วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2633

ตูม!

พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานมีแสงอำนาจปีศาจพันรอบกาย บาดแผลหายสนิทในพริบตา จากนั้นเขาคำรามดุจสัตว์ป่า เหวี่ยงกำปั้นพุ่งเข้าเล่นงานจื่อหยางเทียนจุน

เขาระเบิดพลังออกมาเต็มที่

เหวี่ยงหมัดรุกหนักไม่หยุด ดุดันไร้เทียมทาน เลือดสาดทุกหมัด ราวกับทลายฟ้าแยกดิน

จื่อหยางเทียนจุนตอบโต้ฉับไว ทันใดนั้นพลังกระบี่ทะยานเป็นสายไม่ขาดตอน เจตนาฆ่าทะลักท่วม

สองผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งจักรพรรดิปะทะกันดุเดือด ต่างฝ่ายต่างคม ไม่มีใครยอมใคร ปะทะไม่หยุด แต่ละครั้งเหมือนจะเจาะทะลุท้องฟ้า

นอกค่ายรบจักรพรรดิ

เย่ชิวกับพวกต่างขนลุกซู่ การต่อสู้ระดับนี้ช่างน่ากลัวเกินบรรยาย

“โชคดีที่มีค่ายรบจักรพรรดิคุ้มกัน ไม่งั้นรอบด้านเป็นหนึ่งล้านลี้คงราบเป็นหน้ากลอง”

“ต้องยอมรับว่า จักรพรรดิเก้าฟ้าผู้เป็นนิรันดร์ช่างมองการณ์ไกล ตั้งค่ายนี้ไว้ช่วยคนไว้มากมาย”

“ใช่ ไม่ต้องพูดถึงศึกของเหล่าผู้แข็งแgr่งระดับกึ่งจักรพรรดิเลย แม้แต่ผู้ฝึกบำเพ็ญระดับมหานักบุรุษห้ำหั่นกัน หากไร้ค่ายคุ้มกัน ก็ไม่รู้จะมีสรรพชีวิตตายไปเท่าไร”

……

ทุกคนต่างถอนหายใจไปตามๆ กัน

จู่ๆ หลินต้าเหนี่ยวบ่นพึมพำว่า “ไม่รู้เหมือนกัน ศึกนี้ท้ายสุดใครจะชนะ?”

ได้ยินดังนั้น ทุกคนก็เงียบงัน

แรกเริ่มทุกคนต่างเอนเอียงไปทางจื่อหยางเทียนจุน แต่พอได้ยินพระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานบอกว่า เขาทะลวงสู่ขอบเขตกึ่งจักรพรรดิได้ตั้งแต่ห้าร้อยปีก่อน

แถมต่อมายังใช้วิชาปีศาจกลืนสวรรค์ พลังการต่อสู้ยิ่งน่าสะพรึง

แม้แต่เย่ชิว ตอนนี้ในใจก็ไม่แน่ใจเลย

“พี่รอง พี่ถนัดดูดวงไม่ใช่เหรอ ลองคำนวณสักครั้งไหม?” หลินต้าเหนี่ยวเอ่ย

หนิวต้าลี่ถามว่า “เรื่องแบบนี้ก็ทายได้ด้วยหรือ?”

จางเหมยเจินเหรินเดิมทีไม่คิดจะเสี่ยงทาย แต่พอได้ยินหนิวต้าลี่ก็ว่า “ทำไมจะไม่ได้เล่า ข้าพเจ้าเป็นศิษย์เอกของปรมาจารย์พยากรณ์ ทายได้ตั้งแต่ฟ้าดินยันสกลจักรวาล เรื่องไหนก็ทายได้ทั้งนั้น”

“งั้นรีบลองดูสิ” หนิวต้าลี่เร่ง

คนอื่นๆ ก็พากันมองจางเหมยเจินเหริน

ทันใดนั้น จางเหมยเจินเหรินรู้สึกราวกับตัวเองกลายเป็นพระเอก ใจลอยยิ้มกว้าง “ได้ล่ะ ตอนนี้จะให้พวกเจ้าได้เห็นฝีมือของข้าพเจ้า”

ว่าจบ เขาก็ควักเหรียญทองแดงสามเหรียญจากปลายแขนชุดเต๋าออกมา

เหรียญทั้งสามขอบสึกกร่อน สีทองแดงฉาบรอยกาลเวลา ให้ความเก่าขลัง

เห็นจางเหมยเจินเหรินค่อยๆ ยื่นมือ หยิบเหรียญทั้งสามมาหนีบไว้ โยกเบาๆ ในฝ่ามือ เกิดเสียง “กริ๊งๆ” แผ่วๆ

สีหน้าของเขาแน่วแน่ ราวกำลังฟังความลับที่ซ่อนอยู่ในเหรียญ

จากนั้นเขาสูดลมหายใจลึก แล้วปาลงไปฉับพลัน เหรียญสามเหรียญวาดโค้งงามกลางอากาศ ก่อนจะ “แป๊ะ” กลับมาตกในฝ่ามือ

เขาจ้องตำแหน่งที่เหรียญหยุดนิ่ง ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เป็นไงบ้าง พี่รอง?” หลินต้าเหนี่ยวทนไม่ไหวถาม

คนอื่นๆ ก็จ้องเขาอยู่เหมือนกัน พอมีเค้าความกังวล

จางเหมยเจินเหรินค่อยๆ เอ่ย น้ำเสียงต่ำลงเล็กน้อยว่า “เหรียญสามเหรียญนี้ ผลออกทั้งหน้าทั้งหลังคละกัน เป็นหยินหยางสลับ บอกว่าศึกนี้จะผันผวนพลิกไปมา”

“ส่วนเหรียญตรงกลางตั้งกระดกอยู่ลำพัง หมายความว่าจะมีคนหนึ่งชนะอีกฝ่าย”

ได้ยินเช่นนั้น ทุกคนถึงกับพูดไม่ออก

ใครจะไม่รู้ว่าศึกนี้พลิกไปมาได้? ใครจะไม่รู้ว่าท้ายสุดต้องมีคนชนะคนหนึ่ง?

ต้องให้เอ็งบอกอีกเรอะ!

ฝีมือแค่นี้ ยังกล้าอวดว่าทายได้ตั้งแต่ฟ้าดินยันจักรวาล?

ไม่อายปากกันบ้างเลย

หลินต้าเหนี่ยวแขวะว่า “พี่รอง ต่อไปอย่าเสี่ยงทายเลย ผมกับเทียนจีเสียหน้าบ้างไม่เป็นไร แต่อย่าให้พี่ใหญ่เสียหน้า”

“ผมยังพูดไม่จบ จะรีบอะไรนัก!” จางเหมยเจินเหรินทำหน้าขรึม “ดวงนี้เป็นลางดีเป็นพิเศษ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน