วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2379

“อะไรนะ?”

เยี่ยชิวถึงกับงงเลย

ที่แท้พูดกันตั้งนาน คนที่จะถูกฆ่าคือตัวเองเหรอ?

ตัวเองฆ่าตัวเอง นี่มันเรื่องเล่าขำขันแห่งสหัสวรรษเลยนะ ถึงแม้จะเป็นหูเหยียนล่วนอวี่ นักเขียนนิยายออนไลน์ที่หล่อเหลายังไม่กล้าเขียนแบบนี้เลย

เยี่ยชิวถามขึ้นว่า “คุณหนูโหรวเอ๋อร์ เจ้าชัวร์หรือว่าเป็นเยี่ยฉังเซิง?”

“ชัวร์สิ” คุณหนูโหรวเอ๋อร์ พยักหน้าอย่างจริงจังแล้วพูดว่า “เยี่ยฉังเซิงเป็นอันดับหนึ่งในอันดับมังกร มีคุณสมบัติของจักรพรรดิ แถมยังมีนิกายดาบชิงอวิ๋นหนุนหลังอีก จะฆ่าเขาไม่ใช่เรื่องง่าย ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องเสี่ยงอันตราย”

“นายน้อยเยี่ย ท่านเอากับข้าเถอะ!”

“ตราบใดที่ท่านเอากับข้าแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วแก้ไขไม่ได้ พ่อของข้าก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว”

เยี่ยชิวหรี่ตาลง

ในใจคิดอยู่ว่า พ่อของคุณหนูโหรวเอ๋อร์จะให้เธอแต่งกับข้า ทำไมข้าไม่รู้เรื่องนี้เลย…

เดี๋ยวก่อน!

เยี่ยชิวเหมือนโดนฟ้าผ่ากลางหัว จ้องคุณหนูโหรวเอ๋อร์อย่างตกตะลึง “สรุปว่า คุณหนูโหรวเอ๋อร์ ที่แท้ตัวตนที่แท้จริงของเจ้าคือองค์หญิงหนิงอันของต้าโจว?”

“นายรู้แล้ว?” คุณหนูโหรวเอ๋อร์ มองด้วยแววตารู้สึกผิด “ขอโทษนะนายน้อยเยี่ย ข้าไม่ได้ตั้งใจจะปิดบัง ข้ากลัวว่าถ้านายรู้ว่าข้าเป็นใคร นายจะถอยห่างจากข้า เลยไม่กล้าบอกความจริง”

“ใช่ ข้าคือหนิงอัน”

“แต่นี่ไม่ได้ขัดขวางที่ข้าจะชอบนายหรอกนะ”

เยี่ยชิวลอบถอนใจในใจ…ถ้าบอกข้าตั้งแต่แรก จะต้องมาวนไปวนมาแบบนี้ไหม?

ใครจะไปคิด ว่าสาวที่เจอโดยบังเอิญกลางทาง จะกลายเป็นองค์หญิงต้าโจว แถมฮ่องเต้ยังจะให้เธอแต่งกับตนเองอีก ชะตาฟ้าลิขิตนี่…..

ลึกจริงๆ!

“องค์หญิงหนิงอันเจ้าเชื่อข้าไหม?” เยี่ยชิวถาม

หนิงอันพยักหน้า “แน่นอน ข้าเชื่อนาย”

เยี่ยชิวว่า “ถ้าเชื่อข้า งั้นก็ฟังข้า แต่งกับเยี่ยฉังเซิงเถอะ!”

“ทำไมล่ะ?” หนิงอันงง

เยี่ยชิวพูด “เยี่ยฉังเซิงเป็นอันดับหนึ่งในอันดับมังกร มีวาสนาเป็นจักรพรรดิ เจ้าเองก็เป็นองค์หญิงต้าโจว รูปโฉมงดงาม ถือเป็นคู่ที่เหมาะสมราวกับสวรรค์สร้างมาเลยนะ”

พอได้ยิน หนิงอันน้ำตาค้างทันที “คุณชายเยี่ย ฉันเข้าใจเป็นนว่านายกำลังปฏิเสธของฉันได้ไหม?”

“นายไม่กล้าลบหลู่เยี่ยฉังเซิง? หรือไม่ชอบฉันกันแน่?”

“ถ้านายกลัวเยี่ยฉังเซิง ไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรูกับเขา ฉันก็ยินดีจะหนีไปกับนาย”

“ถ้านายไม่ชอบฉัน ฉัน…ฮือๆๆ…”

พูดอยู่ดรๆ หนิงอันก็สะอื้นออกมาเบาๆ

“เฮ้อ เด็กคนนี้ ถึงจะสวยก็เถอะ แต่สุดท้ายก็ยังเป็นแม่นางที่เพิ่งรู้จักความรัก แหย่นิดเดียวก็น้ำตาร่วงแล้ว”

เยี่ยชิวลอบถอนหายใจแล้วพูดว่า “หนิงอัน เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะแต่งกับคุณแน่นอน”

“ห๊ะ?” หนิงอันมองเยี่ยชิวอย่างประหลาดใจ “นายน้อยเยี่ย นายหมายความว่าไง?”

“เมื่อกี้บอกให้ฉันแต่งกับเยี่ยฉังเซิง ตอนนี้กลับบอกว่าจะแต่งงานกับข้า ”

“นายทำให้ฉันงงไปหมดแล้ว”

เยี่ยชิวยิ้ม “เจ้าไม่คิดบ้างเหรอ ว่าเยี่ยฉังเซิงนามสกุลเยี่ย ข้าก็นามสกุลเยี่ย ข้าอาจจะเป็นเยี่ยฉังเซิงก็ได้”

“นายคือเยี่ยฉังเซิง ?” หนิงอันเบิกตากว้าง หน้าตาเต็มไปด้วยความตกใจ

เยี่ยชิวเกาหัว “บอกตามตรง ข้าก็คือเยี่ยฉังเซิงนั่นแหละ”

“แต่ข้าไม่ได้หลอกเจ้านะ เยี่ยชิวคือชื่อจริงของข้า”

“เจ้าก็รู้นี่ ไม่นานมานี้ระฆังฟ้าดินปรากฏขึ้น เปิดเผยอันดับในหลายกระดาน เยี่ยฉังเซิงชื่อนี้มันดังเกินไป ข้าไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว ก็เลยใช้ชื่อจริงแทน…”

ยังพูดไม่ทันจบ ก็เห็นหนิงอันร้องไห้หนักกว่าเดิม รีบปลอบ “อย่าร้องเลยหนิงอัน ข้าขอโทษ ข้าไม่ควรทำให้เจ้าเสียใจ”

หนิงอันโผเข้ากอดเยี่ยชิว “ฉันไม่ได้เสียใจ ฉันแค่รู้สึกมีความสุขเกินไป จนน้ำตาไหลออกมาเอง”

“อืม” เยี่ยชิวไม่รู้จะพูดอะไร

ผ่านไปสักพัก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน