หลินต้าหนiaoตัดสินใจทันที พูดว่า: ไหนๆ พี่คนรองก็ย้ำหนักแน่นว่าไม่ให้เราไปหูเหลากวน งั้นเราก็ไปนครหลวงเว่ยกัน
ช่วยพี่ใหญ่ที่แนวหน้าไม่ได้ ก็ไปถล่มรังของเว่ยหวาง ช่วยพี่ใหญ่จากแนวหลัง
นี่เรียกว่าอะไร? พี่น้องสามัคคีกัน อะไรก็สู้ไหว
ม่อเทียนจียังมีแววกังวล พูดว่า: ถึงจิ้นปิงหยุนจะออกจากนครหลวงเว่ยไปแล้ว แต่พี่อย่าลืมนะ นครหลวงเว่ยยังมีองครักษ์ทองคำอยู่
เท่าที่ผมรู้ องครักษ์ทองคำพวกนั้นฝีมือไม่ธรรมดา ผู้บัญชาการยิ่งเป็นยอดฝีมือระดับเซียน
พี่หลินต้าหนiao หรือจะลองคิดอีกที ผมยังรู้สึกว่าไปนครหลวงเว่ยเสี่ยงเกินไป
หลินต้าหนiaoไม่แยแส พูดว่า: กลัวบ้าบออะไร! ด้วยพลังการต่อสู้ของเรา เดี๋ยวนี้จะท้าชนพวกระดับเซียนก็ไม่มีปัญหา
พี่ใหญ่กับพี่คนรองยังสู้ข้ามขั้นได้ เราจะทำไม่ได้หรือไง?
อีกอย่าง ตอนนี้ผมได้ครอบครองศาสตราจักรพรรดิหนึ่งชิ้นกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์หนึ่งตัว เอาชีวิตรอดสบาย
จิตวิญญาณแห่งอาวุธรีบผสมโรง: ถูกต้องเลย
ม่อเทียนจียังห่วง: แต่ว่า—
เลิกแต่ทว่าเถอะ หลินต้าหนiaoทำท่าเป็นผู้ใหญ่สอนน้อง พูดว่า: เทียนจี วันนี้พี่ชายจะสอนบทเรียนให้สักบท ผู้ชายทำอะไรก็ต้องเด็ดขาด ไม่งั้นลังเลไม่ตัดสินใจ สุดท้ายจะโดนความวุ่นวายเล่นงาน
ตามพี่มาอย่างมั่นใจ เราจะไปทำเรื่องใหญ่ที่นครหลวงเว่ย ให้ชื่อกระฉ่อนทั่วหล้า
อีกไม่นาน คนทั้งโลกจะเรียกเราสองคนว่า คู่วีรบุรุษผู้เกรียงไกร!
จิตวิญญาณแห่งอาวุธบ่นเงียบๆ ว่า ที่จริงก็ขี้ขลาดขั้นเทพต่างหาก
พี่หลินต้าหนiao เรื่องนี้อย่าชักช้า รีบออกเดินทางเถอะ! จิตวิญญาณแห่งอาวุธกลัวจะเกิดเหตุพลิกผัน จึงเร่งหลินต้าหนiao
เทียนจี ไปกัน! หลินต้าหนiaoพูดว่า: ด้วยความเร็วของเราตอนนี้ ไม่กี่วันก็ถึงนครหลวงเว่ย
จิตวิญญาณแห่งอาวุธชะงัก ต้องใช้หลายวัน... กว่าพวกคุณจะไปถึง เกรงว่าศึกชี้ขาดที่หูเหลากวนคงจบไปก่อนแล้ว อีกทั้งมันยังแอบหวังให้หลินต้าหนiaoตายไวๆ จะได้หลุดพ้นจากเขา
คิดได้ดังนั้น จิตวิญญาณแห่งอาวุธจึงพูดว่า: พี่หลินต้าหนiao รู้ไหม หมูมังกรเร็วมากนะ
ถ้าขี่หมูมังกร จากที่นี่ อย่างช้าไม่กี่ชั่วยามก็ถึงนครหลวงเว่ย
อ๋อ? หลินต้าหนiaoถามหมูมังกร: เจ้าหมูน้อย จิตวิญญาณแห่งอาวุธพูดถูกไหม?
อืมฮึ~ หมูมังกรพยักหน้า
ดีสุดๆ หลินต้าหนiaoพูดอย่างตื่นเต้น: เทียนจี รีบขึ้นมา เราจะไปถล่มรังของเว่ยหวาง
ม่อเทียนจีจนใจ ต้องกระโดดขึ้นหลังหมูมังกร
ฟึบ!
ง้าวเทพสงครามหดเล็กลงอย่างรวดเร็วแล้วพุ่งเข้าไปในศีรษะของหลินต้าหนiao เพราะหลินต้าหนiaoกำลังมุ่งหน้าไปหาที่ตาย มันเลยกระตือรือร้นเป็นพิเศษ
เจ้าหมูน้อย ลุย!
พอหลินต้าหนiaoสั่ง หมูมังกรก็ทะยานขึ้นฟ้า พุ่งฉีกมิติ แล้วพาหลินต้าหนiaoกับม่อเทียนจีฝ่าช่องว่างมิติไป
โห ยังไม่ทันบรรลุเป็นเซียนศักดิ์สิทธิ์ก็ฝ่าช่องว่างมิติได้แล้ว เจ้าหมูน้อย นายโคตรสุดยอด หลินต้าหนiaoอุทาน
ม่อเทียนจีก็ตกตะลึง เขาพบว่า ความเร็วของหมูมังกรดูจะเร็วกว่ายอดฝีมือระดับเซียนเสียอีก
นึกไม่ออกเลยว่าพอหมูมังกรบรรลุเป็นเซียนศักดิ์สิทธิ์แล้ว ความเร็วจะน่ากลัวขนาดไหน
ไม่กี่ชั่วยามต่อมา
ทั้งสามก็มาถึงนครหลวงเว่ย
มองจากไกล นครหลวงเว่ยโอ่อ่าสง่างาม มโหฬารเกรียงไกร
กำแพงเมืองสูงชะลูดราวกับกำแพงที่ไม่มีวันทลาย ปกป้องความสงบของเมืองหลวงไว้
บนกำแพงเมือง ธงปลิวไสวประกาศศักดิ์ศรีและความทรงอำนาจของเมืองหลวง
ภายในเมืองหลวง พระราชวังเรียงรายซ้อนกัน หอคอยทับซ้อนเป็นชั้นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...