วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2600

พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานถึงกับตะลึงหน้าถอดสี

พระอรหันต์เหล่านั้นเขาเป็นผู้หลอมขึ้นมากับมือ เขารู้พลังของพวกเขาดี ตั้งห้าสิบองค์ แต่ละองค์อยู่ในขอบเขตนักบุญ พลังการต่อสู้มหาศาลเพียงนี้ ใครจะต้านได้?

ไม่คิดเลยว่าจะตายเกลี้ยงในพริบตาเดียว

“ตกลงใครเป็นคนทำ?”

“ใครกันที่มีอำนาจขนาดนี้?”

“บัดซบ!”

พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานโกรธจนหน้าเขียวคล้ำ

เพื่อบ่มเพาะพระอรหันต์เหล่านี้ เขาทุ่มเทแรงกายแรงใจไม่น้อย เริ่มจากรับคนเหล่านั้นเข้าไปยังวัดต้าหลยิน ให้เข้ามาบวชในพุทธศาสนา แล้วสอนฝึกวิชา ใช้ทั้งยาศักดิ์สิทธิ์และยาวิญญาณช่วยให้พวกเขาบรรลุเป็นเซียนศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็ว จากนั้นค่อยใช้วิชาอาคมลับหลอมพวกเขาให้กลายเป็นพระอรหันต์

เพราะเรื่องนี้ เขาสิ้นเปลืองเวลาหลายพันปี ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจ ในที่สุดก็สร้างกองทัพลับที่ประกอบด้วยพระอรหันต์ขึ้นมาได้

แต่คาดไม่ถึงเลยว่าวันนี้กลับตายหมดสิ้น

ความทุ่มเทที่สั่งสมมานานพังทลายในพริบตา ใครจะทนได้

ยิ่งไปกว่านั้น พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานเดิมหวังให้พระอรหันต์เหล่านี้สังหารทหารและนายพลแห่งแคว้นโจว เอาเลือดสดๆ มาช่วยให้เขาบำเพ็ญวิชายุทธไร้เทียมทาน

บัดนี้พระอรหันต์ตายเกลี้ยง เลือดของทหารและนายพลแห่งแคว้นโจวก็ไม่มีให้เก็บ วิชาลึกลับของเขาก็ไม่อาจฝึกต่อได้

ช่างเหลือทนจริงๆ!

“ไม่ว่าเป็นใคร กล้าล้างบางพระอรหันต์ของข้า ข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่”

พอว่าเสร็จ พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานก็ร่ายอาคมทันที เลือดสดภายในเต็นท์ทหารหายวับไร้ร่องรอย

แล้วเขาลุกยืน ก้าวออกหน้าเต็นท์ทหาร แววตาเต็มไปด้วยเจตนาจะฆ่า

นอกด่านหูเหลากวน

หลังจากพวกจางเหมยเจินเหรินปะทะกับเว่ยหวางอยู่ครู่หนึ่ง ก็เปลี่ยนกลยุทธ์

จางเหมยเจินเหรินกับม่อเทียนจีร่วมมือกันวางค่ายกลขนาดมหึมา กักขังเว่ยหวางที่กลายเป็นพระอรหันต์ไว้

ส่วนหลินต้าหนiao ด้วยความช่วยเหลือจากม่อเทียนจี ทั้งพลังการต่อสู้และความเร็วเพิ่มขึ้นถึงห้าสิบเท่า ไล่ถล่มเว่ยหวางสุดแรง

พอจางเหมยเจินเหรินกับม่อเทียนจีวางค่ายกลเสร็จ ก็ลงร่วมสู้ด้วย ทั้งสามระดมโจมตีเว่ยหวางราวพายุโหมกระหน่ำ

ทว่าเมื่อเว่ยหวางกลายเป็นพระอรหันต์แล้ว ร่างกายไร้เทียมทาน ดาบหอกแทงฟันไม่เข้า แม้โดนทั้งสามรุมโจมตีก็ไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย แถมไร้วิญญาณแท้ ยิ่งทำให้ไม่กลัวตาย โถมเข้าใส่ทั้งสามแบบเอาชีวิตเข้าแลก จนพวกจางเหมยเจินเหรินตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างหนัก

“พี่รอง สู้กันแบบนี้ไม่ไหวแล้วนะ!”

หลินต้าหนiao พูดว่า “ก็ไม่รู้พี่ใหญ่คิดอะไรอยู่ ไอ้หมอนี่แทบไม่ต่างอะไรจากศพเดินได้แล้ว จะเก็บมันไว้ทำไม?”

ม่อเทียนจีว่า “พี่ใหญ่ทำแบบนี้ย่อมมีเหตุผลของเขา”

“ผมว่า เราร่วมมือกันฆ่าเว่ยหวางเถอะ” หลินต้าหนiao ว่า “ไม่งั้นสู้ไปแบบนี้ เราคงบาดเจ็บกันหมด ไอ้นี่มันเหมือนเครื่องจักรสงครามชัดๆ”

จางเหมยเจินเหรินว่า “เอาตามไอ้เด็กเวรนั่นเถอะ เว่ยหวางยังมีประโยชน์กับมันมาก”

หลินต้าหนiao ว่า “ไม่มีวิญญาณแท้แล้ว จะมีประโยชน์อะไรอีก?”

จางเหมยเจินเหรินว่า “ยังมีแรงบ่น ก็เอาแรงไปเล่นงานเว่ยหวางเถอะ”

ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปะทะดังสนั่นสะเทือนฟ้าดิน

ครู่หนึ่ง

อยู่ๆ เงาร่างของเย่ชิวก็ทะยานลงมาจากฟ้า ปรากฏเหนือศีรษะของเว่ยหวาง

“เก็บ!”

เย่ชิวสั่งเสียงต่ำคำเดียว ฉับพลัน เว่ยหวางก็ถูกดูดเข้าไปในถุงกิ่นคุน