วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2449

“หึ่ง!”

ทันทีที่เว่ยอู่ซินพูดจบ บรรยากาศก็อบอ้าวอย่างรุนแรง ราวกับจะบีบให้คนหายใจไม่ออก

“ไม่ดีเลย นี่คือ..….ทัณฑ์สวรรค์!”

สีหน้าของวัวต้าลี่เปลี่ยนไปอย่างน่าประหลาด เขาไม่เคยคาดคิดว่าเว่ยอู่ซินจะก่อเหตุทัณฑ์สวรรค์ในเวลานี้

“หรือว่าเขาต้องการ...…”

ความคิดอันเฉียบคมผุดขึ้นในใจของวัวต้าลี่ เขาเงยหน้าขึ้นมองและเห็นเว่ยอู่ซินกำลังเดินตรงมาหาเยี่ยชิว

“ไอ้สารเลวเอ๊ย เขาต้องการล่อลวงอาจารย์ของข้าเข้าไปในทัณฑ์สวรรค์และใช้มันเพื่อฆ่าเขา”

“ไม่ได้ ข้าต้องฆ่าเขาก่อนที่ทัณฑ์สวรรค์จะมาเยือน”

ด้วยความเป็นห่วงความปลอดภัยของเยี่ยชิว วัวต้าลี่จึงเตรียมที่จะจัดการเว่ยอู่ซิน

ทันใดนั้น กระบวนท่าสังหารรอบข้างก็ปลดปล่อยจิตสังหารอันไร้ที่สิ้นสุด ปิดกั้นเส้นทางเดินของเขา

กระบวนท่าสังหารไม่เพียงแต่ดักจับศัตรูได้เท่านั้น แต่ยังกำจัดศัตรูได้อีกด้วย

“คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า ส่วนเยี่ยฉังเซิง หึหึ...…อีกไม่นานเขาจะต้องกลายเป็นเถ้าถ่าน”

ขันทีวังเยาะเย้ยขณะควบคุมกระบวนท่าสังหารกับวัวต้าลี่

อีกด้านหนึ่ง

เยี่ยชิวดูตกตะลึง

“บ้าเอ๊ย ไอ้หมอนี่นี่มันมีความคิดที่ต่างจากคนอื่นจริงๆ”

“เมื่อก่อนข้าเป็นคนใช้ทัณฑ์สวรรค์โจมตีคนอื่น แต่ตอนนี้มันกลับใช้กลยุทธ์นี้กับข้า”

“ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าเขาคิดยังไงกับเรื่องนี้?”

“ในเมื่อเป็นอย่างนั้น มาดูกันว่าทัณฑ์สวรรค์จะฆ่าใคร!”

ด้วยความคิดนี้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเยี่ยชิว

เมื่อเว่ยอู่ซินเห็นเยี่ยชิวยิ้ม เว่ยอู่ซินก็อดรู้สึกโกรธที่พลุ่งพล่านอยู่ในใจไม่ได้ ตอนเขาจะยังยิ้มอยู่ได้อย่างไรกัน นี่มันตลกสิ้นดีจริงๆ

“เยี่ยฉังเซิง ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว”

เมื่อคำพูดของเว่ยอู่ซินดังขึ้น ฟ้าดินก็เปลี่ยนสี

“ตูม!”

ทันใดนั้น เสียงฟ้าร้องดังสนั่นหวั่นไหวจากฟากฟ้า สั่นสะเทือนไปทั่วขุนเขา

เบื้องบนเก้าชั้นฟ้า เมฆดำรวมตัวกัน สายฟ้าฟาดผ่านเมฆราวกับสัตว์ร้ายคำรามด้วยความโกรธแค้น

ในชั่วพริบตา ราวกับท้องฟ้าถล่มทลาย สายฟ้าฟาดราวกับมังกรยักษ์พุ่งทะยานขึ้นจากเมฆ ราวกับมังกรเทพนับพันกำลังบินลงมาจากเบื้องล่าง

ทุกที่ที่พวกเขาผ่านไป อากาศก็ถูกเจาะทะลุ ก่อให้เกิดหลุมดำทีละหลุม ราวกับหลุมลึกที่สร้างความหวาดกลัวให้กับหัวใจ

มันเป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว!

ทว่า แทนที่เว่ยอู่ซินจะแสดงความกลัวออกมา กลับรู้สึกตื่นเต้นและพูดว่า “เยี่ยฉังเซิง เตรียมตัวตายได้เลย”

หลังจากพูดจบ เว่ยอู่ซินก็กางแขนออกกว้าง ต้อนรับทัณฑ์สวรรค์อย่างกระตือรือร้น

“ตูม!”

ทันใดนั้น สายฟ้าและเว่ยอู่ซินก็หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ปะทุขึ้นด้วยแสงจ้า

เพียงชั่วครู่ต่อมา ร่างของเว่ยอู่ซินก็ค่อยๆ โผล่ออกมาจากสายฟ้า

แม้เขาจะทรงตัวเล็กน้อย แต่ก็ไม่ล้มลง และตอนนี้เขาสวมชุดเกราะรบ

มันคือชุดเกราะรบที่ตีขึ้นจากทองสัมฤทธิ์ แวววาวเย็นเยียบ มีรอยมากมาย เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ของธรรมดา

เว่ยอู่ซินยืนตระหง่านสง่างามในชุดเกราะทองสัมฤทธิ์ ราวกับเทพสงครามผู้ไร้เทียมทาน

ต้องบอกว่า ณ เวลานี้ เขาเปี่ยมไปด้วยรัศมีของจักรพรรดิอย่างแท้จริง

“ตูม...…”

ณ จุดนี้ ทัณฑ์สวรรค์ทวีความรุนแรงขึ้น

สายฟ้านับร้อยสายซัดสาดลงมา เต็มไปด้วยพลังทำลายล้าง แต่ครั้งนี้ เว่ยอู่ซินไม่ได้เพียงแค่อดทนต่อทัณฑ์สวรรค์เท่านั้น เขากำลังรวบรวมพลังของมัน เพื่อสร้างกรงขังเยี่ยชิวไว้ภายใน

เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจจะใช้ทัณฑ์สวรรค์เพื่อทำลายเยี่ยชิว

“เยี่ยฉังเซิง วันนี้องค์ชายผู้นี้สาบานว่าจะเสกเจ้าให้กลายเป็นธุลี”

เว่ยอู่ซินยืนอย่างสง่างาม จากนั้นก็ควบคุมทัณฑ์สวรรค์อย่างต่อเนื่อง ปล่อยสายฟ้าเข้าไปในกรงอย่างต่อเนื่อง ตั้งใจจะทำลายเยี่ยชิวให้สิ้นซาก

วิธีการโจมตีนี้ช่างน่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง

“ตูม!”

ทันใดนั้น เสียงกึกก้องก็ดังกึกก้องไปทั่วฟ้าและดิน ก่อนที่เว่ยอู่ซินจะทันได้เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็ถูกพลังอันทรงพลังพัดปลิวหายไป

จากนั้นเขาก็เห็นเยี่ยชิวพุ่งออกมาจากกรง แม้ว่าร่างกายของเขาจะพร่าเลือนไปด้วยสายฟ้า แต่เขาก็ไม่ได้รับอันตรายใดๆ

“เป็นไปได้อย่างไรกัน?”

ดวงตาของเว่ยอู่ซินหรี่ลงอย่างรุนแรง

เขาไม่ได้ได้รับบาดเจ็บเพียงเพราะเกราะพิเศษปกป้องเขาไว้ แต่ถึงกระนั้น เขาก็รู้สึกว่าเลือดสูบฉีดจากสายฟ้า

ถึงกระนั้น เยี่ยชิวซึ่งไม่มีอุปกรณ์ป้องกันใดๆ เลย ก็สามารถทนต่อการโจมตีของสายฟ้าฟาดได้ในขณะที่ติดอยู่ในกรง และออกมาโดยไม่ได้รับอันตรายใดๆ นี่มันไร้เหตุผลสิ้นดี

“เกิดอะไรขึ้น?”

เว่ยอู่ซินสงสัย

“เว่ยน้อย เจ้ามีแค่นี้หรือ? ถ้าเจ้ากล้าก็ฆ่าข้าซะ!” เยี่ยชิวยั่วยุ

“เจ้าโง่เย่อหยิ่ง วันนี้เจ้าต้องตายแน่!” เว่ยอู่ซินประกาศพลางกางแขนออกเพื่อเรียกทัณฑ์สวรรค์ที่ทรงพลังยิ่งกว่า

“ตูม”

ในขณะนั้น เหนือสวรรค์ทั้งเก้าชั้น เสียงกลองดังสนั่นหวั่นไหว สั่นสะเทือนทั้งผืนแผ่นดินและขุนเขา

ในชั่วพริบตาต่อมา ทะเลสายฟ้าอันไร้ขอบเขตก็โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า ราวกับวันสิ้นโลกได้มาถึง

“เอ๊ะ ทัณฑ์สวรรค์มาถึงเร็วขนาดนี้เชียวหรือ? รุนแรงขนาดนี้เชียว?”

เว่ยอู่ซินรู้สึกประหลาดใจในตอนแรก ก่อนจะเต็มไปด้วยความยินดี

“ดูเหมือนสวรรค์จะได้ยินคำอธิษฐานของข้า และพร้อมที่จะช่วยข้ากำจัดเยี่ยฉังเซิง”

เว่ยอู่ซินยิ้มกว้าง เตรียมพร้อมที่จะนำทัณฑ์สวรรค์มาโจมตีเยี่ยชิวอีกครั้ง ใครจะรู้ แต่ทะเลสายฟ้าอันมหึมา โจมตีกลับมาจากเยี่ยชิวอย่างกะทันหัน