วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2549

อะไรนะ？

เจ้าหมูอ้วนคนนี้ยังมีพี่ใหญ่ด้วยเรอะ？

จิตวิญญาณแห่งอาวุธยังไม่วางใจ จึงถามว่า “พี่ต้าหนiao พี่ใหญ่ของพี่เป็นใคร ทำไมถึงอยู่ที่หูเหลากวน?”

หลินต้าหนiaoพูดด้วยหน้าตาภูมิใจว่า “พี่ใหญ่ของผมชื่อเย่ฉางเซิง”

เย่ฉางเซิง？

จิตวิญญาณแห่งอาวุธเริ่มงงๆ。

ทำไมชื่อนี้คุ้นจัง เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน?

หลินต้าหนiaoว่า “เป็นไปไม่ได้ ได้ยินชื่อพี่ใหญ่ของผมแล้ว ทำไมไม่มีปฏิกิริยาเลย?”

หรือว่าคุณไม่เคยได้ยิน?

โลกแคบไปหน่อยนะ!

เชี่ย เจ้าหมูอ้วนดันดูถูกผมซะงั้น。

หลินต้าหนiaoพูดต่อ “ฟังให้ดีนะ พี่ใหญ่ของผมมีพรสวรรค์จักรพรรดิ อยู่อันดับหนึ่งในรายชื่อมังกรซ่อนเร้น พ่อของเขาเป็นมหาอาวุโสของสำนักกระบี่ชิงหยุนในตอนนี้ อยู่อันดับหนึ่งในรายชื่อผู้แข็งแกร่งเซิงหลง แถมพี่ใหญ่ยังเป็นลูกเขยของเจ้าสำนักกระบี่ชิงหยุนด้วย”

ไม่เพียงเท่านั้น พี่ใหญ่ยังเป็นพระสวามีขององค์หญิงแห่งแคว้นโจวด้วย。

อ้อ ซือจู่ของพี่ใหญ่คือมหาอาวุโสสูงสุดแห่งสำนักกระบี่ชิงหยุน จื่อหยางเทียนจุน ผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งจักรพรรดิ ครองอันดับหนึ่งในรายชื่อท้องนภา!

พอหลินต้าหนiaoเล่ามาแบบนี้ จิตวิญญาณแห่งอาวุธก็คิดออก เฉาพั่วเทียนเอ่ยถึงเย่ฉางเซิงบ่อยช่วงก่อนหน้านี้。

ยังบอกด้วยว่า ถ้าเย่ฉางเซิงเติบโตไปได้อย่างราบรื่น วันหน้ามีโอกาสบรรลุเต๋าสู่จักรพรรดิ。

ไม่คิดเลยว่าพี่ใหญ่ของเจ้าหมูอ้วนจะมีภูมิหลังไม่ธรรมดาขนาดนี้。

หลินต้าหนiaoว่า “ผมได้ยินมาว่า แคว้นเว่ย์กับแคว้นโจวกำลังจะตัดสินศึกกันที่หูเหลากวน พี่ใหญ่น่าจะอยู่ที่นั่น ผมเลยกับเทียนจีจะไปหูเหลากวนตามหาพี่ใหญ่”

ถ้าผมไม่รู้ว่าเย่ชิวอยู่ที่หูเหลากวนละก็ ผมคงยกมือเห็นด้วยทั้งสองข้าง เพราะหูเหลากวนกำลังจะกลายเป็นสมรภูมิ เลือดท่วมแผ่นดิน ที่นั่นมียอดฝีมือมากมาย ตอนนี้ถ้าหลินต้าหนiaoบุกไปก็มีแต่จะไปตายเปล่า。

แต่ตอนนี้ ผมเปลี่ยนใจแล้ว。

หลินต้าหนiaoจะไปไหนก็ได้ แต่อย่าไปหูเหลากวน。

เย่ฉางเซิงเส้นใหญ่เกิน แถมยังมีผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งจักรพรรดิหนุนหลัง ถ้าหลินต้าหนiaoไปหูเหลากวนแล้วมีเย่ฉางเซิงคุ้มครอง เขาไม่มีทางตาย。

ถ้าหลินต้าหนiaoไม่ตาย ผมก็ไม่ได้เป็นอิสระ。

“ผมต้องหาวิธีขัดขวางเจ้าหมูอ้วนไม่ให้ไปหูเหลากวน” จิตวิญญาณแห่งอาวุธคิดหากลยุทธ์อย่างรวดเร็ว。

ตอนนั้นเอง ได้ยินหลินต้าหนiaoบอกม่อเทียนจีว่า “เวลาไม่เหลือแล้ว เราต้องรีบไปหูเหลากวน บางทีอาจช่วยพี่ใหญ่ได้บ้าง”

“อืม” ม่อเทียนจีว่า “ศิษย์พี่กับพี่ใหญ่ตัวติดกันเป็นเงา ผมก็ต้องตามหาศิษย์พี่ให้เจอ จะได้รีบมอบของที่อาจารย์ฝากไว้ให้เขา”

“ศิษย์พี่?” จิตวิญญาณแห่งอาวุธถามม่อเทียนจี “ศิษย์พี่ของคุณคือใคร?”

หลินต้าหนiaoว่า “ศิษย์พี่ของเทียนจีคือ จางเหมยเจินเหริน”

จิตวิญญาณแห่งอาวุธอุทานเบาๆ “เอ๊ะ ทำไมชื่อนี้คุ้นหูเหมือนกันนะ?”

หลินต้าหนiaoว่า “จางเหมยเจินเหรินอยู่อันดับสองในอันดับมังกรซ่อนเร้น เชี่ยวชาญวิชาสายทางนอกกระแส ฉายาว่า “เทพพยากรณ์แห่งชะตาฟ้า” ฝีมือระดับมหึมา เขาเป็นพี่รองของผม”

“อ้อ จิตวิญญาณแห่งอาวุธ คุณยังไม่รู้สินะ จางเหมยเจินเหรินกับเทียนจีต่างก็เป็นศิษย์สืบทอดโดยตรงของปรมาจารย์พยากรณ์”

พอได้ยินดังนั้น จิตวิญญาณแห่งอาวุธสะท้านในใจ รีบว่า “พี่ต้าหนiao ผมว่าตอนนี้ไปหูเหลากวน ไม่ฉลาดเท่าไหร่”

“โอ้?” ทั้งหลินต้าหนiaoและม่อเทียนจีต่างมองไปที่ง้าวเทพสงคราม ราวกับถามว่า คุณหมายความว่าไง?

จิตวิญญาณแห่งอาวุธว่า “อย่างแรก แคว้นเว่ย์กับแคว้นโจวกำลังจะตายกันให้รู้ดำรู้แดงที่หูเหลากวน ที่นั่นจะกลายเป็นสมรภูมิ เลือดสาด อันตรายมาก”

“อย่างที่สอง พี่ต้าหนiao ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ คุณกับพี่เทียนจียังไม่บรรลุเป็นเซียนศักดิ์สิทธิ์ ไปหูเหลากวนก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก”

พูดจบ ผมก็ด่าตัวเองในใจ แม่ง ผมดันเผลอเรียกม่อเทียนจีว่าพี่ ปากเสียจริงๆ!

คราวหน้าต้องระวังหน่อย。