วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2429

"ไอ้เด็กเปรต! ดูเร็ว นั่นมันอะไร?"

อมตะชางเหม่ยชี้ไปบนอากาศ ดวงตาหดเล็กลงทันทีด้วยความตกใจ

เห็นเพียงระหว่างสวรรค์และปฐพีนั้นปรากฏแสงสีขาวเป็นสาย ๆ ไหลมาจากทุกทิศทุกทาง มารวมตัวกันล้อมรอบข่งเทียนเซี่ย

ข่งเทียนเซี่ยนั่งสมาธิกลางอากาศ แสงสีขาวเหล่านั้นล้อมรอบเขา ทำให้ดูราวกับเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ทั้งร่างเต็มไปด้วยพลังเหนือธรรมชาติ

โครม!

สวรรค์ลงโทษลูกที่สองได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง มีสายฟ้ามากกว่าร้อยสายถาโถมลงมา

"สลาย!"

ข่งเทียนเซี่ยตบฝ่ามือเดียวออกไป สวรรค์ลงโทษที่เพิ่งจะลงมา ก็ถูกสลายไปในพริบตา

“เหวอ โคตรแกร่งเลยว่ะ!”

อมตะชางเหม่ยตกใจจนพูดไม่ออก

รอบ ๆ ก็มีเสียงอุทานตกใจดังขึ้นไปทั่ว

“ข่งเทียนเซี่ยนี่มันโหดเกินไปแล้ว!”

“ผ่านด่านทดสอบแห่งสวรรค์ได้โคตรแข็งแกร่ง เก่งจริง ๆ!”

“สมแล้วที่เป็นศิษย์เอกของฟูจื่อ น่านับถือจริง ๆ!”

แววตาของเยี่ยชิวก็ลึกซึ้งขึ้นทันที วิธีของข่งเทียนเซี่ยนั้นน่ากลัวจริง ๆ

ต้องรู้ไว้นะว่า แค่เมื่อสิบนาทีก่อน ข่งเทียนเซี่ยยังคนที่ไม่มีพลังฝึกตนใด ๆ เลย

พูดอีกอย่างก็คือ นี่เป็นครั้งแรกที่ข่งเทียนเซี่ยต้องเผชิญด่านทดสอบแห่งสวรรค์ และยังเป็นด่านระดับปราชญ์เลยด้วย

ต่อหน้าด่านสวรรค์ที่รุนแรงกว่าของปราชญ์ทั่วไป ข่งเทียนเซี่ย ไม่เพียงแต่สงบนิ่ง ยังคงมีท่าทีแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วย

เห็นได้ชัดว่าในอนาคตข่งเทียนเซี่ยต้องกลายเป็นยอดคนโลกฝึกเซียนอย่างแน่นอน!

“ไอ้เด็กเปรต! ข่งเทียนเซี่ยแข็งแกร่งแบบนี้ ต้องทำให้กฎแห่งสวรรค์ไม่พอใจเป็นแน่ สวรรค์ลงโทษที่ตามมาจะต้องรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เขาจะทนไหวหรอ?”

อมตะชางเหม่ยได้ถือว่าข่งเทียนเซี่ยเป็นเพื่อนแล้วจริงๆ เขาเลยเป็นห่วงว่าข่งเทียนเซี่ยอาจถูกฟ้าผ่าจนวิญญาณกระจัดกระจาย

เยี่ยชิวจึงกล่าวตอบว่า: “เส้นทางแห่งการฝึกเซียนนั้น คือการทวนกระแสแห่งสวรรค์ มีเพียงผู้ที่ฝ่าข้อจำกัดของกฎสวรรค์ได้เท่านั้น จึงจะเหินฟ้าไปเหนือเก้าเมฆาเหมือนมังกร!”

“พี่ข่งสั่งสมมานานหลายปี บรรลุเป็นปราชญ์เพียงชั่วพริบตา เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนมีโชคจริงๆ”

“ข้าเชื่อว่าเขาจะผ่านมันไปได้”

“อีกอย่าง ตอนข้าฝ่าด่านทดสอบแห่งสวรรค์ก็รุนแรงและแข็งแกร่งเหมือนกัน แล้วมีครั้งไหนบ้างที่ข้าทำไม่สำเร็จ?”

“เจ้าไม่เหมือนเขาหรอก” อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า: “เจ้าได้รับโชคชะที่ดีเลิศ แถมยังได้โชคของเผ่าปีศาจ และครึ่งหนึ่งของเผ่ามนุษย์อีกด้วย ได้รับความเมตตาจากกฎแห่งสวรรค์ บางครั้งเพียงแค่เจ้าตะโกนออกมาเพียงเท่านั้น ฟ้าก็ยังยอมเปิดทางให้ ข้ายังสงสัยเลยว่า ชาติก่อนเจ้าจะเป็นเจ้านายของกฎแห่งสวรรค์หรือเปล่า ไม่งั้นทำไมมันถึงกลัวเจ้าขนาดนั้น?”

“เพราะฉะนั้น ไม่ว่าเจ้าจะเจอกับสวรรค์ลงโทษแบบไหน ข้าก็มั่นใจในตัวเจ้าเสมอ”

“แต่กับข่งเทียนเซี่ยมันไม่เหมือนกัน เขาไม่ได้มีโชคเท่าเจ้า แม้เขาจะฝ่าด่านได้ แต่ก็อาจจะต้องเจ็บปวดไม่น้อยแน่”

เพิ่งจะพูดจบ

“ครืนๆๆ...”

บนท้องฟ้า เสียงฟ้าร้องไม่หยุด ทั้งสวรรค์และพื้นดินสั่นสะเทือนดังก้องไปทั่ว

ท้องฟ้ากว้างไกลนับหมื่นลี้ ถูกเมฆดำหนาทึบปกคลุมในพริบตา ราวกับยามค่ำคืน

เมฆดำกลิ้งตัวปั่นป่วนดั่งมหาสมุทรเดือด ปรากฏแสงสายฟ้าเป็นระยะ เตือนถึงพายุร้ายที่ใกล้จะมาเยือน

ทันใดนั้น สายฟ้าอันใหญ่โตพุ่งเฉียดฟากฟ้า พร้อมเสียงฟ้าร้องสนั่นราวโลกฟ้ากำลังคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว

ทุกสายฟ้าต่างบรรจุพลังทำลายล้างฟ้าดิน แข็งแกร่งจนยากจะเปรียบ

ข่งเทียนเซี่ยที่นั่งสมาธิกลางอากาศ ไม่แม้แต่จะไหวหวั่น แววตาของเขานั้นแน่วแน่และมั่นคง

“โครม!”

ด่านทดสอบแห่งสวรรค์เข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความร้อนระอุ แม้แต่คนที่อยู่ภายในค่ายกลป้องกัน ก็ยังรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นแล่นขึ้นมาจากฝ่าเท้า

“นี่คือด่านของปราชญ์งั้นหรือ?”

“น่ากลัวเกินไปแล้ว!”

“โชคดีที่มีค่ายกลป้องกัน ไม่อย่างนั้นเราคงตายกันหมดแน่”

“คุณชายข่งสู้เขา!”

“……”

บนเวทีการประลอง

“ด่านทดสอบแห่งสวรรค์ของข่งเทียนเซี่ยนั้น ไม่ด้อยไปกว่าของนักบุญใหญ่ ๆ เลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน