วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2358

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวและนักพรตทงเสินหลายคนต่างตกตะลึงจนคอแห้งผากช็อกจนพูดไม่ออก

เจ้าแห่งศาลาไม่เพียงแต่ฆ่าองค์ชายห้าแห่งต้าเว่ยไปเท่านั้น แต่ยังจะนำศพไปปล่อยทิ้งไว้กลางแจ้งสามวัน นี่มัน...

ช่างยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

ต้องรู้ก่อนนะว่า นั่นคือองค์ชายของต้าเว่ยเลยนะ!

หลังจากหายจากอาการตกใจนักพรตทงเสินหลายคนก็รู้สึกเลือดลมพลุ่งพล่าน พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่า หอหยงเป่าจะยิ่งใหญ่ถึงขนาดนี้มาก่อน?

พวกเขามีความรู้สึกว่าภายใต้การนำของเจ้าแห่งศาลา หอหยงเป่าจะต้องแข็งแกร่งขึ้นมาเรื่อยๆ

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวกลับมารู้สึกตัวมองเยี่ยชิวหัวใจเต้นระรัว นางรู้สึกว่าเยี่ยชิวในตอนนี้หล่อเหลาไร้ที่ติ

นางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวก็กล่าวว่า " เจ้าแห่งศาลา ทำแบบนี้...มันจะไม่ดูเหมาะสมหรือป่าว? "

" ไม่เหมาะสมตรงไหน? " เยี่ยชิวถาม

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวตอบว่า " เพราะยังไงแล้วเขาก็เป็นองค์ชายของต้าเว่ย เขาก็ได้เสียชีวิตแล้วด้วย หากยังเอาศพไปปล่อยกลางแจ้งอีกสามวัน จะไม่เป็นการสร้างความขุ่นเคืองกับต้าเว่ยอย่างที่สุดเลยหรือ? "

เยี่ยชิวกล่าวว่า " ข้าฆ่าเขาไปแล้ว เจ้าคิดว่าต้าเว่ยจะไม่แค้นข้าหรือ? "

" นี่... " หนานกงเสี่ยวเสี่ยวพูดไม่ออกชั่วขณะ

เป็นความจริงที่เยี่ยชิวได้ฆ่าองค์ชายแห่งต้าเว่ยไป ความบาดหมางระหว่างหอหยงเป่ากับต้าเว่ยได้เกิดขึ้นแล้ว ไม่สามารถแก้ได้อย่างง่ายดาย

" ในเมื่อความบาดหมางได้เกิดขึ้นแล้ว สร้างความขุ่นเคืองให้ถึงที่สุดแล้วจะทำไม? "

เยี่ยชิวกล่าวว่า " ข้าต้องการให้ทุกคนรู้ว่า ไม่มีใครหน้าไหนจะกล้ารังแกคนของหอหยงเป่าของเรา "

" ใครที่กล้ารังแกคนของหอหยงเป่าของเรา จุดจบของพวกเขาก็จะเหมือนกับองค์ชายแห่งต้าเว่ย "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวเข้าใจแล้วว่าเยี่ยชิวทำเช่นนี้เพื่อข่มขู่ผู้อื่น

หอหยงเป่าพัฒนามาหลากหลายปี มีคนคิดจะฮุบกิจการไม่น้อยการที่เยี่ยชิวทำเช่นนี้ก็เพื่อต้องการให้คนเหล่านั้นที่คิดไม่ดีเห็นว่าองค์ชายแห่งต้าเว่ยยังต้องมาตายในหอหยงเป่า หากพวกเจ้ายังคิดที่จะเป็นปรปักษ์กับหอหยงเป่า ก็จงไปชั่งน้ำหนักกำลังของตนเองดูก่อน

ในขณะเดียวกันหนานกงเสี่ยวเสี่ยว ก็รู้สึกซาบซึ้งใจเล็กน้อย

เหตุการณ์ในวันนี้พูดไปแล้วก็เกิดจากนาง เยี่ยชิวฆ่าองค์ชายแห่งต้าเว่ยก็เพื่อปกป้องนางเช่นกัน

" เจ้าแห่งศาลา ถึงแม้จะร้ายกาจไปบ้าง แต่ก็ใจดีกับลูกน้องมาก "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยว รู้สึกอบอุ่นในใจ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา การที่นางเป็นผู้หญิงคนเดียวดูแลกิจการของหอหยงเป่าในจงโจวเป็นเรื่องที่ยากลำบากอย่างยิ่ง ความยากลำบากนั้นมีเพียงนางเท่านั้นที่รู้ดี

ตอนนี้เยี่ยชิวปกป้องนาง ทำให้นางรู้สึกอบอุ่นใจอย่างที่สุด

ในที่สุดก็มีคนมาปกป้องข้าแล้ว!

สำหรับผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นหญิงอ่อนแอที่ไร้กำลัง หรือหญิงแกร่งที่กุมอำนาจความเป็นความตายไว้ในมือ แท้จริงแล้วภายในใจล้วนโหยหาที่พึ่งพิง

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวก็เช่นกัน

ในตอนนี้นางรู้สึกว่าเยี่ยชิวคือที่พึ่งพิงของนาง

แต่หารู้ไม่นางทายถูกเพียงบางส่วนเท่านั้น

เยี่ยชิวฆ่าเว่ยอู๋เซี่ยง ด้วยเหตุผลสามประการ

ประการแรก คือการสร้างความตื่นตะลึง

เขาต้องการให้บรรดาผู้ที่หมายปองหอหยงเป่าและหนานกงเสี่ยวเสี่ยวรู้ว่า อย่าได้ยั่วโมโหหอหยงเป่า และอย่าได้คิดร้ายกับหนานกงเสี่ยวเสี่ยว มิฉะนั้นจุดจบจะน่าสังเวช

ประการที่สอง คือการสร้างอำนาจบารมี

แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าแห่งศาลา แต่ก็ยังเด็กมากและเป็นคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ ผู้คนอาจจะยังไม่ยอมรับเขาอย่างแท้จริง

การที่เขาฆ่าท่านผู้บัญชาการหยาง ก็เพื่อบอกกับคนของหอหยงเป่าว่า เขามีความสามารถพอที่จะเป็นเจ้าแห่งศาลา

การที่เขาฆ่าเว่ยอู๋เซี่ยง ก็เพื่อต้องการให้คนของหอหยงเป่ารู้ว่า เจ้าแห่งศาลาคนนี้แข็งแกร่งและไม่ควรจะหาเรื่องด้วย

ในขณะเดียวกัน เขาก็ต้องการบอกกับคนของหอหยงเป่า ผ่านการฆ่าทั้งสองคนนี้ว่า ตราบใดที่พวกเจ้าติดตามเขา เขาจะไม่ยอมให้ใครมารังแกพวกเจ้าเด็ดขาด

ประการที่สาม พวกเขาเป็นศัตรูกันอยู่แล้ว การกำจัดไปได้หนึ่งคนก็ดีไปหนึ่งคน จะเก็บไว้ข้ามคืนทำไม?

ตั้งแต่ที่เขาอยู่บนภูเขาอมตะ เขาก็เป็นศัตรูกับเว่ยอู๋จี้มาโดยตลอดเยี่ยชิวได้จดจำคนในราชวงศ์ต้าเว่ยไว้ในใจของเขาแล้ว

ศัตรูทุกคนที่เจอ ตราดใดที่สามารถส่งไปยังนรกได้ก็จะส่งไป ส่งไปสวรรค์ได้ก็จะส่งไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน