วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2612

“วึ้ง!”

พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานสะบัดฝ่ามือฟาดลงมา ราวกับเมฆสีทองลูกมหึมาถาโถมลงมาบดบังฟ้า

ยิ่งไปกว่านั้น ขณะฝ่ามือกดลง อากาศถูกอัดแน่นจนเกิดเสียงคำรามกึกก้อง คล้ายพายุฟ้าคะนองปะทุขึ้น

นึกภาพได้เลย ถ้าฝ่ามือนั้นตบลงบนร่างของเย่ชิว เขาจะถูกบดจนแหลกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี

“เย่ฉางเซิง ยอมตายดีๆ เถอะ!”

พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานยืนมองจากที่สูง มุมปากยกยิ้มเจิดจ้า ราวกับเทพเจ้าที่ก้มมองสรรพชีวิตจากเบื้องบน

ท่าทางนั้นจุดไฟโทสะของเย่ชิวขึ้นทันที

“แม่ง เอาจริงดิ คิดว่ากูจะกลัวมึง?”

เย่ชิวกัดฟัน แววตาวาบด้วยความดุกร้าว เตรียมจะเรียกใช้เปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิ

ถึงเวลานี้แล้ว เขาไม่มีเวลามาคิดมาก ไม่ว่าจังหวะจะเหมาะหรือไม่ เอาชีวิตรอดสำคัญกว่า

ทว่า เรื่องไม่คาดคิดกลับเกิดขึ้น

ทันทีที่เย่ชิวเตรียมอัญเชิญเปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิ เขากลับพบว่ามันไม่ยอมอยู่ในอำนาจควบคุมของเขา

“เกิดอะไรขึ้นวะ?”

เหงื่อเย็นผุดพร่าบนแผ่นหลังของเย่ชิว

นี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ได้เปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิที่มันหลุดจากการควบคุม

ก่อนหน้านี้ไม่ว่าเมื่อไร เขาล้วนสั่งการเปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิได้ตามใจ แต่ตอนนี้ ในห้วงเสี้ยววินาทีเป็นตาย กลับเรียกใช้อะไรไม่ได้เลย สถานการณ์เลวร้ายอย่างยิ่งสำหรับเย่ชิว

ไม่มีเวลาคิดต่อ หากใช้เปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิไม่ได้ ก็ต้องใช้ศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์

หม้อแปรสภาพฟ้าและดินคือที่พึ่งใหญ่ที่สุดของเย่ชิว

“ออกมา!” เย่ชิวภาวนาในใจ เตรียมจะเรียกหม้อแปรสภาพฟ้าและดินทุกใบออกมา ทว่าเรื่องประหลาดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

หม้อแปรสภาพฟ้าและดินทำเหมือนไม่ได้ยินคำสั่งของเจ้า อยู่เฉยๆ ในถุงกิ่นคุน ไม่ไหวติง

“ออกมา!” เย่ชิวตวาดซ้ำอีกครั้ง

แต่หม้อแปรสภาพฟ้าและดินก็ยังนิ่งสนิท

“เชี่ย!” เย่ชิวเดือดด่าลั่น

เขารีบตรวจสอบทันที พบว่าสายใยเชื่อมโยงระหว่างเขากับหม้อแปรสภาพฟ้าและดิน รวมถึงเปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิยังอยู่ครบ แต่ไม่รู้ทำไม เขากลับเรียกใช้เปลวไฟวิเศษระดับจักรพรรดิไม่ได้ และก็ใช้หม้อแปรสภาพฟ้าและดินไม่ได้เช่นกัน

โคตรประหลาด!

“ทำไงดีวะ?”

ยามคับขัน เย่ชิวผุดไอเดียขึ้นมาได้ว่า บนตัวเขายังมีศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์เชิงมิติระดับสูงสุดอยู่อีกชิ้น

ระฆังแห่งความวุ่นวาย!

เย่ชิวครุ่นคิด ระฆังแห่งความวุ่นวายแข็งแกร่งล้ำ เป็นศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์ด้วย หากตัวเขาหลบเข้าไปในนั้น ต่อให้พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานพลังบำเพ็ญเพียรสูงส่งเพียงใด ก็ฆ่าเขาไม่ได้

คิดได้ก็ทำเลย

เย่ชิวเพียงขยับความคิด จะอัญเชิญระฆังแห่งความวุ่นวายออกมา ไม่คาดว่ากลับเรียกใช้ไม่ได้อีกเช่นกัน

“แม่ง นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่?”

สีหน้าของเย่ชิวเปลี่ยนไปทันที

ของพวกนี้คือไพ่ตายที่ทรงพลังที่สุดของเขา เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย แต่ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะหมดสิทธิ์ควบคุมพร้อมกันหมด

หากคู่ต่อสู้ไม่ใช่พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซาน เย่ชิวอาจยังพอสูสีกันได้ด้วยพลังของตน แต่ดันเป็นว่าพลังบำเพ็ญเพียรของอีกฝ่ายร้ายกาจเกินไป เย่ชิวมีหวังเพียงเมื่อได้ใช้ไพ่ตาย ทว่าตอนนี้ไพ่ตายกลับเรียกใช้ไม่ได้ทั้งหมด

จะยอมตาย หรือจะหนีเอาชีวิตรอดเท่านั้น