วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2428

“แม่งเอ๊ย ทำอะไรกันเนี่ย? ยังจะปล่อยให้คนอื่นนอนมั้ยเนี่ย?!”

โจวอู่หวังยืนลอยอยู่กลางอากาศ บ่นพึมพำด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

เห็นได้ชัดว่า ความวุ่นวายที่ข่งเทียนเซี่ยก่อขึ้น ทำให้เขานอนไม่หลับ

เมื่อเห็นโจวอู่หวัง อมตะชางเหม่ยก็หัวเราะและพูดขึ้นว่า: “เกือบลืมไปเลยว่า มีไอ้แก่คนนี้อยู่ ยังจะต้องให้ไอ้เด็กเปรตอย่างเจ้าออกแรงอีกหรือ?”

ถัดมาเพียงชั่วพริบตา ก็เห็นว่าโจวอู่หวังปลดปล่อยพลังทั่วร่าง มือทั้งสองรวดเร็วราวสายฟ้าฟาด ทำมุทราอย่างว่องไว

จากนั้นไม่นาน รอบบริเวณก็สั่นสะเทือนดังฮือฮา

เสาศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างจากเหล็กเงินใต้ทะเลลึก พุ่งทะลุพื้นขึ้นมาจากทุกทิศทางของพระราชวังต้าโจว

รวมทั้งหมด 120 ต้น เปล่งแสงเจิดจ้า สร้างเป็นเกราะป้องกันขนาดใหญ่ ครอบคลุมทั้งพระราชวังไว้อย่างสมบูรณ์

“สนามกลตื่นเทพแห่งต้าโจว!”

ดวงตาของขันทีหวังก็ฉายแสงศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาในทันที

“หือ ค่ายกลป้องกันนี้ไม่ธรรมดาเลยแฮะ!”

อมตะชางเหม่ยหรี่ตามอง เขาเชี่ยวชาญด้านค่ายกล เห็นเพียงแวบเดียวก็รู้ว่าค่ายกลตื่นเทพแห่งต้าโจวนั้นไม่ธรรมดา จึงเอ่ยต่อว่า: “แม้จะเทียบไม่ได้กับค่ายกลดาบพิทักษ์ของนิกายดาบชิงอวิ๋น แต่พลังของมันก็ไม่เลวเลยนะ”

พูดมาถึงตรงนี้ อมตะชางเหม่ยกลอกตาไปมา แล้วพูดต่อว่า: “ไอ้เด็กเปรต ไว้ทีหลังช่วยข้าหน่อย เราจะจับไอ้แก่โจวอู่หวังนั่นกรอกเหล้า แล้วหลอกวิธีวางค่ายกลออกจากปากเขามา”

เยี่ยชิวถามว่า “เจ้าคิดจะทำอะไร? คิดกบฏหรือไง?”

“ข้าไม่ได้อยากเป็นฮ่องเต้ซะหน่อย กบฏบ้าอะไรนั่น”

อมตะชางเหม่ยพูดว่า “ข้าแค่รู้สึกว่าค่ายกลนี้ไม่ธรรมดา ถ้าข้าเรียนรู้วิธีจัดค่ายกลได้ ก็อาจมีประโยชน์ในอนาคตก็ได้”

เยี่ยชิวพูดว่า “อย่าแม้แต่คิดไปยุ่งกับค่ายกลนี้เลย โจวอู่หวังไม่มีทางบอกเจ้าหรอก”

อมตะชางเหม่ยหัวเราะคิกคักแล้วพูดว่า “เพราะงั้นถึงอยากให้เจ้าช่วยข้ากรอกเหล้าให้เขาเมาไงล่ะ!”

“ระดับพลังของเขาสูงขนาดนั้น ถ้าเขาไม่อยากเมา ใครจะทำให้เขาเมาได้ล่ะ?”

เยี่ยชิวเตือนว่า “ไอ้แก่ ข้าแนะนำให้เจ้าเลิกคิดเรื่องนี้ซะจะดีกว่า!”

“ค่ายกลนี้เป็นไพ่ตายป้องกันชีวิตของต้าจโจว พวกเขาไม่มีทางบอกวิธีวางค่ายกลให้คนอื่นรู้ได้ง่าย ๆ หรอก”

“อีกอย่าง ต่อให้เจ้ารู้วิธีวางค่ายกล ก็ไม่อาจปลดปล่อยพลังของค่ายกลนี้ได้อยู่ดี”

“เจ้าไม่เห็นหรือไง เสาเหล็กพวกนั้นล้วนหลอมจากเหล็กเงินทะเลลึก เจ้ารู้ไหมว่าเหล็กเงินทะเลลึกคืออะไร? นั่นคือวัสดุสำหรับหลอมวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชั้นยอดเลยนะ”

“ค่ายกลนี้พลังไม่ธรรมดา แข็งแกร่งไร้เทียมทาน ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำลายมันได้”

อมตะชางเหม่ยมองเสาเหล็กพวกนั้นตาเป็นประกาย แล้วพูดว่า: “ไอ้เด็กเปรต ข้ามีไอเดียใหม่แล้ว”

“หรือไม่เราหาโอกาส ไปขโมยเสาเหล็กพวกนั้นดีไหม?”

“เจ้าไม่ใช่ว่าหลอมอาวุธเป็นหรอกเหรอ? ถ้าเราได้เหล็กเงินทะเลลึกพวกนี้มา เจ้าก็จะสามารถหลอมวัตถุศักดิ์สิทธิ์ได้อีกเยอะแยะ เผลอ ๆ อาจจะหลอมอาวุธจักรพรรดิได้เลยนะ!”

เยี่ยชิวอยากจะทุบอมตะชางเหม่ยให้ตายด้วยฝ่ามือเดียว

ถ้าเขาทำแบบนั้นจริง ต่อให้เขาได้เป็นราชบุตรเขยของต้าโจว เกรงว่าโจวอู่หวังกับฮ่องเต้ต้าจโจวก็จะลุกขึ้นมาสู้กับเขาแน่

“เจ้าขโมยของสำคัญที่เขาไว้ใช้ปกป้องชีวิตผู้คน ใครจะยอมปล่อยเจ้าไว้ล่ะ?”

“ไอ้แก่ ถ้าอยากหาที่ตายก็ทำไปคนเดียว อย่ามาลากข้าลงไปด้วย” เยี่ยชิวปฏิเสธทันที

อมตะชางเหม่ยเบ้ปากแล้วฮึดฮัดว่า: “ไอ้ขี้ขลาด”

ขณะนั้นเอง เสียงของโจวอู่หวังก็ดังขึ้น

“ข่งเทียนเซี่ยไปที่ว่างเปล่ารับด่านทดสอบสวรรค์ซะ อย่ามาทำลายวังหลวง!”

เมื่อข่งเทียนเซี่ยได้ยินดังนั้น ก็ลืมตาและลุกขึ้น และก้าวเพียงหนึ่งก้าวก็ลอยไปถึงกลางอากาศในพริบตา

“สั่งสมมานาน หลอมรวมครั้งเดียวก็บรรลุขั้นปราชญ์ไม่เลวนิ”

โจวอู่หวังมองข่งเทียนเซี่ยแล้วกล่าวว่า: “เจ้าบรรลุผ่านหลายระดับพลังติดต่อกัน ด่านทดสอบแห่งสวรรค์ของเจ้าจะแข็งแกร่งกว่าปกติหลายเท่า ต้องระวัง อย่าประมาทเด็ดขาด”

พูดจบ โจวอู่หวังก็ล้วงเอายาเม็ดหนึ่งออกมา แล้วโยนให้ข่งเทียนเซี่ย

“เม็ดยาศักดิ์สิทธิ์นี้ จะช่วยเจ้าให้ฟื้นคืนพลังได้ในชั่วพริบตา กลับสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง หวังว่าจะช่วยเจ้าได้”

“ขอบคุณมากท่านผู้อาวุโส” ข่งเทียนเซี่ยรับเม็ดยามา แล้วยกมือคำนับอย่างนอบน้อม

โจวอู่หวังพูดว่า: “เม็ดยาศักดิ์สิทธิ์นี้มีค่ามาก ทั่วทั้งราชวงศ์ต้าโจวมีเพียงเม็ดเดียว ใช้แล้วก็ไม่มีอีก ดังนั้นหากไม่ถึงคราวจำเป็นจริง ๆ เจ้าจงอย่ากินมัน”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน