วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2413

เยี่ยชิวกับพวกอีกสองคนยืนมองเงาร่างหนึ่งที่ข้ามกำแพงเข้ามาในลานอย่างไร้เสียง เงาร่างนั้นสวมผ้าปิดหน้า เหลือเพียงดวงตาคู่หนึ่งที่โผล่ออกมา

คนผู้นั้นคือ เฉาหลิน

เยี่ยชิวกับพวกจับตาดูเฉาหลิน ขณะเดียวกัน เฉาหลินก็มองพวกเขากลับเช่นกัน

“อะไรกันเนี่ย?”

“ดึกป่านนี้แล้ว เยี่ยฉังเซิงยังไม่นอนอีกเหรอ?”

“ดูจากท่าทางพวกเขา เหมือนกำลังรอใครสักคนอยู่เลย…”

สมองของเฉาหลินสะท้านไหวเหมือนฟ้าผ่า เขาสะดุ้งเงียบๆ ในใจ

“หรือว่า… พวกเขารอข้า?”

ขณะเฉาหลินกำลังคิด เยี่ยชิวกับพวกก็กำลังกระซิบกัน

“ไอ้เด็กเปรต เจ้าจะไม่ดูผิดใช่มั้ย นั่นแหละปลาที่ว่า?” อมตะชางเหม่ยเอ่ย “ถึงเขาจะปิดหน้าไว้ ท่าทางไม่น่าไว้วางใจ แต่ข้ากลับไม่รู้สึกถึงเจตนาฆ่าแม้แต่นิดเดียวนะ”

ต้าลี่กล่าวว่า “ในแววตาเขาก็ไม่มีเจตนาฆ่าเช่นกัน”

เยี่ยชิวยิ้มบางๆ แล้วว่า “ถ้าไม่ใช่ปลา แล้วทำไมถึงมาด้อมๆ มองๆ ที่นี่ตอนดึกดื่นแบบนี้ล่ะ?”

“เดี๋ยวข้าถามเขาเอง” อมตะชางเหม่ยหันไปถามเฉาหลินว่า “สหาย มาทำอะไรแถวนี้?”

“ข้า… มาผิดทางน่ะ” เฉาหลินว่าแล้วก็หันหลังจะเดินจากไป

ไม่รู้ทำไม ขณะนั้นดวงตาเขาก็กระตุกไม่หยุด รู้สึกไม่สบายใจมาก

“เดี๋ยวก่อน” เยี่ยชิวเปล่งเสียงออกมา

เฉาหลินชะงัก เขาหันมาช้าๆ ถามว่า “มีอะไรหรือ?”

“คำนี้มันน่าจะเป็นข้าถามเจ้ามากกว่า” เยี่ยชิวว่า “มาด้อมๆ มองๆ ที่นี่ตอนดึกๆ ดื่นๆ เจ้าจะมาทำอะไร?”

“ข้าก็บอกแล้ว ว่ามาผิดทาง…” เฉาหลินตอบ

“อย่าคิดว่าเพราะข้าหน้าตาดีแล้วเจ้าจะหลอกง่าย ข้ามีคำถามเดียว—เจ้ามาเพื่อฆ่าข้าใช่ไหม?”

“เปล่า…” เฉาหลินยังไม่ทันพูดจบ พลังอำนาจจากต้าลี่ก็พลันแผ่กระจายออกมาราวกับคลื่นยักษ์

เฉาหลินรู้สึกเหมือนแบกรับหินหนักเป็นพันหมื่นตัน เข่าทรุดลงกับพื้นโดยไม่อาจขัดขืน

“ผั่บ!”

เขามองต้าลี่ด้วยสายตาตื่นตระหนก

ให้ตายเถอะ… เยี่ยฉังเซิงมีผู้แข็งแกร่งระดับนักบุญใหญ่อยู่ข้างกาย!

เว่ยอู่ซิน แกมันไอ้ชาติหมา! ส่งข้ามาตายแท้ๆ ขอให้แกไม่มีความสุขไปตลอดชาติ!

เฉาหลินหน้าซีด ตัวสั่นไม่หยุด

เยี่ยชิวถามขึ้น “ชื่ออะไร?”

“เฉาหลิน” เขาตอบตรงๆ

ส่วนคำสั่งของเว่ยอู่ซินน่ะเหรอ ตอนนี้ลืมไปหมดแล้ว ตอนนี้เขามีแค่ความคิดเดียวในหัว ว่าทำยังไงถึงจะมีชีวิตรอด

“ตำแหน่งเจ้าในต้าวเว่ยคืออะไร?”

“ข้าเป็นหนึ่งในสี่หัวหน้าหน่วยองครักษ์จินอูแห่งต้าวเว่ย”

เยี่ยชิวหัวเราะบาง “เว่ยอู่ซินเป็นคนส่งเจ้ามาฆ่าข้าใช่ไหม?”

“ไม่ใช่… หมายถึง… เขาให้ข้ามาจริง แต่จุดประสงค์ของเขาไม่ใช่ให้ข้าฆ่าเจ้า แต่ให้เจ้าฆ่าข้าแทนต่างหาก!”

ทั้งสามมองหน้ากันอย่าง งงๆ

อะไรของเขาวะ?

เฉาหลินเล่า “ข้าเคยได้รับคำสั่งจากเว่ยอ๋อง ให้คุ้มกันองค์ชายห้าเว่ยอู๋เซี่ยงมาที่ต้าจโจว เพื่อเข้าร่วมคัดเลือกเป็นพระสวามีขององค์หญิง… ใครจะคิดว่าองค์ชายจะตายเสียก่อน ข้าก็เลยไม่กล้ากลับไป เพราะกลัวเว่ยอ๋องจะลงโทษ สุดท้ายจึงเลือกที่จะพึ่งเว่ยอู่ซินแทน”

เยี่ยชิวว่า “แล้วเขาก็ส่งเจ้ามาฆ่าข้า?”

“ใช่ เขาพูดอย่างนั้นจริง แต่ข้าคิดว่าแท้จริงแล้วเขาอยากให้ข้าตาย เพราะเขาไม่เคยไว้ใจข้าแต่แรก”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน