่ยชิวกล่าวว่า “นี่เป็นของข้า”

“ของท่าน?” หนานกงเสี่ยวเสี่ยวดูเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อ

เยี่ยชิวหัวเราะ “อะไรกัน ไม่เชื่อหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน