สรุปเนื้อหา บทที่ 2461 ปวงประชาต่างภักดี – วิสารทแพทย์เทวัญ โดย หูหยานล่วนหยู
บท บทที่ 2461 ปวงประชาต่างภักดี ของ วิสารทแพทย์เทวัญ ในหมวดนิยายความสามารถแปลก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หูหยานล่วนหยู อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
พระอาทิตย์และพระจันทร์ส่องแสงสว่างพร้อมๆกัน นี้คือปรากฏการณ์ที่หาได้ยากยิ่งในรอบพันปี
ขณะนั้น ท้องฟ้าราวกับถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งเป็นดวงอาทิตย์ที่ร้อนแรงดังเพลิง อีกฝั่งเป็นพระจันทร์ที่ขาวสว่างดุจหยก ทั้งสองปรากฏพร้อมกัน ณ กลางท้องฟ้า แผ่รัศมีอันเจิดจ้าออกมา
แสงนี้หาใช่แสงธรรมดาไม่ มันบริสุทธิ์และเข้มข้นยิ่งกว่า ราวกับสามารถทะลุผ่านความมืดมิดทั้งปวง ส่องสว่างไปทั่วทั้งโลก
ภายใต้แสงนั้น เงาร่างของหนิงอันดูสง่างามและลึกลับยิ่งกว่าเดิม
ใบหน้าของนางถูกแสงอ่อนละมุนขับเน้นให้สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น ดวงตาลึกซึ้งของนางราวกับสามารถกลืนกินความมืดทั้งหมด เส้นผมยาวพลิ้วไหวตามลม ราวกับได้รับชีวิตจากแสงนี้ ร่างกายของนางตั้งตรงงดงาม ราวกับเป็นตัวแทนแห่งผืนแผ่นดินที่แบกรับความหวังของสรรพสิ่งทั้งหลาย
ภายใต้แสงแห่งพระอาทิตย์และพระจันทร์นี้ หนิงอันราวกับว่าเธอนั้นกลายเป็นผู้ครองสวรรค์และโลก
การดำรงอยู่ของนางเสมือนทำให้โลกทั้งใบเต็มไปด้วยชีวิตชีวาและพลัง ทุกการเคลื่อนไหว ทุกรอยยิ้มของนาง ล้วนคล้ายจะก่อให้เกิดเสียงสะท้อนจากสวรรค์และพื้นดิน
ขณะนั้นเอง แสงของพระอาทิตย์และพระจันทร์ก็ได้หลอมรวมเข้ากับเงาร่างของหนิงอัน กลายเป็นภาพวาดที่งดงามตระการตา
ภาพนั้นราวกับถูกหยุดไว้ในสายน้ำแห่งกาลเวลา กลายเป็นความทรงจำอันนิรันดร์ ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด ผู้คนจะจดจำช่วงเวลานี้ตลอดไป
นับจากนี้ ภาพเหตุการณ์ที่หนิงอันกลายเป็นชำระบริสุทธิ์ จะถูกเล่าขานต่อไปชั่วลูกชั่วหลาน กลายเป็นตำนานของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุค
“พระอาทิตย์และพระจันทร์ส่องแสงสว่างร่วมกัน พระอาทิตย์และพระจันทร์ส่องแสงสว่างร่วมกัน!”
อมตะชางเหม่ยสีหน้าเคร่งขรึม เขารีบใช้มือนับนิ้วอย่างรวดเร็ว ครู่ต่อมา และบนใบหน้าของเขาก็ปรากฏแววตาที่ตกตะลึง
“หรือว่า จงโจวจะให้กำเนิดราชินีผู้ยิ่งใหญ่ ที่ซึ่งไม่เคยมีมาก่อน?”
ฟื้บ!
ทันใดนั้น พระอาทิตย์และพระจันทร์ที่ล่องลอยอยู่เหนือท้องฟ้าสะท้านสะเทือนพร้อมกัน แล้วแผ่รัศมีเป็นสาย ๆ ลงมาสู่ร่างของหนิงอัน
ในพริบตา ร่างของหนิงอันถูกอาบด้วยแสงสีรุ้งนับหมื่นสาย ราวกับสวมใส่ฉลองพระองค์มังกร เพิ่มความสง่าทรงอำนาจอย่างน่าเกรงขาม
ศักดิ์สิทธิ์ อย่างที่ล่วงละเมิดมิได้!
หนิงอันยืนอยู่กลางอากาศว่างเปล่า ดุจขุนเขาสูงเสียดฟ้า รัศมีของนางทรงพลังจนผู้คนไม่กล้ามองตรง ราวกับ...
ราชันย์เหนือหล้า!
“เป็นไปได้อย่างไร? ทำไมข้าถึงรู้สึกถึงความสูงศักดิ์อันบรรยายไม่ออกจากตัวหนิงอัน?” อู่วั่นโจวอุทานเสียงหลง
ในแววตาของอู่เชียนฟานเผยความตะลึงเบา ๆ เขาเงยหน้ามองหนิงอัน ขณะนั้น เขารู้สึกว่าหนิงอันหาใช่น้องสาวของเขาอีกต่อไปไม่ แต่คล้ายเป็นราชินีองค์หนึ่ง จนหัวใจเขาเกิดความรู้สึกอยากกราบไหว้โดยไม่รู้ตัว
“พี่ใหญ่… ท่านรู้สึกหรือไม่ ว่าหนิงอันในตอนนี้ เหมือนเป็นผู้ปกครองสวรรค์และพื้นดินเลย?” อู๋เชียนฟานถามขึ้น
อู่วั่นโจวพยักหน้าตอบเล็กน้อยก่อนกล่าวว่า: “ข้าก็รู้สึกเช่นนั้น”
“พี่ใหญ่ ข้าแนะนำให้ท่านสละบัลลังก์เถอะ!” อู่เชียนฟานกล่าว
“เจ้าหมายความว่าอะไร?” อู่วั่นโจวถาม
อู่เชียนฟานจึงพูดต่อว่า: “ตอนนี้หนิงอันได้ชำระตนจนบริสุทธิ์ ปรากฏการณ์ประหลาดทางสวรรค์มากมายก็เกิดขึ้น นั่นแสดงว่านางคือผู้ที่ได้รับความเมตตาจากกฎแห่งสวรรค์ ”
“มิเช่นนั้น สวรรค์ลงโทษคงจะไม่สลายไปเองแน่นอน”
“อีกอย่างนึง ข้าเคยเห็นในคัมภีร์โบราณว่า ผู้ใดสามารถปลุกปรากฏการณ์พระอาทิตย์และพระจันทร์ส่องแสงพร้อมกันได้ คนนั้นคือผู้ที่โชคชะตาเลือกแล้ว”
“ข้าเกรงว่าอีกไม่นานน้องสาวของเรา จะได้กลายเป็นผู้ครอบครองจงโจว”
อู่วั่นโจวชะงัก แล้วพูดตอบกลับว่า: “เจ้าหมายความว่าหนิงอันจะเป็นราชินีแห่งจงโจว?”
อู่เชียนฟานพยักหน้าเล็กน้อย
“เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทาง!” อู๋วั่นโจวกล่าวต่อ: “หนิงอันเป็นผู้หญิง จะมาเป็นจักรพรรดิได้อย่างไร? ตั้งแต่โบราณมายังไม่มีชาติไหนมีราชินีเลย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...