“ซือจู่ ท่านเป็นอะไรไปครับ?”
เย่ชิวตกใจมาก
เมื่อครู่นี้จื่อหยางเทียนจุนยังคุยยิ้มแย้มอยู่แท้ๆ ไม่คิดเลยว่าตอนนี้จะถึงกับกระอักเลือดออกมา ร่างกายบอบช้ำเป็นแผลหลายจุด
ดูท่าจะบาดเจ็บสาหัส
จื่อหยางเทียนจุนปาดเลือดที่มุมปาก ยิ้มแล้วว่า “ไม่เป็นไร ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ”
เย่ชิวไม่เชื่อเลย เพราะสีหน้าของจื่อหยางเทียนจุนซีดเผือดดั่งกระดาษ ชัดเจนว่าเจ็บหนัก
“ซือจู่ ท่านพักก่อนเถอะครับ” เย่ชิวว่าแล้วก็ล้วงหยิบโอสถวิญญาณจากถุงกิ่นคุนออกมาเป็นกำ
ในนั้นมีโอสถศักดิ์สิทธิ์อยู่หลายเม็ด
“ซือจู่ ท่านเจ็บหนักขนาดนี้ รีบทานโอสถวิญญาณพวกนี้เถอะครับ” เย่ชิวกล่าว
จื่อหยางเทียนจุนเห็นท่าทางนั้น ทั้งซึ้งทั้งขำ เอ่ยว่า “ของพวกนี้ผมไม่จำเป็นต้องใช้หรอกครับ”
เย่ชิวเร่งเสียง “ซือจู่ เวลานี้แล้ว สุขภาพสำคัญสุด เชื่อผมนะครับ รีบทานเถอะ”
“ผมไม่จำเป็นต้องใช้จริงๆ ครับ” จื่อหยางเทียนจุนพูดต่อ “ที่จริงผมไม่เป็นไร”
เย่ชิวว่า “อย่าหลอกผมเลยครับ ท่านเจ็บหนักขนาดนั้น ผมเห็นกับตา”
“ผมไม่เป็นไรจริงๆ ครับ” จื่อหยางเทียนจุนยิ้ม “ความจริงแล้ว นี่เป็นเพียงร่างจำแลงแห่งเต๋าของผมหนึ่งร่างเท่านั้น”
“จริงเหรอครับ?” เย่ชิวมองจื่อหยางเทียนจุนด้วยความตะลึง
จื่อหยางเทียนจุนหัวเราะพลางกล่าว “พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานเป็นจิ้งจอกเฒ่าตัวหนึ่ง เขาคิดจะใช้ร่างจำแลงแห่งเต๋าหนึ่งร่างมาลองเชิงดูระดับพลังของผม ไม่รู้เลยว่าคนที่ปะทะกับเขาก็เป็นแค่ร่างจำแลงแห่งเต๋าเหมือนกัน”
“นี่แหละ ใช้วิธีของเขาสวนกลับเขาเอง”
“อยู่ในยุทธภพก็ต้องระวังตัวไว้เสมอ”
เย่ชิวถาม “ซือจู่ ที่ท่านพูดมานี่จริงทั้งหมดเลยหรือครับ?”
กลเม็ดของผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งจักรพรรดิร้ายกาจยิ่งนัก ต่อให้เขาเปิดดวงตาสวรรค์ก็ยังแยกไม่ออกว่าเป็นร่างจริงหรือร่างจำแลงแห่งเต๋า
จื่อหยางเทียนจุนยิ้ม “เรื่องแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องหลอกเจ้าเลยครับ”
เย่ชิวจึงค่อยถอนใจโล่ง กล่าว “ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ”
จื่อหยางเทียนจุนกล่าว “ชางเซิง วิชาแยกร่างสามภาคที่โจวอู่หวังถ่ายทอดให้เจ้า เป็นเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ล้ำลึกนัก เจ้าต้องศึกษามากๆ พยายามฝึกให้ถึงขีดสุด เช่นนั้นภายหน้าเจ้าก็จะใช้ร่างจำแลงแห่งเต๋ารับมือศัตรูได้”
“อืม” เย่ชิวพยักหน้าเบาๆ
ต่อให้จื่อหยางเทียนจุนไม่เตือน เขาก็ตั้งใจไว้อยู่แล้ว ตอนนี้เขาทะลวงถึงขอบเขตมหานักบุญเรียบร้อย จึงคิดจะทบทวนเคล็ดวิชาและเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดที่เคยฝึกใหม่อีกครั้ง
โดยเฉพาะวิชาแยกร่างสามภาค ที่สามารถจำแลงร่างแห่งเต๋าออกมาได้หลายร่าง เวลาเผชิญศัตรูย่อมทรงพลังอย่างมหาศาล
จื่อหยางเทียนจุนว่า “ท่านเซิ่งจุนแห่งเขาหลิงซานเมื่อห้าร้อยปีก่อนก็ทะลวงถึงขอบเขตกึ่งจักรพรรดิแล้ว เขาซ่อนเร้นได้นานป่านนี้ แสดงว่าจิตใจล้ำลึก ทำการใดก็รอบคอบ ดังนั้นหลังศึกวันนี้ เขาคงไม่ลงมือสะเพร่าอีกง่ายๆ”
“สำหรับเขา เราเพียงเพิ่มการระวังตัวก็พอ”
“ต่อให้พระสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งเขาหลิงซานบุกมาฆ่าจริง ผมก็หาได้หวั่น เพราะศึกวันนี้ ผมยังไม่ได้งัดไพ่ตายที่แท้จริงออกมาเลยครับ”
เย่ชิวได้ยินดังนั้น ใจสะท้าน
ไม่รู้เลยว่าไพ่ตายของซือจู่คืออะไร?
ไพ่ตายของผู้แข็งแกร่งระดับกึ่งจักรพรรดิ คงต้องสะท้านฟ้าดิน จนเหล่าภูตผีต้องร้องไห้!
จื่อหยางเทียนจุนเสริม “แน่นอน ท่านเซิ่งจุนแห่งเขาหลิงซานเองก็ยังไม่ใช้ไพ่ตาย”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...