วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2436

เมื่อได้ยินดังนั้น ชินเจียงแทบจะสบถออกมาดังๆ

เจ้าไม่สนใจที่จะฆ่าเยี่ยฉังเซิงงั้นหรือ? กำลังหลอกใครอยู่?

อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เจ้าต่างหากที่ต้องการให้ตายที่สุด!

ชินเจียงฝืนยิ้มพลางกล่าวว่า “สหายเว่ย เจ้าคงล้อเล่นสินะ”

“ข้าไม่ได้ล้อเล่น” เว่ยอู่ซินตอบ “การฆ่าเยี่ยฉังเซิงไม่ได้ทำให้ข้าได้ประโยชน์อะไรเลย ข้าจะต้องลำบากฆ่าเขาไปทำไม?”

ทันใดนั้นชินเจียงจึงตระหนักว่า เว่ยอู่ซินกำลังพยายามเจรจาต่อรอง

ชินเจียงพูด “สหายเว่ยเข้าใจผิดแล้ว การกำจัดเยี่ยฉังเซิงจะปูทางไปสู่การเป็นลูกเขยของต้าโจว เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่าไม่มีประโยชน์?”

เว่ยอู่ซินเยาะเย้ย “ข้า ลูกเขยของต้าโจว? ฮ่าฮ่า…… ชินเจียง เจ้าคิดว่าข้าเป็นเด็กสามขวบหรือ? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เมื่อเยี่ยฉังเซิงตาย พวกเจ้าทั้งสองจะแข่งขันกับข้าเพื่อแย่งตำแหน่งทันที”

ชินเจียงรีบตอบ “สหายเว่ย ข้าสาบานกับเจ้าได้เลย ถ้าเราร่วมมือกันฆ่าเยี่ยฉังเซิง ข้ากับพี่ชายจะไม่เพียงถอนตัวจากการแข่งขันเท่านั้น แต่จะสนับสนุนเจ้าอย่างเต็มที่ในการเป็นลูกเขยของต้าโจวด้วย”

เว่ยอู่ซินไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว “งั้นพวกเจ้าสองคนก็ไม่ต้องการอะไรตอบแทนงั้นเหรอ?”

“แน่นอนสิ แต่เราจะไปเอาจากเยี่ยฉังเซิงเอง” ชินเจียงกล่าว “พอเขาตาย ข้าก็อยากได้ไฟพิเศษระดับสวรรค์ของเขา”

เว่ยอู่ซินขมวดคิ้ว ไพวกเจ้าไม่ได้เป็นนักปรุงยา ไฟพิเศษมีประโยชน์อะไร?“

“นั่นไม่ใช่สิ่งที่พวกเจ้าต้องกังวล” ชินเจียงตอบอย่างนุ่มนวล

“สรุปคือ ฆ่าเยี่ยฉังเซิง เจ้าเป็นลูกเขย ข้าได้ไฟพิเศษ พวกเราแต่ละคนก็เอาไปตามที่เราต้องการ”

“ว่าอย่างไร?”

เว่ยอู่ซินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เยี่ยฉังเซิงไม่ใช่คนโง่ การล่อลวงเขาออกจากเมืองไม่ใช่เรื่องง่าย พวกเจ้ามีไอเดียอะไรบ้าง?”

ชินเจียงถอนหายใจด้วยความโล่งอก การที่เว่ยอู่ซินถามก็หมายความว่าเขาตัดสินใจร่วมมือแล้ว

ชินเจียงกล่าว “เยี่ยฉังเซิงแข็งแกร่งและระแวงพวกเรา การลงมือโดยตรงคงทำได้ยาก แต่ข้าคิดว่าเต๋าเฒ่าที่อยู่เคียงข้างน่าจะเป็นกุญแจสำคัญ”

เว่ยอู่ซินเข้าใจความหมายโดยนัยของชินเจียงทันที “ได้ ถ้าพวกเจ้าจัดการกับเต๋าเฒ่านั่นได้ ข้าจะร่วมฆ่าเยี่ยฉังเซิงด้วย”

“แต่จำคำข้าไว้ ถ้าพวกเจ้าเล่นตลกครั้งนี้ อย่ามาโทษข้าที่โหดเหี้ยม"

“ขันทีวัง ส่งแขก!”

กล่าวจบ เว่ยอู่ซินก็หันหลังกลับและเดินกลับเข้าไปในห้อง

“สุภาพบุรุษทั้งสอง ทางนี้” ขันทีวังกล่าวพลางผายมืออย่างสุภาพ

“ลาก่อน” ชินเจียงจับมือและพาชินเหอออกไป

เมื่อกลับถึงที่พัก ชินเหอจึงเอ่ยถึงความสับสนในที่สุด “พี่สี่ ทำไมเราถึงต้องการไฟพิเศษระดับสวรรค์? ถึงจะหายาก แต่ด้วยสถานะของเรา การจะหามันจากที่อื่นคงไม่ใช่เรื่องยาก”

ชินเจียงหัวเราะเบาๆ “ข้าแค่เอ่ยถึงเรื่องไฟพิเศษนี้ เพื่อให้เว่ยอู่ซินสบายใจ เจ้าลองคิดดูสิ ถ้าเราไม่ขออะไรเลย เว่ยอู่ซินจะไว้ใจเราไหม?”

“ถ้าเขาไม่เชื่อเรา เราจะร่วมมือกันได้อย่างไร?”

“เพื่อฆ่าเยี่ยฉังเซิง เราต้องร่วมมือกับเว่ยอู่ซิน เพราะเขามีนักบุญใหญ่อยู่เคียงข้าง”

ชินเหอลังเล “แต่ก่อนหน้านี้เจ้าบอกเว่ยอู่ซินว่าเราจะสนับสนุนเขาในฐานะลูกเขยของต้าโจว……”

“ถ้าเราสนับสนุนเขาจะสำคัญอะไร?” ชินเจียงพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ต่อให้เว่ยอู่ซินได้เป็นลูกเขย ก็ไม่สามารถเปลี่ยนภาพรวมได้”

“หากไม่มีเยี่ยฉังเซิงปรากฏตัวขึ้น ใครก็ตามที่ได้เป็นลูกเขยก็จะได้รับการสนับสนุนจากต้าโจว เร่งการรวมดินแดนจงโจวให้เป็นปึกแผ่น”

“อย่างไรก็ตาม เยี่ยฉังเซิงก็ปรากฏตัวขึ้น”

“เมื่อมีการประกาศอันดับเฉียนหลง ระบุว่าเยี่ยฉังเซิงได้รับโอกาสอันสูงสุดจากภูเขาอมตะ ซึ่งเป็นโชคชะตาของเผ่าพันธุ์ปีศาจทั้งหมด และโชคชะตาครึ่งหนึ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่า นี่หมายความว่าอย่างไร?”

“หมายความว่าเยี่ยฉังเซิงสามารถควบคุมเผ่าพันธุ์ปีศาจได้ หากเขาได้รับโชคชะตาของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เหลือครึ่งหนึ่ง เขาก็สามารถควบคุมมนุษยชาติทั้งหมดได้”

“เจ้าลองคิดดูสิ ถ้าเรายึดโชคชะตาของเขาได้ล่ะ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน