“ไว้ชีวิตด้วยเถิด!”
ขณะที่ข่งเทียนเซี่ยกำลังจะบีบแก่นวิญญาณของตู้จ้งจนแตกละเอียด ทันใดนั้น มีเสียงตวาดคำรามดังกึกก้องมาจากขอบฟ้า เหมือนเสียงฟ้าร้องกระหึ่ม
แค่ได้ยินเสียง ก็รู้แล้วว่าผู้มาใหม่คือสุดยอดมหาอำนาจระดับหนึ่ง
ตู้จ้งเหมือนคว้าความหวังสุดท้ายได้ ใช้แรงทั้งหมดตะโกนว่า “ช่วยข้าด้วย—”
“เฮ้อ!” ข่งเทียนเซี่ยถอนหายใจแล้วปล่อยมือออก
ตู้จ้งสีหน้าเปลี่ยนเป็นดีใจ คิดว่าในที่สุดจะรอดชีวิต แก่นวิญญาณรีบถอยหลังทันที
แต่ไม่ทันไร ข่งเทียนเซี่ยก็เตะเข้าตรงแก่นวิญญาณของเขา
“เจ้า...”
ปัง!
แก่นวิญญาณของตู้จ้งระเบิดตายสิ้น
“อะไรนะ?”
ทหารของต้าเว่ยที่เห็นเหตุการณ์นั้น รู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว
“แม่ทัพตู้ตายแล้วจริงหรือ?”
“คราวนี้จบกันแน่!”
“พวกเราก็ต้องตายแล้ว!”
“...”
ทุกคนตกใจมาก ต่างมองขึ้นฟ้า หวังว่าคนที่เพิ่งตะโกนเมื่อกี้จะมาช่วยพวกเขา
“ในที่สุดก็ตายแล้ว!” ทหารต้าโจวถอนหายใจอย่างโล่งอก
แต่หนิงอันกับเจ้าวัวต้าลี่กลับไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้า กลับดูเคร่งเครียดยิ่งกว่าเดิม
พวกเขามองไปที่อากาศว่างเปล่า ไม่กะพริบตา
หลังจากข่งเทียนเซี่ยฆ่าตู้จ้งเสร็จ ก็รีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วยังกลับไปเป็นท่าทางสุภาพตามเดิม จากนั้นจ้องไปยังทิศทางหนึ่งในอากาศว่างเปล่า
ผ่านไปสักครู่
อากาศว่างเปล่าปรากฏรอยร้าวใหญ่ รอยเท้าขนาดใหญ่เปล่งแสงทองสดใส ก้าวออกมาจากรอยร้าวนั้น พร้อมกับทำให้โลกทั้งผืนสั่นสะเทือน
ตามด้วย ร่างเงาคนหนึ่งก้าวออกมา
ทุกคนมองไป เห็นคนคนนั้นตัวสูงใหญ่กำยำ เปล่งแสงทองรอบตัว ร่างกายเหมือนหล่อด้วยทองคำ
ผิวหนังเป็นสีทอง ตาของเขาเป็นสีทอง แม้แต่เส้นผมก็สีทองทุกเส้น มีประกายวิเศษเปล่งประกายออกมา
เขาเหมือนเทพเจ้าองค์หนึ่งที่เดินออกมาจากรอยร้าวในอากาศว่างเปล่า หลังจากนั้นท้องฟ้าและพื้นดินก็เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งอำนาจไร้ขอบเขต
ทุกคนตกตะลึงกับการมาของเขา ราวกับได้เห็นเทพในตำนาน
การปรากฏตัวของเขา เหมือนพระอาทิตย์แรงกล้า ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ปฏิเสธไม่ได้ถึงการมีอยู่ของเขา
ร่างเงานั้นยืนอยู่ตรงนั้น กวาดสายตามองไปรอบๆ ในดวงตาสีทองเหมือนมีดวงดาวส่องแสง ทะเลกำลังคลื่นไหว ภูเขาสูงต่ำ เห็นแล้วทำให้คนรู้สึกเคารพอย่างลึกซึ้ง
บนกำแพงเมืองด่านเยี่ยนหนาน
เจ้าวัวต้าลี่และหนิงอันสบตากัน ทั้งสองเห็นถึงความหนักใจในดวงตาของอีกฝ่าย
“บุคคลนี้มีพลังมหาศาล เป็นนักบุญใหญ่ระดับสูงสุด”
เจ้าวัวต้าลี่ส่งเสียงผ่านจิตให้หนิงอันฟังว่า “รอให้คุณชายข่งกลับมา ข้าจะจัดการกับบุคคลนั้นเอง”
หนิงอันส่ายหัวพูดว่า “ต้าลี่ ถ้าพี่ศิษย์ไม่ไหว ข้าจะไปช่วยเขา”
“เจ้าอย่าเพิ่งลงมือ”
“ข้าบอกให้เจ้าลงมือเมื่อไหร่ เจ้าค่อยลงมือ!”
ในเวลาเดียวกัน ทหารของต้าโจวต่างก็พูดคุยกันอย่างกระซิบกระซาบ
“คนนี้เป็นใครกันนะ?”
“ดูท่าจะเก่งมากเลยนะ!”
“จะเป็นผู้มีฝีมือสูงของต้าเว่ยรึเปล่า?”
“ไอ้บ้า! ต้าเว่ยมีผู้มีฝีมือสูงเยอะขนาดนี้เลยหรือ?”
“...”
ในกองทัพต้าเว่ย มีทหารบางคนจำคนที่มาได้ ความสิ้นหวังที่เคยมีถูกแทนที่ด้วยความประหลาดใจและตื่นเต้นในทันที
“ไม่นึกเลยว่าองค์ราชาจะส่งเขามา ดีมาก!”
“เราจะไม่ตายแล้ว ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป ต่อไปทหารต้าโจวจะต้องหวาดกลัว!”
“ฮึ!” ร่างสีทองหายใจออกอย่างเย็นชา แล้วพูดเสียงดังว่า “ข้าคือเฉาพั่วเทียน”
คำพูดนี้ ทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกใจ
“เฉาพั่วเทียน? ไม่ใช่ผู้นำตระกูลเทพสงครามแห่งต้าเฉียนรึ?”
“เขามาทำไม? ดูเหมือนจะเป็นพวกเดียวกับตู้จ้ง”
“เจ้าไม่รู้เหรอว่า คนนี้เป็นผู้นำตระกูลเทพสงครามกบฏต่อต้าเฉียน แล้วกลับไปสวามิภักดิ์เว่ยอ๋อง?”
“ไม่ดีแล้ว เฉาพั่วเทียนอยู่อันดับเจ็ดในอันดับมังกร เป็นสุดยอดนักบุญใหญ่ระดับสูงสุด ถ้าเขาลงมือ ใครจะต้านไหว?”
“ตอนแรกคิดว่าคุณชายข่งแก้ปัญหาตู้จ้งได้แล้ว สงคราบจบแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าปัญหายังไม่หมด”
“ไม่แน่ เราอาจจะต้องตายที่นี่ทั้งหมด”
ทหารต้าโจวใจไม่สงบ ขณะที่ทหารเว่ยทุกคนหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น
“พวกเรารอดแล้ว!”
“หลังแม่ทัพตู้ตาย เดิมทีข้าก็หมดหวังมาก ไม่คิดว่าจะกลับมามีความหวังอีก ราวกับฟ้าประทาน!”
“ใช่แล้ว เฉาพั่วเทียนมาถึง ใครจะกล้ามาทำร้ายพวกเราอีก?”
“เงียบ! ชื่อผู้อาวุโสเฉา ไม่ใช่ชื่อที่เจ้าจะเรียกเล่นๆนะ ต้องเคารพเขา จากนี้ไปผู้อาวุโสเฉาคือผู้ให้ชีวิตเราทุกคน!”
“...”
ที่นั่นคึกคักเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ชื่อเสียงของเฉาพั่วเทียนโด่งดังมาก อย่างไม่เกินจริงเลย บนแผ่นดินจงโจว ตั้งแต่หญิงชราอายุหนึ่งหมื่นปี ไปจนถึงเด็กที่พึ่งเดินได้ ต่างรู้จักชื่อเสียงของเฉาพั่วเทียน
หัวหน้าตระกูลเทพสงครามแห่งต้าเฉียนคนปัจจุบัน!
ผู้ที่ถือกำเนิดศิลปะการต่อสู้เทพสงครามไร้เทียมทาน ได้รับการยกย่องเป็นเทพสงครามยุคปัจจุบัน!
จักรพรรดิ์แห่งต้าเฉียนคือลูกเขยของเขา!
ชื่อเสียงแต่ละชื่อ มีตำนานมากมาย แต่ล้วนแสดงให้เห็นความไม่ธรรมดาของเฉาพั่วเทียน
ทุกคนต่างคิดว่า ตอนนี้เฉาพั่วเทียนมาแล้ว ข่งเทียนเซี่ยจะต้านไหวไหม?
เฉาพั่วเทียนจะฆ่าข่งเทียนเซี่ยหรือไม่?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...