วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2386

" เรื่องอะไรหรือ? " เยี่ยชิวมองจักรพรรดิต้าโจวด้วยความสงสัย

จักรพรรดิต้าโจวลูบจมูกแล้วกล่าวว่า " เป็นอย่างนี้ ข้านั้นมีหนิงอันที่เป็นลูกสาวคนเดียว นางถูกข้าตามใจจนเสียคน ดังนั้นตอนที่ข้าบอกว่าจะยกนางให้เจ้า ท่าทีของนางก็ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ "

เยี่ยชิวเข้าใจทันทีแล้วถามว่า " ท่านลุง ท่านหมายความว่าองค์หญิงหนิงอันไม่เห็นด้วยงั้นหรือ ? "

จักรพรรดิต้าโจวพยักหน้า

" แล้วท่านลุงหมายความว่าอย่างไร? " เยี่ยชิวถาม

จักรพรรดิต้าโจวกล่าวว่า " ข้าหมายความว่า บางทีคนหนุ่มสาวอย่างพวกเจ้าคงจะสื่อสารกันได้ดีกว่า เจ้าลองคุยกับหนิงอันดูสิให้นางยอมตกลงการแต่งงานครั้งนี้? "

เยี่ยชิวกล่าวว่า" ไม่ต้องคุยแล้ว การแต่งงานครั้งนี้องค์หญิงหนิงอันจะตกลงแน่นอน "

" โอ้? " จักรพรรดิต้าโจวแปลกใจเล็กน้อยแล้วถามว่า " เจ้ามั่นใจได้อย่างไร? "

เยี่ยชิวหัวเราะแล้วกล่าวว่า " ข้าหล่อขนาดนี้ ผู้หญิงคนไหนเห็นแล้วจะไม่หลงเสน่ห์บ้างล่ะ? "

บ้าจริง มาอวดดีต่อหน้าข้างั้นเหรอ?

เจ้าคิดว่าลูกสาวของข้าเป็นแค่หญิงงามดาษดื่น ไม่เคยเห็นผู้ชายรึไง?

จักรพรรดิต้าโจวใจเต้นระทึกแล้วกล่าวว่า " ฉางเซิง ถ้าอย่างนั้นข้าจะให้คนไปเรียกหนิงอันมาตอนนี้เลยไหม? "

" ได้สิ ! " เยี่ยชิวกล่าวว่า " เดี๋ยวท่านดูเอาละกัน ขนาดองค์หญิงก็ยังต้องยอมสยบให้ข้าอย่างว่าง่าย "

เจ้าโม้ไปเถอะ!

จักรพรรดิต้าโจวไม่เชื่อเลย แต่เมื่อเห็นเยี่ยชิวที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาก็คิดอะไรบางอย่างออกแล้วกล่าวว่า " ฉางเซิง พวกข้ามาพนันกันไหม? "

" พนันอะไร? " เยี่ยชิวถาม

จักรพรรดิต้าโจวกล่าวว่า " ข้าให้เวลาเจ้า15นาที "

" ถ้าเจ้าสามารถทำให้หนิงอันเต็มใจแต่งงานกับเจ้าภายใน15 นาที ข้าจะมอบสุดยอดอาวุธนักบุญให้เจ้าหนึ่งชิ้น "

" ถ้าหลังจาก15นาที แล้วหนิงอันยังไม่ยอมแต่งงานกับเจ้า เจ้าต้องมอบสมบัติให้ข้าหนึ่งชิ้น "

" กล้าพนันไหม? "

เยี่ยชิวได้ยินดังนั้นก็อยากจะหัวเราะ

คิดในใจว่า หนิงอันถึงกับเข้ามาหาตัวเองเพื่อให้เขาได้ครอบครองนาง ท่านยังจะมาพนันกับข้าอีก นี่มันไม่ใช่ว่าแพ้อยู่แล้วเหรอ?

เยี่ยชิวกล่าวว่า " ท่านลุง ถ้าอย่างนั้นก็ช่างมันเถอะ พวกข้ากำลังจะกลายเป็นคนในครอบครัวเดียวกันแล้ว การพนันมันน่าเบื่อไปหน่อย... "

จักรพรรดิต้าโจวขัดจังหวะว่า " ฉางเซิง เจ้าไม่กล้าพนันกับข้าหรือเปล่า?”

เยี่ยชิวหัวเราะอย่างขมขื่น " ท่านลุง ข้ากลัวว่าท่านจะแพ้ต่างหาก! "

" เจ้าบอกว่าข้าจะแพ้งั้นเหรอ? " จักรพรรดิต้าโจวหัวเราะแล้วกล่าวว่า " ข้ารู้จักลูกสาวของข้าดี หนิงอันไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา การที่เจ้าจะโน้มน้าวให้นางแต่งงานกับเจ้าภายใน15นาทีนั้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย "

เยี่ยชิวก็หัวเราะ " ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าจะลองดูก็ได้? "

" ลองดูก็ลองดู" จักรพรรดิต้าโจวสั่งให้คนไปเรียกองค์หญิงหนิงอันทันที

ระหว่างรอ จักรพรรดิต้าโจวก็จิบชาอย่างสบายอารมณ์ไปพลางกล่าวไปพลางว่า " ฉางเซิง เจ้าแพ้พนันแน่นอน เจ้าลองคิดไว้เลยว่าเดี๋ยวจะเตรียมสมบัติอะไรให้ข้า? "

เยี่ยชิวหัวเราะแล้วกล่าวว่า " อย่าเพิ่งรีบร้อนสิ รอองค์หญิงหนิงอันมาก่อนแล้วถึงจะรู้ว่าใครจะแพ้กันเน่ "

ไม่นาน หนิงอันก็มาถึง

นางสวมชุดกระโปรงยาว ราวกับดอกบัวในสายลมฤดูใบไม้ผลิที่บานสะพรั่งอย่างเงียบงัน ชายกระโปรงพลิ้วไหวตามจังหวะก้าวเดินของนางราวกับเมฆหมอกที่รายล้อม เผยให้เห็นถึงออร่าอันบริสุทธิ์

เมื่อเห็นเยี่ยชิว ดวงตาที่สดใสของนางเป็นประกายราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง มีระลอกคลื่นเล็กๆ ปรากฏขึ้น

หนิงอันกำลังจะพูด ก็เห็นเยี่ยชิวลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวว่า " นี่คือองค์หญิงหนิงอันใช่ไหม? ได้ยินมามากก็ไม่เท่าได้เห็นด้วยตาตัวเอง ช่างงดงามจริงๆ "

อะไรเนี่ย?

เมื่อเช้าก็เพิ่งเจอกันไม่ใช่เหรอ?

ในตอนนี้เอง เยี่ยชิวขยิบตาให้หนิงอัน

จักรพรรดิต้าโจวที่อยู่ข้างๆ กล่าวว่า " หนิงอัน ขอแนะนำให้เจ้ารู้จัก นี่คือราชบุตรเขยในอนาคตของเจ้า เยี่ยฉางเซิง! "

จากนั้น จักรพรรดิต้าโจวก็กล่าวกับเยี่ยชิวว่า " ฉางเซิง ต่อไปก็ตาเจ้าแล้ว "

เยี่ยชิวโบกมือเรียกองค์หญิงหนิงอันแล้วกล่าวว่า " มานี่สิ "

วินาทีต่อมา หนิงอันก็ยกชายกระโปรงขึ้นด้วยนิ้วเรียวยาวขาวราวหยก แล้วเดินเข้ามาหาเยี่ยชิวอย่างสง่างาม

ชุดกระโปรงยาวพลิ้วไหวอยู่ด้านหลังของนางราวกับภาพวาดที่เคลื่อนไหว แสดงออกถึงความงามที่มิอาจพรรณนาได้ ทุกสิ่งรอบตัวดูเหมือนจะจืดจางไปในทันที

รอจนนางเดินมาถึงตรงหน้าเยี่ยชิว เยี่ยชิวก็ยื่นมือออกไปยิ้มแล้วกล่าวว่า:" องค์หญิงหนิงอัน ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าคือเยี่ยฉางเซิง "

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน